به گزارش پایگاه خبری ربیع، امروز مصادف است با روز جهانی معلولین، از این رو قصد داریم به دنیای متفاوت آنها سفری داشته باشیم تا بیشتر با آنها آشنا شویم. دنیای معلولین اگر چه به ظاهر متفاوت است ولی پر از رمز و رازهایی است که جز خودشان برای آدم‌های دیگر قابل درک نیست. معلولان با جسم‌هایی نشسته و چشمانی خاموش فعل خواستن توانستن را صرف می‌کنند. آنها با روحی رنجور از نگاه‌های ترحم آمیز اطرافیان اما امیدوار به فردا نفس می‌کشند.
آنها امید و انگیزه را در زندگی جاری می‌کنند و به همان اندازه که دچار معلولیت هستند هیچ گاه ناامید نمی‌شوند. زیرا نوری از جانب پروردگار همراه آنهاست و در تمام لحظات مشقت بار یاری دهنده آنهاست. معلولین مخلوقانی به ظاهر ناقص ولی توانمند هستند ،که اگر بستری برای حرکت و رشد آنها فراهم باشد هیچ گاه دست از تلاش برنمی دارند. معلولین آمده‌اند تا به دیگران درس صبر، تحمل و پشتکار و ایستادگی بیاموزند. معلولین آموزگاران اراده و شکیبایی‌اند و با روحی لطیف و دلی پر از امید به آینده می‌نگرند.
اما جامعه آنچنان که شایسته است معلولان را به چشم افراد توانا نمی‌نگرد و آنها را مورد بی مهری و بی توجهی قرار می‌دهد. زیرا جامعه باور ندارد این افراد نیز همچون بقیه قابلیت‌های متفاوتی دارند و اگر به آنها میدان داده شود از بسیاری ازافراد به ظاهر توانمند تواناتر هستند. نمونه این توانمندی‌ها را در قهرمانی‌ها و موفقیت‌های بسیاری از افراد معلول می‌توان مشاهده کرد. ورزشکاران معلولی که در مسابقات جهانی با مدال‌های رنگارنگ بر سکوی موفقیت ایستاده‌اند و برای کشور افتخار آفرینی کردند و یا در قبولی‌های دانشگاه و یا در شاخه‌های مختلف هنری، فرهنگی، علمی و …موفق ظاهر شده و حتی در برخی از موارد از بسیاری از افرادی که دچار معلولیت نیستند موفق عمل کرده‌اند. این موفقیت‌ها را در باور معلولین به اینکه ناتوان نیستند و می‌توانند با وجود معلولیت به هر هدفی دست پیدا کنند یافت. البته در رسیدن به موفقیت و هدف‌های این عزیزان نگاه اطرافیان و جامعه بسیار مؤثر است.
برای اینکه معلولین نیز بتوانند در کنار سایر افراد جامعه با امید و انگیزه قدم بردارند و تلاش کنند باید آنها را باور کرد و به جمله را پذیرفت که معلولیت محدودیت نیست. این افراد همانند سایر افراد جامعه با یک محدودیت ظاهری می‌توانند برای پیشرفت و ترقی خود و جامعه مؤثر باشند و نام ایران را جاودان کنند. کافی است فقط آنها را باور کنیم و نور امید و قدرت را در وجودشان بتابانیم. باور کنیم آنها برکت زمین‌اند. به امید اینکه با آگاهی زندگی زیباتری را برای آنها رقم بزنیم و نه تنها در این روز بلکه در طول سال به یاد آنها باشیم.
نجمه کریمیان