به گزارش پایگاه خبری ربیع، به نقل از ایسنا، سیداحمد حسینینیا صبح امروز -شنبه ۱۴ دی ماه ۹۸- در دومین نشست تخصصی بازآفرینی بافتهای ناکارآمد شهری با محوریت نقش نهادهای میانجی در بازآفرینی شهری با تأکید بر تجربه سازمان امور اجتماعی کشور، اظهار کرد: از سال ۱۹۵۰ میلادی تفکر برنامهریزی با شیوه «از بالا به پایین» مطرح بود و به واسطه شرایط پس از آن مباحث در حوزه «نوسازی» پیش رفت تا اینکه دوره «بازسازی» فرارسید و پس از آن در دهه ۱۹۷۰ میلادی مباحث به سمت «ایجاد فضاهای همسایگی» پیش رفت.
وی افزود: در نگرش ایجاد فضاهای همسایگی، دیدگاه نگرشی کلان برای پروژه ها مطرح شد تا اینکه در دهه ۱۹۸۰ میلادی مشارکت و نگاه اجتماع محور در حوزه برنامه ها دنبال شد.
معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان افزود: سال ۲۰۰۰ میلادی مبحث «مشارکت توأم با نگاه مبتنی بر اجتماع» مطرح شد و در دهه ۲۰۱۰ به بعد تفکر و نگرشها به سمتی پیش رفت که مباحث بافتها و برنامه ریزی نگاهی «یکپارچه در حوزه مشارکت» را دنبال می کند که این نگرش ها با کمی تأخیر از دوره قاجاریه، پهلوی اول و دوم و پس از انقلاب اسلامی تاکنون در کشور دنبال شده است.
حسینینیا با بیان اینکه نگاه صرف کالبدی به مباحث شهرسازی را از اصل موضوع در حوزه بافتها دور میکند، گفت: اگر مقوله تمرکزگرایی در حوزه برنامهریزی را مرور کنیم، شاهد خواهیم بود در کلانشهر تهران که یک درصد وسعت جغرافیایی کشور را شامل می شود، ۲۲ درصد جمعیت کشور در آن زندگی میکنند و ۳۰ تا ۴۰ درصد مباحث اقتصادی در این کلانشهر مباحث اقتصادی در تهران رقم میخورد.
وی ادامه داد: وقتی ۴۰ درصد مباحث اقتصادی در پایتخت اتفاق میافتد، به معنای تمرکزگرایی است، از این رو می توان به دلایل مهاجرتها پی برد چرا که شرایط قطبی شدن را با تمرکزگرایی ایجاد کردهایم.
معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان افزود: مهاجرانی که به کلانشهرها میروند براساس نظریه طرد اجتماعی، به لحاظ مسکن و مباحث اقتصادی لاجرم در تلههای اقتصادی و تلههای فقر در بافتهای ناکارآمد شهری گرفتار میشوند، در بخش تصمیمسازی و تصمیمگیری نقشی ندارند و ناخواسته به سمت انزوا کشیده می شوند.
وی تأکید کرد: اگر بخواهیم برنامه درستی داشته باشیم باید به سمت توانمندسازی در حوزه اجتماعی برای این بخش از افراد جامعه حرکت کنیم.
حسینینیا با بیان اینکه در شهر اصفهان دو هزار و ۳۰۰ هکتار بافت فرسوده وجود دارد که ۵۰۰ هکتار آن بافت تاریخی است، گفت: ۴۰۰ هزار نفر از جمعیت دو میلیون نفری شهر اصفهان در بافتهای فرسوده سکونت دارند که ۱۲درصد جمعیت شهر را شامل میشود.
وی اظهار کرد: به نظر میرسد دوران تصمیمگیری «از بالا به پایین» سرآمده و نیاز داریم به سمت برنامهریزی از «پایین به بالا» حرکت کنیم؛ این تفکر که براساس مشارکت، نقشپذیری و حضور فعال جامعه مباحث را دنبال کنیم باید استمرار داشته باشد.
معاون شهرسازی ومعماری شهردار اصفهان تأکید کرد: باید بتوانیم ارتباط منطقی بین حرفهمندان، دانشگاهیان، مدیران برنامهریزی و اجرایی به وجود آوریم و در حوزه توانمندسازی بررسیهای دقیقتری داشته باشیم.