به گزارش پایگاه خبری ربیع، ۱۶ آذرماه در تقویم کشور به عنوان روز دانشجو نامگذاری شده است. این روز یادآور مقاومت و ایستادگی دانشجویان در برابر استبداد است که برای همیشه در حافظه تاریخی کشور ثبت شد. هر ساله در چنین روزی مسئولان کشور با حضور در دانشگاهها با دانشجویان به گفتگو پرداخته و با وعدههای بی سرانجام به پایان میرسد. واقعیت امر این است که طی سالهای اخیر دانشجویان به دلیل آیندهای مبهم از نظر کار، ازدواج و.. انگیزه کافی برای رشد و پیشرفت ندارند.
چنانچه اوضاع شغلی فارغ التحصیلان دانشگاهی گواه این امر است. دانشجو بعد از اینکه سد کنکور را میشکند با امید پای به دانشگاه میگذارد و با آرزوی پیشرفت و موفقیت قدم برمی دارد اما بعد از فارغ التحصیلی با کوهی از مشکلات روبرو میشود که از عهده او خارج است. در این میان نه دست حمایت گری وجود دارد و نه امیدی برای بهبود شرایط. بنابراین دانشجو با هزاران امید و آرزو دچار سرخوردگی شده و مجبور میشود شغلی را انتخاب کند که فرسنگها با علایق او فاصله دارد و یک شبه تمام رویاهایش را در خود خفه کند. همین امر باعث میشود افسردگی در روح و جانش رخنه کند. وجه دیگر این موضوع برای برخی از دانشجویان با مهاجرت رقم میخورد. و در این میان دانشجویان نخبه و با استعدادی هستند که برای رشد و ترقی تن به مهاجرتی میدهند که هرگز بنابر خواسته قلبی آنها نبوده است. براستی چه بر سر دانشجویان آمده است که همه چیز آنگونه که میخواهند پیش نمیرود. ریشه این مشکلات را میتوان در پذیرش نادرست در رشتههای دانشگاهی دانست. اگر در هر رشتهای بنا بر ظرفیتهای موجود دانشجو پذیرفته میشد کابوس یافتن شغل برای دانشجویان ایجاد نمیشد. از طرفی ظرفیت محدود استخدامیها سبب شده دانشجو در شغل مرتبط با رشته تحصیلی خود مشغول نشود.
به طور کل سیاستگذاری های اشتباه در حوزه آموزش سبب شده با انبوهی از فارغ التحصیلانی مواجه باشیم که شرایط به شکل بهتری برای آنها رقم نمیخورد.
بنابراین دولتمردان با توازن در بازار کار میتوانند تا حدودی مشکلات مربوط به شغل فارغ التحصیلان دانشگاهی را حل کنند.
موضوع دیگری که به بهانه روز دانشجو به آن میپردازیم اعتراضات اخیر در دانشگاههاست. همانگونه که در جریان هستید دامن ناآرامیهای اخیر به بعضی از دانشگاهها کشیده شد و در این میان فضای دانشگاهی کشور متشنج شد. از سوی دیگر اعتراض دانشجویان در مسیر صحیح پیش نرفت و به فضای خشن و مملو از الفاظ رکیک و توهین تبدیل شد. البته این خواست دشمنان و وطن فروشان کشور بود که نگذارند صدای اعتراض دانشجو شنیده شود و تصویر ناخوشایندی از دانشجوی ایرانی پخش کنند. دانشجو همواره به دلیل مطالبه گری اعتراضاتی دارد و باید شرایط گفتگو برای او فراهم شود تا خواستههای به حق خود را به گوش مسئولان برساند. انتقاد مفید و سازنده از سوی دانشجویان میتواند شرایط جامعه را به سمت پیشرفت و عدالت سوق دهد و نباید این موضوع را نادیده گرفت. دانشجو نبض جامعه و صدای ملت است. بنابراین مسئولان باید صدای دانشجویان را بشنوند و به مطالبات آنها توجه کنند .اگر این امر محقق نشود راه برای عدهای اغتشاشگر هموار شده و از شرایط موجود به نفع خود استفاده میکنند.
لازم است مسئولین با توجه به اتفاقات هفتههای اخیر بیش از گذشته به این قشر نگاه ویژهای داشته باشند و دلسوزانه به سخنان آنها گوش دهند و در جهت رفع مشکلاتشان قدم بردارند. اگر امید به دانشجو بازگردد میتوانیم آیندهای روشن را برای کشورمان رقم بزنیم.از این رو با برپایی هر چه بیشتر کرسیهای آزاد اندیشی فضا را برای گفتگوهای مسالمت آمیز فراهم کنیم.یادمان نرود دشمن سنگر دانشگاه ها را هدف قرار داده تا امید و انگیزه را از دانشجو بگیرد بنابراین تا دیر نشده به فکر چاره ای برای حل معضلات دانشجویان باشیم.
نجمه کریمیان