نجمه کریمیان

به گزارش پایگاه خبری ربیع، امروزه در بین برخی از شهروندان نگه داری از سگ های خانگی و تزئینی در منازل و آپارتمان ها مرسوم شده است به طوریکه در نظر افراد نوعی شخصیت و منزلت و مد محسوب می شود .استفاده از این حیوان در خانه بعضا به خاطر پر کردن خلاهای عاطفی یا تفریح و سرگرمی است.

در دین اسلام نگه داری از سگ در خانه نهی شده است و دلیل آن نجس بودن آن است.چرا که اسلام اهمیت بسیاری به حفظ بهداشت فرد ، محل زندگی،پاکی بدن، لباس و ظروف قائل شده است.و دلیل اینکه سگ نجس است به علت بیماری زایی او برای انسان می باشد.

ترویج این عمل در بین مردم برگرفته از تقلید کورکورانه از فرهنگ غرب است.فرهنگی که به سگ بهای زیادی داده می شود و حتی از خانواده با اهمیت تر است.متاسفانه نقطه غم انگیز ماجرا این است که این حیوان برخلاف طبیعت خود محکوم به فضایی بسته و دور از طبیعت می شود و باید رنج آن را تحمل کند.

اما بر خلاف غرب این عمل با فرهنگ ایرانی هیچگونه مطابقتی ندارد و حتی با گذشت زمان سازگار نشده است.مگر می شود سگ جای فرزند را بگیرد و دوست انسان شود؟این در حالی است که این افراد اجازه ورود سگ را حتی به آشپزخانه و تخت خواب می دهند و غافل از اینکه این عمل باعث ایجاد بیماری های مختلفی برای آن ها می شود.

چگونه افراد حاضرند با صرف هزینه های گزاف باز هم سگ را در خانه نگه داری کنند .به طور کل سگ گردانی و نگه داری از سگ نوعی جهالت و بی فرهنگی است.

نگه داری از سگ در آپارتمان علاوه بر ایجاد مزاحمت برای ساکنین باعث ایجاد بیماری هایی برای فرد می شود.به طور مثال سگ می تواند باعث انتقال کامپیلوباکتر به انسان شده که در نهایت منجر به ناراحتی های گوارشی و اسهال می گردد.

از جمله بیماری های دیگری که سگ به انسان منقل می کند کیست هیداتید است که در کبد و ریه و مغز انسان منتقل می شود.از سوی دیگر به غیر از عامل بیماری زایی ،نگه داری از سگ منجر به مشکلات روحی و روانی می شود.وابستگی بیش از حد انسان به سگ و بالعکس منجر می شود در صورت دوری از سگ فرد دچار بی قراری و افسردگی شود.

با توجه به گسترش شبکه های مجازی و ترویج خرید و نگه داری از این حیوان در خانه کاملا به نیت و اهداف غرب برای تغییر سبک زندگی مردم پی می بریم.متاسفانه متولیان فرهنگی درباره نفوذ این فرهنگ در بین مردم و آگاهی بخشی از تبعات جبران ناپذیر این فرهنگ نادرست اقدامات مفید و موثری انجام نداده و به طور یقین دچار کم کاری بوده اند.از سوی دیگر چرا اقدامات لازم برای مقابله با سگ گردانی در معابر عمومی و پارک ها انجام نشده و هر روز شاهد اتفاقات ناگوار روحی و جسمی از سوی سگ های خانگی به هنگام مواجه شدن با افراد ناشناس هستیم؟

بنابراین لازم و ضروری است از طریق ظرفیت هایی موجود از جمله رسانه ،نظام آموزشی و حتی خانواده ها، مردم را نسبت به تبعات اجتماعی و بهداشتی این عمل نادرست آگاه سازیم.

نجمه کریمیان