به گزارش پایگاه خبری ربیع، نزدیک به یک دهه است که ولنتاین یا روز عشاق در بین ایرانیان باب شده و مورد استقبال قرار گرفته است. هر ساله همزمان با این روز این بسیاری از مغازه‌های پر از هدایای ولنتاین می‌شوند و این پدیده همراه با آداب و رسوم خاصی در روز ۲۵ بهمن ماه مصادف با ۱۴ فوریه برگزار می‌شود. متاسفانه این پدیده چنان در بین مردم جای گرفته که تمام سطوح طبقاتی را دربرمیگیرد این در حالی است که در گذشته فقط اقشار پولدار در پی برگزاری مراسم ولنتاین بودند.
حال در این نوشتار قصد داریم به این پدیده فرهنگی بیگانه بپردازیم. در ابتدا این سؤال مطرح است چرا جامعه ایرانی باید از یک فرهنگ غربی تبعیت کند و به آن اهمیت دهد؟چرا ما ایرانیان باید با وجود آیینی قدیمی به نام سپندارمذگان باید به این رویداد توجه کنیم و اصلاً توجهی به آیین باشکوه ایرانیان در ارتباط با تکریم عشق نداشته باشیم. جالب اینکه بسیاری از مردم اطلاعی از وجود چنین آیینی ندارند و طبیعتاً غفلت از این مسئله به کوتاهی مسئولان فرهنگی بازمی گردد.
این در حالی است اگر قبل از رواج ولنتاین در کشور به این آیین توجه می‌شد اکنون شاهد رواج ولنتاین در سطح جامعه نبودیم. بنابراین کم توجهی و غفلت از داشته های فرهنگی‌مان باعث بروز این پدیده شده است که جای تأسف دارد. بدین ترتیب شاهد حملات تهاجمات فرهنگی هستیم. از طرفی رواج این پدیده فرهنگی وارداتی موجب نگرانی و تاثیرات منفی بر پیکره جامعه و خانواده‌ها شده است. چرا که کم کم هویت ایرانی را زیر سؤال برده و حتی در اعتقادات و باورهای مردم تأثیر گذار است.
با توجه به اینکه ما ایرانیان از فرهنگ ایرانی اسلامی برخورداریم و ذر این رابطه الگوهایی در بین بزرگان دینی همچون حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) وجود دارد که می‌توان از ازدواج این دو بزرگوار برای تبدیل شدن به روز عشق استفاده نمود.زیرا عشق بین این دو عزیز مثال زدنی است. اکنون این سوال مطرح است چرا با وجود چنین داشته‌هایی باید به یک فرهنگ وارداتی تکیه کنیم.
از سویی متاسفانه با رواج این پدیده مسئولان و حتی خانواده‌ها در امر آگاهی بخشی ماهیت اصلی روز ولنتاین به جوانان کوتاهی کرده و از آن غافل شده‌اند. این در حالی است که اگر هدف از این فرهنگ وارداتی بیان و تشریح شده بود مطمئناً بسیاری از جوانان از آن روی گردانی کرده و به آن توجهی نداشتند.حقیقتاً زمانی که چیزی برای عرضه در این خصوص نداشته باشیم یک فرهنگ غربی در بین جامعه گسترش پیدا می‌کند.
بنابراین باید برای حل این خلا فرهنگی به دنبال جایگزینی باشیم. با وجود شبکه‌های پرقدرت رسانه‌ای و مجازی برای اثر بخشی کارهای فرهنگی در این خصوص نیاز به راهکارهای درست و اصولی داریم و مسئولان فرهنگی بایستی با توجه به رواج این پدیده روز عشق ایرانی را به رسمیت بشناسند و آیین‌های ایرانی و مذهبی را جایگزین آن کنند.
به خاطر داشته باشیم عشق جایگاه بالایی دارد و به پاسداشت عشق به عنوان یکی از عواطف انسانی باید به آن توجه کنیم زیرا انسان نیاز به عشق و علاقه دارد.
نجمه کریمیان