نجمه کریمیان

به گزارش «پایگاه خبری تحلیلی ربیع»؛اهدای عضو، یکی از ارزشمندترین اقدامات انسانی است که می‌تواند زندگی بسیاری از بیماران نیازمند را نجات دهد. با این حال، هنوز بخش زیادی از جامعه نسبت به این موضوع اطلاعات کافی ندارند یا حتی دچار ترس و شک هستند. واقعیت این است که اگر اهدای عضو به یک فرهنگ عمومی تبدیل شود، نه تنها جان انسان‌ها حفظ می‌شود، بلکه ارزش‌های اخلاقی و اجتماعی جامعه نیز تقویت می‌گردد.

یکی از مهم‌ترین گام‌ها برای ترویج این فرهنگ، آگاه‌سازی و آموزش جامعه است. بسیاری از افراد به دلیل اطلاعات ناقص، شایعات یا ترس از مراحل پزشکی، از ثبت‌نام به عنوان اهداکننده خودداری می‌کنند. اطلاع‌رسانی صحیح درباره‌ی فرآیندهای قانونی و پزشکی اهدای عضو و تأثیر آن در نجات جان بیماران، می‌تواند بسیاری از این ترس‌ها را کاهش دهد. مدارس، دانشگاه‌ها و رسانه‌ها نقش کلیدی در این مسیر دارند و با برنامه‌های آموزشی منظم می‌توان نسل جوان را با اهمیت این اقدام انسانی آشنا کرد.

علاوه بر آموزش، الگوهای رفتاری و فرهنگ‌سازی اجتماعی نیز اهمیت زیادی دارند. وقتی اهدای عضو به عنوان یک رفتار پسندیده و ارزشمند معرفی شود، و شخصیت‌های معروف، ورزشکاران و هنرمندان درباره‌ی آن صحبت کنند، افراد جامعه بیشتر تشویق می‌شوند تا در این مسیر قدم بردارند. این مسئله مشابه رفتارهای مثبت اجتماعی دیگر است؛ هر چه یک عمل در جامعه نهادینه شود، تعداد بیشتری آن را انجام خواهند داد.

مسائل اعتقادی نیز از دیگر موانع هست. بعضی از افراد نگران  باورهای شخصی خود هستند و به همین دلیل از اهدای عضو دوری می‌کنند. در این زمینه، نقش علما و متخصصان مذهبی بسیار مهم است. وقتی مراجع دینی با توضیح و صدور فتوای روشن، اهدای عضو را مجاز و ارزشمند بدانند، بسیاری از نگرانی‌ها برطرف شده و افراد با اعتماد بیشتری اقدام می‌کنند.

اهدای عضو تنها یک عمل پزشکی نیست؛ بلکه فرصتی برای نجات زندگی و ایجاد امید است. تصور کنید خانواده‌ای که عزیزانشان به دلیل بیماری منتظر پیوند عضو هستند، با یک اقدام ساده از سوی اهداکننده دوباره به زندگی بازمی‌گردند. این تجربه انسانی و پر از امید، اثر عمیقی بر جامعه می‌گذارد و حس همدلی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی را افزایش می‌دهد.

بنابراین، اهدای عضو باید از یک عمل فردی فراتر رود و به یک ارزش فرهنگی و اجتماعی تبدیل شود. این فرهنگ‌سازی نیازمند همکاری خانواده‌ها، رسانه‌ها، نهادهای آموزشی و مذهبی است. هر گامی که در این مسیر برداشته شود، نه تنها جان بیماران را نجات می‌دهد، بلکه جامعه‌ای همدل‌تر و انسانی‌تر شکل می‌دهد. اهدای عضو، اهدای زندگی است،زندگی‌ای که از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود و چرخه‌ی امید و مهربانی را در جامعه گسترش می‌دهد.

نجمه کریمیان