به گزارش پایگاه خبری ربیع، امروز مصادف است با سالروز شهادت میرزا تقی خان امیرکبیر. بزرگ مردی که نامش در تاریخ این مرز و بوم جاودان شد و ایران و ایرانی تا ابد به او مدیون است.تاریخ این سرزمین مردان بسیاری همچون امیر کبیر را به خود دیده است. مردانی که با تمام وجود برای عزت وطن اقدامات سازنده ای داشتند.
در خون امیرکبیر عشق به وطن و استقلال ملت ایران جاری بود وتنها آرزویش این بود این کشور از بند استعمارگران آزاد شود به طوریکه یک تنه برای عزت و ثروت کشور در برابر بی غیرتی رجال سیاسی و استبداد دشمنان ایران قیام کرد و تا آخرین لحظه سعی بر این داشت ایران را به قله پیشرفت برساند.
با وجود اینکه یک قرن و نیم از شهادت این دلیر مرد ایرانی می گذرد نام و آوازه او همچنان با افتخار بر سر زبان ها جاری می شود.به طور یقین روح خیرخواهی برای وطن در وجودش موج میزد و همین روحیه شجاعانه و عزتمندانه او بود که توانست از او نامی نیک به یادگار باقی بگذارد.
امیرکبیر تنها سه و سال و نیم بر مسند صدارات قرار داشت اما با این زمان اندک توانست در زمینه های مختلف کشور را به سمت پیشرفت و عدالت سوق دهد.این مسلمان وظیفه شناس که به معنای واقعی بنده خدا بود با وجود فضایل اخلاقی بسیار به فریاد دادخواهی مظلومان می شتافت تا رنگ فقر از سر مردمی که زیر بار ظلم پادشاهان و استعمارگران بودند کم شود.
اقدامات بی نظیر او در طول صدارتش باعث شد نظم بر جامعه چیره گشته و کمتر ظالمی بتواند بر مظلوم تعدی کند.او توانست تا حدودی بساط رشوه ،دزدی و شرارت را از بین ببرد و رسم شکنجه را براندازد.از دیگر اقدامات او گسترش علوم در کشور بود و مدرسه دالفنون را تاسیس کرد .تا نهضت علم و دانش در این کشور برپا شود.
همچنین حقوق بسیاری از درباریان را قطع نمود و حتی برای شاه نیز حقوقی در نظر گرفت.این اقدام او در جهت بسط عدالت در جامعه بود و به مذاق بسیاری از حسودان و کوردلان خوش نیامد و نقطه آغاز توطئه برای عزل او شد.
او حتی کشور را به سمت حرکت در مسیر صنعت سوق داد و با ایجاد کارخانه های پارچه بافی،بلورسازی،کاغذ سازی،چدن ریزی و …گام بزرگی برای کشور برداشت.اقدامات دیگر این بزرگ مرد ایرانی بسیار است که در این مجال نمی گنجد.
اما نکته مهم اینکه امیرکبیر در آن سه و سال نیم صدرات خویش کشور را به گونه ای اداره کرد که مردم همیشه در آرزویش بودند ولی صد افسوس که استعمارگران و بدخواهان داخلی از این شیوه حکومت داری میرزا تقی خان دل خوشی نداشتند و با نیرنگ و توطئه او را عزل کردند و در انتها با تیغ حسادت و ظلم جان او را گرفتند.
اما نمی دانستند این عمل لکه ننگی برای آن ها می شود و سعادتمندی برای امیر ما.امیرکبیر مزد تمام کارهای خیرخواهانه و نیکی که برای حفظ دین الهی و رفاه و آسایش مردمش داشت را با شهادت دریافت نمود و الحق شایسته رسیدن به چنین مقامی بود. آری آن کس که دل به خدا می دهد و برای وطن و مردمش با جان و دل شرافتمندانه تلاش می کند تا ابد نامش با عزت در دل تاریخ جاودان می شود.
نجمه کریمیان