نجمه کریمیان

به گزارش پایگاه خبری ربیع، انسان ذاتا تشویق و تحسین را دوست دارد و در پرتو تشویق استعدادهای درونی آن شکوفا می شود.تربیت از مقوله های مهم و اساسی است که پرورش شخصیت فردی اجتماعی دینی و ..را تحت پوشش قرار می دهد.تشویق از مهم ترین روش های تربیتی است که می توانیم در تربیت کودکان استفاده کنیم.با تشویق می توانیم یک رفتار را در کودک پرورش دهیم .در این میان عمل تشویق با باید و نباید هایی همراه است که اگر به طور صحیح و اصولی انجام شود تاثیر بسزایی در رشد و شخصیت کودک دارد.

از طرفی تشویق حس اعتماد به نفس را در او برانگیخته می کند و رشد و موفقیت آن تاثیر می گذارد.در این میان والدینی هستند که در امر تشویق خساست به خرج داده و توجهی به آن نمی کنند غافل از اینکه با این اقدام چه تبعات منفی در شخصیت و روح کودک خود بر جای می گذارند.از سوی دیگر والدینی هستند که در این امر افراط کرده و کودک را بیش از حد تشویق می کنند.بدین تربیت تشویق برای کودک بی ارزش شده و او را پرتوقع می کند.

از طرفی حس تکبر در کودک تقویت شده و غرور ایجاد می شود.از آثار منفی تشویق زیاد از بین رفتن خلاقیت کودک است بنابراین عمل تشویق بقدری مهم و حساس هست که می تواند در شخصیت کودک اثر بگذارد و بسیاری از رفتارها را در وجود او نهادینه کند.برای همین بایستی در انجام این عمل اعتدال به خرج داد به همین منظور اول اینکه کودک را تشویق کرد ولی نه آنقدر که مغرور و خودبین شود.در مرحله بعدی به کودک پاداش بدهید نه باج.به این معنی که نباید به کودک اگر این کار را انجام دادی پاداش می گیری چرا که این رشوه است نه پاداش دادن و آرام آرام این رفتار ناپسندیده را در کودک تقویت می کنید.

بر این اساس باید بین نوع تشویق و عمل کودک تناسب قرار دهید و برای تشویق بدقولی نکنید چرا که کودک والدین را خدای خود می داند و در صورت بدقولی والدین بعدا که با مفهوم خدا آشنا شد نسبت به خدا نیز بدبین شده و توکل در او کم رنگ می شود.در پایان به خاطر داشته باشید از کودک قدردانی کنید و ارزیابی صورت نگیرد این امر در تقویت اعتماد به نفس کودک موثر است.

نجمه کریمیان