به گزارش پایگاه خبری ربیع، میل به زیبایی یک امر فطری است و همه انسان‌ها زیبایی را دوست دارند. اما امروزه معنا و مفهوم زیبایی تغییر یافته و از نظر بسیاری از افراد جامعه زیبایی در تناسب اندام، چهره‌ای بدون نقص و … تعریف می‌شود. از نوجوانان گرفته تا جوان و پیر همه در جستجوی زیبایی هستند و در این مسیر با صرف هزینه‌های گزاف برای رسیدن به چهره‌ای بدون نقص تقلا می‌کنند. به طوریکه همه هم و غمشان فلان عمل زیبایی است تا هیچ نقصی وجود نداشته باشد.
البته امور زیبایی در حد معقول اقدامی درست و پسندیده است اما وقتی حالت بیمارگونه به خود می‌گیرد می‌تواند سلامتی روحی و جسمی فرد را نشانه گرفته و آسیب‌های جبران ناپذیری بر جای بگذارد. طبق بررسی‌های صورت گرفته تقاضا برای خدمات زیبایی در کشور نسبت به میانگین دنیا عدد بالاتری دارد. نکته قابل توجهی که وجود دارد اینکه به دلیل تب بالای عمل‌های زیبایی در کشور افراد غیر متخصص بسیاری در این حرفه فعالیت می‌کنند و بدون هیچ نظارتی برای کسب سود بیشتر خدمات زیبایی انجام می‌دهند.
از طرفی به دلیل درآمدزایی بالایی که این خدمات زیبایی دارد بسیاری از پزشکان نیز به این حرفه ورود پیدا کرده و سبب شده رشته‌های حیایی‌تر بدون متقاضی بماند. وقتی علل گرایش بالای افراد مختلف جامعه به سمت امور زیبایی بررسی می‌شود درمیابیم افراد برای کسب منزلت، پذیرش اجتماعی و دریافت احترام به این سمت حرکت می‌کنند و دیگر اخلاق و سواد اهمیت ندارد.
زمانی که مصرف گرایی و فردگرایی در جامعه تشدید پیدا می‌کند زیباجویی رنگ دیگری به خود گرفته و جز ملزومات زندگی هر فردی می‌شود. جالب اینکه این مسئله مربوط به افراد شهرنشین نیست و همه مردم با هر فرهنگ و موقعیتی را مشتاق این خدمات هستند. در واقع در حال حاضر این امر به عنوان یک فرهنگ در بین مردم جای گرفته و در باورها و عقاید مردم تأثیر گذاشته است. چرا که با گسترش شبکه‌های مجازی نگاه مادی گرایانه به زندگی در طول سال‌های اخیرافرایش یافته و زیباجویی به عنوان یک دغدغه حساب می‌شود.
به نظر می‌آید با این حجم پرداختن مردم به این امور بعید است که این مسئله در بین افراد جامعه رنگ ببازد و دیگر دغدغه محسوب نشود. متاسفانه جامعه در بسیاری از موارد از فقر فرهنگی رنج می‌برد و مسئولان فرهنگی بایستی برای حل این معضل از اقدامات و ظرفیت‌های فرهنگی و اجتماعی بهره ببرند.
نجمه کریمیان