به گزارش پایگاه خبری ربیع، امروز مصادف است با روز جهانی ناشنوایان.به همین مناسبت در این نوشتار قصد داریم به دنیای پر رمز و راز ناشنوایان بپردازیم.دنیای ناشنوایان با سکوتی عمیق و معنادار آمیخته شده که با احساسی توام با آرامش و آوایی پرمفهوم همراه است.در این دنیا سکوت است و سکوت، اما نه سکوتی که ما آن را میشناسیم.سکوتی که در دل خود حرف ها دارد.سکوتی که تقدیرشان بوده و به جای آن از نعمت های دیگر بهره مندند و صدای سکوت را می شنوند.
افراد ناشنوا اگر چه از نعمت شنوایی محروم هستند اما چشمانی تیزبین دارند و با زبان اشاره قادر به درک دنیای پیرامون خود هستند، اما زبانشان را فقط هم زبانانشان می دانند.
در این دنیا اما استعداد خاموش نشده و با اشکال گوناگون نمایان می شود.اینجاست که معلولیت محدودیت نمی شود و امید معنا می گیرد.به همین دلیل ناشنوایان با نگاهی دیگر به دنیا می نگرنند نگاهی که فقط از آن آنهاست.
اما در این دنیا حرف های ناگفته زیادی وجود دارد که دغدغه های ناشنوایان را در برمی گیرد.ناگفته ای که با نامهربانی جامعه روح و روان آنها آزرده می شود.در این میان آنچه که بیش از همه ناشنوایان را ناراحت می کند ،نگاه ترحم آمیز جامعه است که به گونه ای با آنها رفتار می کنند که گویی به دلسوزی نیازمندند.
از طرفی متاسفانه جامعه آنگونه که شایسته است نتواسته گوش شنوای این قشر باشد و فراموش کرده که این عزیزان نیز سهمی از این جامعه دارند و حقوقی که باید رعایت شود.به طور یقین اگر به دنیای ناشنوایان و نیازهای آن ها توجه شود بسیاری از دغدغه های آنها حل می شود.
گرچه سازمان بهزیستی به برخی از ناشنوایان به صورت مستمری کمک می کند اما فرسنگ ها فاصله برای تحقق نیازهای آنها وجود دارد.
درباره مشکلات این قشر می توان به مسئله تحصیل،اشتغال و مسکن و درمان آنها اشاره نمود.در ارتباط با اشتغال، ناشنوایان دچار مشکلات بسیاری هستند. اگر هم کاری پیدا کنند با چشم یک انسان ناتوان به آنها نگاه می شود در صورتی که در برخی از موارد از افراد شنوا موفق تر هستند.
البته بی مهری رسانه ها به ناشنوایان را نمی توان نادیده گرفت.چرا که با وجود پیشرفت های صورت گرفته در فضای رسانه ای کشور اما هنوز هم این قشر برای مشاهده برنامه های تلویزیونی با کمبودهایی مواجه هستند و بسیاری از برنامه ها از کاربر ناشنوایان محروم هستند. بدین ترتیب بایستی رسانه ملی بیش از گذشته به این قشر از جامعه توجه کند و در خصوص دغدغه های آنها واسطه ای برای حل مشکلات از مسیر رسانه باشد.
حال با توجه به مشکلات این قشر از جامعه باید نه تنها در این روز بلکه در تمام ایام سال به فکر حل مشکلات آنها باشیم تا لااقل از حداقل حقوق خود برخوردار شوند.