به گزارش پایگاه خبری ربیع، مشکل کمبود پزشک متخصص مشکل دیروز یا سال گذشته نیست ،چرا که این مشکل سال ها است دامن بیماران را گرفته است و هر روز نیز این مسئله تشدید می شود.در گذشته نیز بیماران برای معالجه مجبور بودند خود را به کلانشهرها برسانند تا توسط پزشک متخصص ویزیت و درمان شوند.در این مسیر درد بیماری یک طرف ماجرا بود و درد مسیر طولانی و نبود جا و مکان برای ماندن طرف دیگر ماجرا.در حال حاضر نیز هنوز این ماجرا ادامه دارد و بیماران برای درمان بیماری های خود باید به ۵ کلانشهر بروند تا آنهم شاید دوا و درمان بشوند.با وجود اینکه در کشور پزشکان متخصص وجود دارد اما در توزیع شاهد بی عدالتی هستیم و این پزشکان به دلایل مختلف از حضور در شهرهای دیگر گریزان هستند و تمایلی به طبابت در این شهرها ندارند.یکی از این دلایل این است که پزشکان دوست دارند در جایی طبابت کنند که رفاه کامل باشد و درآمد بالایی داشته باشند.
زیرا پزشک در مناطق محروم از امتیازات خدمت در مناطق محروم برخوردار نیست و اینکه تجهیزات پزشکی بالایی وجود ندارد.حال این سوال مطرح است با توجه به اینکه امام راحل نگاه ویژه ای به محرومان داشتند چرا باید شاهد چنین بی عدالتی آنهم در حوزه درمانی کشور وجود داشته باشد؟چرا مسئولان مربوطه اقدام اساسی برای حل این موضوع ندارد؟اگرچه طرح هایی در کمیسیون پزشکی مطرح شده مبنی بر اینکه ظرفیت هایی فراهم شود تا پزشکان در مناطق محروم طبابت کنند ولی تا تحقق این امر فاصله وجود دارد بدین ترتیب تا سرانجام این طرح ها مناطق کم برخوردار و محروم خالی از پزشکان متخصص خواهند شد.
بنابراین باید با اهرم های تشویقی مسیر را برای سرازیر شدن پزشکان متخصص به دیگر شهرها فراهم کرد تا پزشک با خیالی آسوده به طبابت بپردازد.ناگفته نماند یک پزشک متخصص برای رسیدن به این درجه سال ها سختی کشیده و با درس خواندن ،شیفت و طرح به این جایگاه رسیده است .بنابراین انتظار دارد شرایط درآمدی مطلوبی داشته باشد البته نباید این مسئله را نادیده گرفت که برخی پزشکان فقط در فکر درآمد زایی هستند و برخلاف سوگند پزشکی جان بیمار برایشان اهمیت ندارد.امید است با ارائه مشوق ها و تصویب طرح های کارآمد شاهد حضور پزشکان متخصص در مناطق کم برخوردار و محروم باشیم.بهره مندی از علم و تجربه پزشکان متخصص حق هر بیماری است.
نجمه کریمیان