به گزارش «پایگاه خبری تحلیلی ربیع»؛طی روزهای اخیر، گزارشهای میدانی از مراکز درمانی و گفتههای متخصصان نشان میدهد که شیوع آنفلوانزا در کشور وارد یک موج تازه و نگرانکننده شده است. بخشهای اورژانس شلوغتر از همیشهاند و بسیاری از خانوادهها عملاً درگیر این بیماری فصلی اما مؤثر و گاهی خطرناک شدهاند. آنچه این وضعیت را نگرانکنندهتر میکند، فقدان یک برنامه هماهنگ و جدی از سوی دولت برای آگاهیسازی عمومی است؛ موضوعی که میتواند سرعت و دامنه شیوع را چندین برابر کند.
با وجود اینکه آنفلوانزا در کشور هر سال تکرار میشود، امسال شرایط متفاوت است. نخست به دلیل جهشهای ویروسی که طبق گفته پزشکان باعث شده بیماری با شدت بیشتری بروز پیدا کند و دوره نقاهت بیماران طولانیتر شود. دوم به علت همزمانی این موج با افزایش آلودگی هوا.
آلودگی شدید کلانشهرها و حتی برخی شهرهای کوچک، سیستم تنفسی مردم را تضعیف کرده و زمینه را برای ابتلا به آنفلوانزا و شدت گرفتن علائم فراهمتر کرده است. در واقع، آلودگی هوا مقاومت بدن را پایین آورده تا ویروس راحتتر گسترش یابد.
با این حال، آنچه بیش از همه مردم را نگران و حتی معترض کرده، سکوت و بیعملی دستگاههای متولی است. در شرایطی که در بسیاری از کشورها با کوچکترین موج بیماری، دولتها موج گستردهای از اطلاعرسانی، هشدار، راهنمای مراقبتی و برنامههای پیشگیری راه میاندازند، در کشور نه تنها چنین تحرکی دیده نمیشود، بلکه حتی اطلاعرسانیهای حداقلی نیز انجام نمیگیرد. این در حالی است که آگاهیرسانی درست، سادهترین و کمهزینهترین ابزار کنترل بیماریهای ویروسی است.
هنوز نه کمپین رسانهای برای تشویق مردم به واکسیناسیون آنفلوانزا به شکل گسترده دیده میشود، نه هشدار جدی درباره ضرورت استفاده از ماسک در محیطهای آلوده و بسته. مدارس و ادارات هیچ دستورالعمل یکپارچهای برای مدیریت کارکنان یا دانشآموزان بیمار ندارند و در کمال تعجب، حتی رسانههای رسمی نیز کمتر به این بحران فصلی پرداختهاند.
در کنار اینها، قیمت داروهای مرتبط با درمان آنفلوانزا و حتی داروهای ساده تببر و سرماخوردگی نیز نسبت به سالهای قبل افزایش یافته؛ امری که خانوارهای کمدرآمد را تحت فشار بیشتری قرار میدهد. وقتی دولت در زمینه پیشگیری کوتاهی میکند، طبیعی است که هزینه درمان مستقیماً بر دوش مردم بیفتد؛ هزینهای که میتواند با یک اطلاعرسانی درست و بهموقع تا حد زیادی کاهش یابد.
در این میان، وظیفه دولت تنها درمان نیست؛ پیشگیری و آموزش نخستین وظیفهای است که باید در چنین شرایطی در اولویت قرار گیرد. آنفلوانزا با تمام گستردگیاش بیماری قابل کنترل است، به شرطی که مردم بدانند چگونه از خود و دیگران محافظت کنند: شستن دستها، استفاده از ماسک در روزهای آلوده، استراحت در صورت بروز علائم، واکسیناسیون بهموقع و پرهیز از حضور در تجمعات غیرضروری.
اگر دولت بهجای سکوت، یک برنامه شفاف و قدرتمند آگاهیسازی به راه بیندازد، اگر رسانهها دوباره نقش آموزشی خود را جدی بگیرند و اگر مدارس و محیطهای کاری با دستورالعملهای صحیح همراه شوند، این موج میتواند ظرف چند هفته کنترل شود. اما بیتوجهی به آن، بهویژه در کنار بحران همیشگی آلودگی هوا، ممکن است سلامت میلیونها نفر را با خطر جدی روبهرو کند.
نجمه کریمیان