به گزارش پایگاه خبری ربیع، سالمندان همچون گنجینه ای پر از تجربه هستند، که به عنوان گوهری گرانبها در هر خانواده ای می درخشند.دوران سالمندی فصلی تازه ای در زندگی هر فردی است که برخلاف دوران قبل با پختگی و سرشار از تجربه آغاز می شود و به عبارتی آغاز دورانی جدیدی است که می تواند شادی ، نشاط و همچنین سرزندگی به همراه داشته باشد،که این امر در گرو توجه و رسیدگی اطرافیان به افراد سالمند است.متاسفانه در روزگار کنونی همراه با عصر مدرن که تکنولوژی و ارتباطات مجازی جای خود را به ارتباطات سنتی و دیداری داده سالمندان بر خلاف گذشته خیلی دیده نمی شوند و به آنها آنگونه که شایسته است توجه نمی شود.به طور کل جایگاه آنها تضعیف شده است.
اطرافیان سالمندان با بهانه های مختلفی از جمله مشغله های روزمره و یا مشکلات اقتصادی،آپارتمان نشینی ،کم رنگ شدن ارزش ها و …از توجه و نگهداری سالمندان شانه خالی کرده و به گونه ای آنها را سربار خود می دانند.داستان کنونی زندگی سالمندی به این صورت روایت می شود که اطرافیان به دلیل کمبود وقت به یک ارتباط تلفنی و یا نهایتا تصویری بسنده می کنند و دیگر حال و حوصله وقت گذاشتن با سالمند را ندارند.بدین ترتیب با چنین رفتاری سالمند از درون شکسته شده و خود را به چشم یک سربار و مزاحم می بیند.کم کم با تکرار رفتارهای این چنینی افسردگی و ضعف بر سالمند چیره گشته و او را تبدیل به فردی بی خاصیت و بی هدف می کند.چرا که دیگر در جمع دیده و شنیده نمی شود و به احساسات و نیازهای آن پاسخ داده نمی شود.
این در حالی است که در احادیث دینی و قرآن کریم به تکریم و بزرگداشت سالمندان سفارش و تاکید شده و از آنها به عنوان برکت و نعمت یاد می شود.بی توجهی و نادیده گرفتن سالمندان به صورتی است که بسیاری از آنها سالمندی شان را دوست ندارند و ناامید و افسرده هستند ،چرا که تنها خواسته آنها این است که فرزندان و خانواده به حرف ها،خاطرات و تجربه های گذشته گوش دهند و حوصله شنیدن آن را داشته باشند.
در واقع سالمندان با چنین خواسته ای نسبت به آینده دلگرم شده و از این دوران لذت می برند.البته هستند سالمندانی که بدون توجه به برخورد اطرافیان خود را از تا نینداخته و همچون یک جوان به تفریح و سرگرمی با دوستان همسالان خود می پردازند.اما مقصود ما از این مطلب این است که باید هوای سالمندان را داشته باشیم و نشاط و سرزندگی را در آنها بوجود بیاوریم.به حرف ها، نظرات و خاطرات آنها با تمام وجود گوش دهیم.
از تجربیات آنها به سادگی نگذریم، زیرا در وجود خود تجربه های نهفته فراوانی دارند که هر کدام به عنوان یک درس بزرگ تلقی می شود.همچنین به نیازهای روانشناختی آنها از جمله احترام توجه کنیم، تا عزت نفس آنها از بین نرود.
به خاطر داشته باشیم نقد،سرزنش و عیب جویی بر وضعیت روحی و جسمی سالمند تبعات منفی به دنبال دارد ،بنابراین بر این مهم باید توجه شود.همچنین فراموش نکنیم ،احترام و توجه دو نیاز اساسی هر سالمندی است که اگر نادیده گرفته شود به منزله تضعیف حیات روحی سالمند است.بنابراین از همین امروز تصمیم بگیریم در این شلوغی های زندگی مدرن این نعمت های الهی را فراموش نکنیم و هوای آنها را داشته باشیم.
نجمه کریمیان