به گزارش پایگاه خبری ربیع، یکم اردیبهشت ماه به عنوان روز ملی گفتار درمانی نامگذاری شده است. زبان و گفتار موهبتی است از جانب خداوند که بر انسان‌ها ارزانی داشته و وجه تمایز انسان با سایر مخلوقات الهی است. این نعمت الهی در رشد و برقراری روابط بین انسان‌ها نقش بسزایی دارد. گاهی بعضی از افراد در دوران کودکی و حتی سالمندی از نظر گفتاری دچار اختلال می شوند که این مشکل می‌تواند به کمک گفتاردرمانگران بهبود پیدا کند.
امروزه به دلیل تغییر در سبک زندگی و همچنین تغییر در شکل ارتباطی کودکان بیش از گذشته شاهد شیوع اختلالات گفتاری هستیم. این اختلالات گاها با کم شنوایی، بیش فعالی و اوتیسم همراه است. از سویی امروزه والدین به دلیل مشغله‌های گوناگون وقت کمی را با کودکان سپری می‌کنند و همین امر سبب می‌شود بعضی از کودکان دیرتر از نظر گفتاری رشد یابند.
یکی از موضوعات مهمی که در رابطه با این چالش وجود دارد اینکه والدین نسبت به آن بی توجهی می‌کنند و برای رفع این اختلال دیرتر به گفتار درمان مراجعه می‌کنند و فرصت‌های طلایی برای درمان اختلالات گفتاری را از دست می‌دهند و همین امر سبب می شود بهبودی کامل حاصل نشود. در نتیجه اگر این تاخیر با ورود کودک به مدرسه همزمان شود منجر به اختلالات یادگیری و تضعیف در مهارت های ارتباطی با همسالان خود می شود و در اعتماد به نفس او اثرگذار است.
باورهای غلط والدین نیز در مراجعه دیرهنگام به مراکز گفتاردرمانی مؤثر است چرا که برخی والدین باور دارند پسرها دیرتر از دخترها زبان باز می‌کنند و به سابقه ژنتیکی متکی هستند. این باورهای غلط دزد زمان هستند و فرصت را از بین می‌برند.
بر این اساس والدین بایستی نسبت به رشد کلامی کودک حساس باشند و حتی اگر خفیف هم باشد به گفتار درمان مراجعه کنند. البته همه کوتاهی‌ها در این زمینه به والدین ختم نمی‌شود و بخشی از آن مربوط به سیستم بهداشتی کشور است که از نظر غربالگری مهارت‌های زبانی دچار خلاء است و به آن توجه نمی‌شود.
اختلالات گفتاری در سالمندان نیز وجود دارد که به علت کاهش عملکرد مغز و تغییرات ساختاری اندام‌های بدن رخ می‌دهد و منجر به افسردگی و انزوا سالمندان می‌شود. این مسئله به دلیل افزایش جمعیت سالمندی به عنوان زنگ خطر محسوب می‌شود و در آینده مشکلاتی را به همراه خواهد داشت، از این رو می‌توان تا حدودی با برنامه ریزی های دقیق برای کنترل مسائل مربوط به سالمندان از این اختلال جلوگیری کرد.
نکته مهم بعدی در ارتباط با حمایت‌های بیمه‌ای درباره گفتار درمانی است و آن اینکه این حوزه سلامت پوشش بیمه‌ای ضعیفی دارد و با توجه به شیوع بالای اختلالات گفتاری در کشور می‌طلبد نهاد های بیمه‌ای توجه بیشتری نسبت به گسترش پوشش بیمه‌ای داشته باشند تا خانواده‌ها بتوانند بدون هیچ دغدغه‌ای از عهده هزینه‌های درمانی برآیند.
نجمه کریمیان