نجمه کریمیان

به گزارش «پایگاه خبری تحلیلی ربیع»؛برنامه تلویزیونی «خط قرمز» با اجرای ژیلا صادقی این روزها یکی از پرحرف‌وحدیث‌ترین تولیدات شبکهٔ سوم سیماست. این برنامه که با شعار «وطن، خط قرمز همهٔ ماست» روی آنتن رفته، سعی دارد نگاهی تازه به موضوع وطن‌دوستی، هویت و دگرگونی‌های فکری در میان مردم داشته باشد. در هر قسمت، مهمانانی از اقشار مختلف جامعه حضور پیدا می‌کنند و دربارهٔ تجربه‌های شخصی‌شان گفت‌وگو می‌شود؛ تجربه‌هایی که به نوعی مرز فکری و احساسی آن‌ها را با گذشته‌شان مشخص کرده است.

ژیلا صادقی، که سال‌هاست به‌عنوان یکی از مجریان باسابقه تلویزیون شناخته می‌شود، در این برنامه تلاش کرده فضای گفت‌وگو را صمیمی و بی‌تعارف نگه دارد. او با همان لحن گرم و صادقانه‌اش سراغ مهمان‌ها می‌رود و سعی دارد از دل صحبت‌هایشان، مفاهیمی مثل عشق به وطن، پشیمانی، تغییر یا رشد فکری را بیرون بکشد. همین صراحت و نوع برخوردش باعث شده برنامه برای خیلی‌ها جذاب باشد، چون از حالت خشک و رسمی فاصله گرفته است.

با این حال، «خط قرمز» بدون حاشیه هم نبوده است. در بعضی قسمت‌ها، جملات تند یا غیرمعمول از زبان مهمانان شنیده شده که در فضای رسانه‌ای بازتاب گسترده‌ای پیدا کرده است. بعضی‌ها معتقدند این لحن‌ها با شأن رسانه ملی هم‌خوانی ندارد و بهتر بود کنترل بیشتری بر محتوا اعمال می‌شد. در مقابل، گروهی دیگر همین صراحت را نقطهٔ قوت برنامه می‌دانند و می‌گویند بالاخره تلویزیون باید گاهی اجازه دهد مردم حرف دلشان را بی‌پرده بزنند.

از نظر ساختار و اجرا، برنامه «خط قرمز» ظاهر شیکی دارد؛ دکور و نورپردازی حرفه‌ای، تدوین تمیز و فضای گفت‌وگو که به نسبت سایر برنامه‌های مشابه، حس تازه‌تری به مخاطب می‌دهد. تلاش شده تا تصویر و موسیقی با حال‌وهوای موضوع هماهنگ باشند.

در مجموع، «خط قرمز» را می‌توان تلاشی برای ترکیب احساسات ملی، گفت‌وگوهای اجتماعی و نمایش روایت‌های شخصی دانست. این برنامه هم موافق دارد و هم منتقد.بعضی آن را قدمی مثبت در مسیر گفت‌وگوهای واقعی می‌دانند، و بعضی دیگر معتقدند هنوز در چارچوب نگاه رسمی باقی مانده است. با این همه، نمی‌توان انکار کرد که حضور ژیلا صادقی و فضای متفاوت برنامه باعث شده مردم دوباره دربارهٔ مفهوم «خط قرمز» در زندگی‌شان فکر کنند . اینکه چه چیزهایی برایمان ارزش مطلق دارد و چقدر حاضریم پایش بایستیم.حال اگر در قسمت‌های بعدی، برنامه بتواند این گفت‌وگوها را صادقانه‌تر و متنوع‌تر پیش ببرد، احتمالاً می‌تواند به یکی از تجربه‌های موفق تلویزیون در سال‌های اخیر تبدیل شود.

نجمه کریمیان