نجمه کریمیان

به گزارش پایگاه خبری ربیع، بهمن ماه سال ۹۸ مهمان ناخوانده‌ای به نام کرونا با ورود به کشور همه مردم را غافلگیر کرد و بر تمام جنبه‌های زندگی فردی و اجتماعی افراد اثر گذاشت.

مردم قبل از شیوع کرونا چنین اتفاق تلخی را تجربه نکرده بودند و همین امر شوک شدیدی را بر آن‌ها ایجاد کرد.

کرونا بسیاری از روابط فردی، خانوادگی، اجتماعی و …را تحت تأثیر خود قرار داد.

این ویروس باعث شد معاشرت‌های خانوادگی رنگ ببازد و شکل دیگری پیدا کند و به طور کل یک سبک زندگی خاصی را به ما تحمیل کند.

بر این اساس صله رحم و ملاقات با اقوام و دوستان با محدودیت روبرو شد و افراد از ترس ابتلا به این بیماری مجبور شدند قید دورهمی ها را بزنند و صله رحم مجازی را جایگزین آن کنند و به صورت تصویری در فضای مجازی باهم ملاقات داشته باشند.

علاوه بر آن بسیاری از مراسم‌های خانوادگی نیز از دست این ویروس درامان نماند و به گونه‌ای دیگر برگزار شد.

جشن‌ها، عروسی هاوحتی مراسم ختم به صورت محدود و اغلب در زمان کوتاهی برپا شد.

تغییر در سبک دیدارهای خانوادگی و یا همان صله رحم آرام آرام در زندگی ما جا گرفت و پس از فروکش کردن کرونا و ورود به دوران پسا کرونا با ما همراه شد.

با وجود اینکه کرونا هر از گاهی از خواب بیدار می شود اما در حال حاضر در عصر پساکرونا قرار داریم .اگر نگاهی به روابط خانوادگی بیندازیم مشاهده می‌کنیم کرونا تأثیر منفی خود را بر صله رحم گذاشت و دیگر رابطه‌ها به گذشته برنگشت.

از طرفی بسیاری از مردم در دوران پسا کرونا همان ارتباط مجازی را حفظ کردند و دیگر علاقه‌ای به رفت و آمدهای حضوری ندارند.

موضوع صله رحم به عنوان یکی از آموزه‌های دینی اخلاقی و انسانی همواره مورد تاکید بزرگان دینی بوده است و در مورد آن به این صورت بیان شده که آن‌هایی که صله رحم کنند، عمرشان طولانی می‌شود و از سوی دیگر، آن‌هایی که قطع رحم کنند، عمرشان کوتاه می‌شود.

از منظر روان شناسی تأثیر صله رحم بر روح و روان اثبات شده و افرادی که با اقوام رابطه دارند از نشاط و شادی بیشتری برخوردارند و بالعکس افراد جمع گریز و منزوی نیز دچار افسردگی می‌شوند.

در عین حال باتوجه به اینکه اثر سو کرونا بر صله رحم کاملاً مشهود است باید درباره این چالش اساسی چاره‌ای اندیشید.

اگر محدودیت رفت و آمدهای خانوادگی در دوران پساکرونا ادامه پیدا کند زمینه ساز مسائل روحی و روانی خواهد بود.

این اتفاق باعث می‌شود فرد محوری در زندگی افراد ادامه پیدا کند و عادت ترک مراوده با اقوام و آشنایان در تارو پود وجود افراد رخنه کرده و او را تبدیل به یک انسان منزوی کند.

نقش بزرگترها در رابطه با حل این موضوع بسیار اهمیت دارد.

قرار نیست برای دید و بازدیدها با توجه به شرایط اقتصادی کنونی هزینه‌های بسیاری خرج شود با یک پذیرایی ساده می‌شود صله رحم را به جا آورد.

همچنین در برنامه‌های دینی و مذهبی در مساجد، اماکن زیارتی و همچنین رسانه ملی به عنوان یک بستر برای احیای دوباره صله رحم به همان شیوه قبل از کرونا استفاده نمود.

بنابراین نباید اجازه دهیم سنت‌های قدیمی و آموزه‌های دینی با هر اتفاقی که در جهان و کشور رخ می‌دهد به دست فراموشی سپرده شود وگرنه نبود آن‌ها در زندگی فرد فرد تاثیرات بدی را بر جای می‌گذارد.

نجمه کریمیان