به گزارش پایگاه خبری ربیع، هوای شهر مدتی است دوباره رنگ آلودگی به خود گرفته و نفسهایش به شماره افتاده است. داستان معضل آلودگی هوا سالها است در حال تکرار شدن است و تاثیرات جبران ناپذیرش نه تنها بر محیط زیست بلکه بر سلامتی مردم باقی مانده و رخ نمایی میکند. زندگی در این هوا سخت و نفس گیر است. کمتر کسی میتواند در خانه بماند تا از شر این هوای سربی در امان بماند، زیرا در زندگی شهرنشینی مجالی برای ماندن در خانه نیست. بدین ترتیب سهم بالایی از مردم خواسته و ناخواسته در این هوا رفت و آمد میکنند و نفس میکشند.
نفسهایی که با خود مرگ تدریجی به همراه دارند. اما آنچه که درباره آلودگی هوا تأسف بار است غفلت و بی توجهی مسئولانی است که هر سال با وعدههای محقق نشده روزهای آلوده را سپری میکنند و در این بین دیواری کوتاهتر از تعطیلی مدارس وجود ندارد. از طرفی هر دستگاه مسئول توپ را به زمین دستگاهی دیگر میاندازد و فقط این سلامتی مردم است که نادیده گرفته میشود. به نظر میرسد حل معضل آلودگی هوا صاحب و متولی ندارد. با مشاهده ناکارآمدیها و کم کاری های متولیان امر این سؤالات در ذهن پدید میآید چرا و به چه دلیل اقدام اساسی برای کاهش آلودگی هوا انجام نمیشود؟ چرا کسی پاسخگوی وضع کنونی نیست؟ این همه تعلل و بی مسئولیتی در قبال رفع عاملان اصلی آلودگی هوا به چه دلیل است؟ آیا مسئولان نمیخواهند برای یکبار هم که شده این معضل را حل کنند؟
مسئولان باید بدانند راه حلهای کوتاه مدت و موقت همچون تعطیلی ادارات و مدارس هیج مشکلی را حل نمیکند و این نسخههای تکراری حال ناخوش هوا را درمان نمیکند.
اما آنچه که اکنون شاهد آن هستیم اینکه در سایه این کوتاهیها مرگ ۲۰ هزار نفر در سال رخ میدهد که قربانی ناکارآمدیها، نامهربانی محیط زیست و تغییرات جوی و …شدهاند. افرادی که هر یک عزیز یک خانواده بودند و حالا با قدم نامبارک آلودگی هوا به زیر خاک رفتهاند. آلودگی هوا نه تنها بر سلامت جسمی تأثیر میگذارد بلکه بر سلامت روح و روان نیز ضربه می زند. این هوا همچون قاتلی خاموش ذره ذره به سلامتی ضربه می زند. در این بین سالمندان کودکان و افراد پرخطر متحمل بیشترین آسیب میشوند. از طرفی آلودگی به حدی رسیده که در آینده شاهد نسلی بیمار با ریههایی ضعیف و نفس گیر خواهیم بود.
مهمترین عامل در ایجاد هوای آلوده اجرا نشدن قانون هوای پاک و تردد خودروهای فرسوده است. البته پای عواملی دیگری همچون تغییرات اقلیمی و کاهش نزولات آسمانی و به تازگی مازوت سوزی در میان است. بهر حال رفع معضل آلودگی هوا مختص شهرهای خشک و صنعتی کشور ما نیست و در همه جای دنیا این معضل وجود دارد ولی مسئله این است اقدام برای حل این معضل جدی گرفته نمیشود و مسئولان به سادگی از کنار آن عبور میکنند. در حقیقت نتیجه این بی توجهیها بعدها مشخص خواهد شد.
نجمه کریمیان