به گزارش پایگاه خبری ربیع، یازدهم ذی القعده هشتمین نور امامت بر زمینیان تابید تا زمین به برکت وجودش از رحمت الهی سیراب گردد.هنگامی که نام امام رضا (ع) بر زبان جاری می شود بیش از هر چیز دیگری واژه مهربانی را به خاطرمان می آورد زیرا هر دلداده علی ابن موسی الرضا که به زیارت مرقد شریفش پا می نهد، مهربانی ایشان را با تمام وجود احساس کرده و با دلی مملو از عشق و امیدواری به دیار خویش بازگشته تا از پرتو مهر امام هشتم مشکلات و ناملایمات زندگی بر او آسان گردد .
در این رابطه در کتاب هفت حدیث آمده است :هیچ شخص گرفتار و گناهکاری نیست که امام رضا (ع)را زیارت کند،جز اینکه گرفتاری وی رفع شده و گناهش بخشیده می شود.به همین دلیل است که هرگاه سختی های و بی سرو سامانی های زندگی دنیوی بر قلبمان سنگینی می کند جز سرپناهی همچون مهربانی امام رضا (ع)نمی تواند پناهگاهی برای زدودن هر چه غم و اندوه است پیدا شود.آری این چه حکمتی است که وقتی چشمان گناهکار و مضطرب به گنبد طلایی علی ابن موسی الرضا(ع) می افتد دلش آرام می گیرد .مهربانی این امام همام به قدری است که هر ناامیدی را امیدوار می کند و در این دنیای پرهیاهو آرامش بخش چشمان گریان است.
مهربانی امام رضا (ع)را می توان حکمت الهی دانست تا خداوند رشته مهربانی و محبتش را بر گردن بندگان خود نهد تا هیچ گاه ناامید نشوند.
مهرورزی امام رضا (ع)نه تنها در حال حاضر بلکه در زمان حیات ایشان نیز در بین مردم شهرت داشت و چه پیر و جوان و چه مسلمان و غیر مسلمان از مهر و محبت ایشان بی نصیب نمی ماندند، و همواره بر این اخلاق پسندیده تاکید می کردند.بنابراین ویژگی بارز ایشان عطوفت و مهربانی باست و نه تنها خداوند بلکه دوست و دشمن نیز از این خصلت پسندیده امام رضا (ع) خرسند و رضایت خاطر می شدند.برای همین است که هر بار توفیق زیارت ایشان برای انسان حاصل می شود شادی عجیبی سرتاسر وجود آدمی را در برمی گیرد و یقینا مهربانی امام رضا (ع) است که انسان را تشنه زیارتش می گرداند و شوق دیدارش تمام وجود را شادمان می کند.
بوی عطر حرم منورشان نیز در خاطر می ماند و به هنگام زیارتش ظرف خالی وجود لبریز از مهربانی امام رضا (ع)می شود.زمانی که مقابل ضریحشان غبار گناه را با اشک چشم پاک میکنیم و با امام سخن می گوییم شانه هایمان سبک می شود و باری از دل برداشته می شود .آری مشهد به برکت وجود امام رضا(ع) می درخشد و از پرتوی نورانی امام رئوفمان مدینه ای دیگر شده است و بارگاهش همچون نگینی در ایران زمین حک شده است.
عشق ما ایرانیان به امام رضا(ع) وصف ناشدنی است و دل در گرو نگاه حضرت آرام می شود.پس ای امام مهربانی ها توفیق زیارتتان را نصیب دلدادگانتان کنید تا گرد و غبار تیرگی های این دنیای فانی را با مهربانی شما از وجودشان بزدایند و ما را به حریم نورانی تان دعوت کنید تا باری دیگر به برکت وجودتان مورد عنایت ذات اقدس الهی قرار گیریم و با اشک شوق دل به مهربانی تان بسپاریم.آری روایت مهرورزی و مهربانی امام رضا(ع) انتهایی ندارد و می توانیم از آن الگو بگیریم و در زندگی جاری سازیم.
نجمه کریمیان