به گزارش پایگاه خبری ربیع، کودکی یکی از مهمترین دوران در طول زندگی هر فردی است. در این دوره بی تکرار شخصیت افراد شکل می‌گیرد. نوع برخورد و رفتار با کودک در تربیت او مؤثر است. به دلیل اهمیت این دوران به یکی از برخوردهای نامناسب با کودک به نام برچسب زدن می‌پردازیم.
برچسب زدن به کودک یعنی یک ویژگی و صفت را به او نسبت دهیم و این اتفاق سبب می‌شود شخصیت کودک به طور ناخودآگاه با برچسب‌هایی که به او زده می‌شود شکل بگیرد. بسیاری از ما تاکنون برچسب‌های مختلفی از جمله باهوش، خنگ، ترسو، ضعیف، ساده لوح، لجباز و …. را به کودک شنیده‌ایم.
والدین بسیاری از روی ناآگاهی با چنین برچسب‌هایی خنجر بر روح و روان کودک زده و شخصیتی در او به وجود می‌آورند که در آینده زمینه ساز اتفاقات مختلف در زندگی فردی و اجتماعی کودک برجای خواهد گذاشت. ریشه بسیاری از بزهکاری‌ها، شکست‌ها، ناتوانی‌ها و …افراد ریشه در دوران کودک و نحوه تربیت آنها دارد. برچسب زنی چه از نوع منفی و مثبت تاثیرات عمیقی در شخصیت و آینده و کودک دارد و منجر به اختلالات روحی در او می‌شود.
مهمترین عواقبی که برچسب زدن بدنبال دارد اینکه اعتماد به نفس و عزت نفس کودک گرفته شده و حس ارزشمندی را از او می‌گیریم.در نتیجه کودک در بزرگسالی به راحتی وارد روابط مختلفی می‌شود و توجه و محبت را گدایی می‌کند.یکی از تاثیرات برچسب زدن این است که کودک احساس شکست می‌کند و به تلافی از آن خشم خود را بر سر دیگران خالی می‌کند.
اما سؤال اساسی که پیرامون این مسئله وجود دارد اینکه چرا والدین دست به چنین رفتاری می‌زنند؟ پاسخ این سؤال را می‌توان در شخصیت کودکی والدین یافت. اکثر والدین به دلیل کمبودهای درونی دست به این اقدام می‌زنند و احتمالاً در دوران کودکی نیز با آنها چنین رفتاری شده است و مدام سرزنش شده‌اند.
برخی از والدین با اینکه از عواقب برچسب زنی آگاه هستند و پشیمان می‌شوند اما مدام تکرار می‌کنند. بنابراین راه حل اساسی برای عدم تکرار این رفتار ناپسند این است که والدین این واقعیت را بپذیرند تا از نظر روانشناسی درمان نشوند باز هم به کودک خود برچسب می‌زنند و به نوعی او را شکنجه می‌کنند. بنابراین والدین با یادآوری دوران کودکی نسبت به تاثیرات نامطلوب این رفتار آگاه شوند.
از سویی علت رفتارهای اشتباه کودک را با آرامی و نه از روی عصبانیت جویا شوند. فضای دوستانه می‌تواند در حل این مسئله کمک کند در واقع باید ریشه رفتار کودک شناسایی شود.
از سویی والدین نگذارند تصورات کودک با برچسب زدن نسبت به خود تغییر کند. برای این کار از کودک عذرخواهی کنند تا بتواند آن صفت را فراموش کند. به خاطر داشته باشیم نوع صحبت کردن با کودک یکی از مهمترین عوامل تربیت است.
نجمه کریمیان