نجمه کریمیان

به گزارش پایگاه خبری ربیع، امروزه مصرف گرایی همچون آفتی دامن گیر افراد جامعه شده است و دیگر خبری از رفع نیاز بوسیله کالاها و اشیا نیست و نشانه ای برای منزلت و شخصیت اجتماعی افراد شده است.ما ایرانیان در مصارف گوناگون از جمله انرژی،کالا و.. گوی سبقت را گرفته و در این مسیر بدون هیچ تفکری پیش می رویم.همواره در آموزه های دینی بر اصل قناعت و دوری از اسراف تاکید شده است اما متاسفانه امروزه جای خالی قناعت بیش از گذشته در جامعه دیده می شود و جالب اینکه این معضل در تارو پود طبقات مختلف جامعه رخنه کرده و سبک زندگی آنها را تغییر داده است.

از طرفی این پدیده آنچنان در جامعه نهادینه شده که اگر افرادی بر صرفه جویی و قناعت تکیه کنند برچسب خساست به آنها زده می شود.از سوی دیگر برخی از افراد مصرف گرا خود را انسان هایی باشخصیت می پندارند.نقطه غم انگیز ماجرا این است که سازمان های فرهنگی و متولیان مربوطه به سکوت بسنده کرده اند.

دلایل مختلفی در بروز این پدیده دخیل است که می توان به موارد زیر اشاره کرد.ابتدا اینکه ریشه اصلی مصرف گرایی والدین هستند.در حقیقت آنها با تربیت نادرست فرزندان بذر مصرف گرایی را در وجود فرزند کاشته و به سمت این پدیده ناخوشایند سوق می دهند.کودک نیز با الگوگیری از والدین این رفتار را انجام می دهد.

همچنین عقده های شخصی نیز در بروز این معضل موثر است زمانی که فرد در دوران کودکی در کانون توجه دیگران قرار نداشته در بزرگسالی برای دیده شدن در مصرف گرایی غرق می شود.

عامل دیگر در بروز این ناهنجاری رسانه ملی و شبکه های اجتماعی است که در دوران کنونی نقش چشم گیری در تشدید این معضل دارند و مدام بر طبل مصرف بیشتر می کوبند.به عنوان مثال شبکه اجتماعی اینستاگرام در سال های اخیر بسیاری از افراد را در دام مصرف گرایی فرو برد.

به طور کل هر پدیده ای با تبعاتی همراه است.در رابطه با آسیب های مصرف گرایی می توان به ایجاد شکاف طبقاتی،نمایش ثروت،فرد گرایی،آثار روحی و روانی در شخص ،نابرابری اجتماعی اشاره کرد.از سوی دیگر رواج این پدیده منجر به وابستگی بیشتر کشور به واردات کالاهای خارجی می شود.حال برای کاهش مصرف گرایی در جامعه چه راهکارهایی وجود دارد؟ابتدا والدین به عنوان یک الگو می توانند در ترویج فرهنگ قناعت موثر باشند چرا که کودک در وهله اول از والدین خود الگو می گیرد.

نظام آموزشی و مدارس نیز در کاهش این معضل اجتماعی موثر هستند.متاسفانه امروزه بخش آموزشی کشور در ترویج فرهنگ مصرف گرایی موثر بوده و نمونه آن را می توان در استفاده از کتاب های کمک آموزشی متنوع مشاهده کرد.

صدا و سیما نیز با توجه به ظرفیت مناسب در کاهش این پدیده گام موثری در ترویج فرهنگ الگوی مصرف مناسب دارد.و اما دولتمردان به عنوان عامل کلیدی می توانند جامعه را به سمت قناعت سوق دهند که لازمه آن این است که مسئولین خود از مصرف گرایی دوری کنند.تا زمانی که داستان های مختلف مصرف گرایی از سوی دولتمردان و نهاد های فرهنگی شنیده می شود نمی توان از مردم توقع کاهش مصرف گرایی را داشت.بنابراین باید متولیان فرهنگی آغازگر باشند.همچنین با تحکیم اعتقادات دینی مبنی بر قناعت و ساده زیستی می توان از این پدیده دوری جست.

نجمه کریمیان