به گزارش پایگاه خبری ربیع، امروز در تقویم کشور به عنوان روز اهدای خون نامگذاری شده است. این روز فرصت مناسبی است تا با پرداختن به این موضوع مهم فرهنگ اهدای خون را در جامعه ترویج دهیم و مردم را بیشتر با این مقوله انسان دوستی آشنا کنیم.
خون مایعی سرخ رنگ که به جسم‌های نیازمند جانی دوباره می‌بخشد و با هر بار اهدا انسانیت را معنا می‌بخشد. روزی چندین نفر بر اثر اتفاقات مختلف به این مایع حیاتی نیاز پیدا می‌کنند و اگر به آنها تزریق نشود جان خود را از دست می‌دهند. در این بین انسان‌هایی هستند که بی منت برای اهدای خون پیشقدم می‌شوند و دوباره به کسانی که چشم انتظارند زندگی می‌بخشند.
ناجیان زندگی چه یکبار بلکه هر اندازه که در توان داشته باشند در این امر خداپسندانه شریک می‌شوند، تا نفس‌هایی را دوباره به زندگی بازگردانند و انسان‌هایی که در دو قدمی مرگ هستند نجات دهند. چه شیرین است لحظاتی که با اهدای قطره قطره خون نبض زندگی را در جان انسانی جاری می‌کنی و آن لحظه دستانت در دستان خداوند قرار می‌گیرد. جز نه اینکه آدمی با روحیه نوع دوستی در این مسیر قدم می‌گذارد و روحش با پرواز در می‌آید.
اهدای خون فرهنگ ایثار و نوع دوستی را در جامعه افزایش می‌دهد و همدلی در بین افراد بیشتر می‌شود. بقای یک جامعه با وجود همدلی و نوع دوستی تضمین می‌شود و یکی از راه‌های ترویج این فرهنگ اهدای خون است. هیچ گاه نباید خودخواهی و فردگرایی در بین مردم افزایش یابد.
با اینکه بسیاری از مردم داوطلبانه در این امر خداپسندانه شرکت می‌کنند ولی آنچنان که باید و شاید فرهنگ اهدای خون در بین افراد جامعه نهادینه نشده و افراد به دلایل گوناگون مایل به اهدای خون نیستند. اگر مردم اطمینان پیدا کنند که اهدای خون نه تنها برای بدن ضرری ندارد بلکه برای سلامتی مفید است قطعاً به صف اهداکنندگان خون می‌پیوندند و در هیچ گروه خونی کمبودی پیدا نمی‌شود.
مشکل آنجایی است که نهادهای فرهنگی اقدامات اساسی برای ترویج فرهنگ اهدای خون انجام نداده‌اند. اهدای خون نیازمند اطلاع رسانی است. به طور مثال بسیاری بانوان گمان می‌کنند اهدای خون برای آنها مضر است و یا اینکه این فقط آقایان هستند که باید خون اهدا کنند. در صورتی که این تصورات کاملاً اشتباه است و هر انسان سالمی می‌تواند خون خود را اهدا کند.حال برای ترویج فرهنگ اهدای خون می توان به نهادی همچون خانواده تکیه کرد.خانواده بیش از هر نهاد دیگری در ترویج هر فرهنگی موثر است.نهادهای آموزشی و رسانه ها نیز با ظرفیت بالایی که در اختیار دارند می توانند در این امر سهیم باشند.امید است مردم با آگاهی هر چه تمام تر در این مسیر گام بردارند و به چشمانی که منتظره خون هستند شادی ببخشند.
نجمه کریمیان