به گزارش «پایگاه خبری تحلیلی ربیع»؛پژوهش، موتور حرکت هر جامعهای به سوی پیشرفت و توسعه است. هیچ کشوری بدون توجه به پژوهش و علم نمیتواند مسیر رشد پایدار را طی کند. روز پژوهش فرصتی ارزشمند است تا اهمیت تفکر علمی، پرسشگری و جستوجوی آگاهانه برای حل مسائل کشور را دوباره به یاد بیاوریم و فرهنگ پژوهش را در جامعه تقویت کنیم.
پژوهش یعنی پرسیدن «چرا» و «چگونه» و تلاش برای یافتن پاسخهایی دقیق و مبتنی بر شواهد. پژوهش تنها محدود به دانشگاهها و مراکز علمی نیست، بلکه میتواند در همهی عرصههای زندگی فردی و اجتماعی جریان داشته باشد. از بهبود روشهای آموزشی و ارتقای کیفیت خدمات درمانی گرفته تا حل مشکلات اقتصادی، زیستمحیطی و اجتماعی، پژوهش نقش اساسی ایفا میکند.
گسترش فرهنگ پژوهش به این معناست که جامعه به اندیشیدن، تحلیل کردن و تصمیمگیری آگاهانه ارزش بدهد. در چنین فرهنگی، افراد به جای پذیرش کورکورانهی اطلاعات، به بررسی و ارزیابی آنها میپردازند. این نگاه پژوهشمحور، قدرت تفکر انتقادی را افزایش میدهد و زمینهساز نوآوری و خلاقیت میشود.
در کشور ما، ظرفیتهای علمی فراوانی وجود دارد. جوانان مستعد، اساتید دلسوز و پژوهشگران توانمند سرمایههای ارزشمندی هستند که با حمایت مناسب میتوانند نقش بزرگی در حل مسائل کشور ایفا کنند. فراهم کردن امکانات پژوهشی، حمایت مالی از طرحهای تحقیقاتی و ارتباط مؤثر میان دانشگاه، صنعت و جامعه از جمله عواملی است که میتواند پژوهش را از حالت نظری خارج کرده و به نتایج کاربردی تبدیل کند.
از سوی دیگر، آموزش پژوهش از سنین پایین اهمیت زیادی دارد. اگر دانشآموزان از همان ابتدا با مهارتهای تحقیق، پرسشگری و کار گروهی آشنا شوند، در آینده شهروندانی آگاه و مسئولیتپذیر خواهند بود. خانوادهها، مدارس و رسانهها نقش مهمی در ترویج این فرهنگ دارند و میتوانند با تشویق به مطالعه و تحقیق، بذر پژوهش را در ذهن نسل آینده بکارند.
روز پژوهش یادآور این حقیقت است که پیشرفت بدون علم و تحقیق ممکن نیست. با تقویت فرهنگ پژوهش، میتوان مسیر توسعهی کشور را هموارتر کرد و آیندهای روشنتر برای نسلهای بعد ساخت. پژوهش نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت برای رشد و بالندگی جامعه است.
همچنین باید توجه داشت که قدردانی از پژوهشگران و دستاوردهای علمی آنان، نقش مهمی در انگیزهبخشی و تداوم فعالیتهای پژوهشی دارد. برگزاری همایشها، جشنوارهها و معرفی پژوهشهای موفق میتواند الگوهای مناسبی برای نسل جوان ایجاد کند. وقتی جامعه ارزش واقعی علم و تحقیق را بشناسد، نگاه کوتاهمدت جای خود را به برنامهریزی بلندمدت میدهد. در چنین شرایطی، تصمیمگیریها عقلانیتر شده و هزینههای ناشی از آزمون و خطا کاهش مییابد. سرمایهگذاری در پژوهش، در حقیقت سرمایهگذاری برای آیندهای امنتر، پویاتر و پیشرفتهتر است.
نجمه کریمیان