به گزارش پایگاه خبری ربیع، میرزا مهدی خان استرآبادی مشهور زمانه‌ایست که در شهر میزبان (دهاقان) مزارش ناشناخته مانده است. وی در شمار مشاهیر زمان و صدراعظم نادر بود که تاریخ را به شگفتی و تحسین واداشت. در ورود به جنگ‌ها صبر بزرگ و شهامت کافی داشت.
میرزا بزرگ‌ترین مورخ عصر افشاریه است. ایشان را تألیفاتی است از جمله «جهانگشای نادری» که در دانشگاه تدریس می‌شود. وی انسانی تلاشگر و با علوم متداول زمان آشنا بود.
میرزا به زبان عربی تسلط کافی و نسبت به برخی از زبان‌ها آشنایی داشته و به فارسی در نهایت استادی شعر می‌گفته است. استرآبادی همچنین بیست و پنجمین فرزند از نسل حضرت علی بن الحسین(ع) بوده است.
بزرگی گفته: بازی‌های روزگار را به چشم سر دیدن، سخن تازه‌ای نیست اما وقتی‌که دل عبرت‌بین می‌شود، سخن از سوز دل است.
اگر نادر شاهنشاهی مقتدری داشته، از سخن و هیبت و شکوه استرآبادی رهنمون گرفته است. هیچ موقع نادر در این مدت هجده‌ساله به صدراعظم خود توهین نکرده و خشم نگرفته است. خشم نادر یعنی مرگ! نادر به نیرو بخشیدن شخصیتی روشن‌ضمیر چون استرآبادی نیاز داشته که روح امیدواری را در انسان زنده می‌کرده است. در منابع مکتوب خوانده‌ام: وقتی سراسر شهر‌های مرزی ایران را همسایه‌ها اشغال کرده بودند، نادر به دشمنان اخطار عقب‌نشینی می‌داد، سپس اگر سرپیچی می‌کردند جنگ شروع می‌شد.
عقب‌نشینی روسیه از سراسر شمال ایران بدون خونریزی و حمله ایران به هند جریان مفصل دارد. شمشیر مخصوص نادر مثل شیر در بیشه جوابگوی قتل و غارت و هرزگی عثمانی‌ها علیه ایران بوده است.
این رهنمودها و بهتر بگویم این حرکات استثنایی و تأثیرگذار، نه در تاریخ تکرار شده و نه در وجود نادر بوده است، بلکه نادر به بلندنظری و اندرزهای دینی و عقلی و عزم ثابت صدراعظم خود که فردی جوانمرد و صاحب اندیشه بود عمل کرده است. نادر علم و حلم نداشت، اما تاریخ نیز چنین صدراعظمی به خود دیده است؟!
مزار استرآبادی
در دوره صفویه، سیر و سیاحت سلاطین صفویه از اصفهان به سمت روستای پوده در مسیر قریه شاه نظر به طرف دره شاه ختم می‌شده است. با ورود استرآبادی (۱۱۲۰ شمسی)، این مکان به قریه عطاآباد اصفهان معروف گردید. گویا آن موقع هنوز دهاقانی وجود نداشته است.
در سال ۱۳۹۲ شمسی، یکی از نوادگانش (مهندس موسی وزیری) از گرگان هدیتی گران‌سنگ برای مزار پدر به ارمغان آورده که عنوان قریه عطاآباد اصفهان مجددا بر سنگ حک شده است. این قبر در اثر عدم مراقبت کمی رو به خرابی رفته بود.
مزار استرآبادی نخستین قبر در دهاقان، با قدمتی دیرین و یکی از شریف‌ترین و شکومندترین مزارها در دهاقان به حساب می‌آید؛ محلی که هنوز مردم به آن دست نیافته‌اند. قبور بزرگان و علمای گران‌قدر شهر دهاقان کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند.
قبر این عالم فاضل، در مکانی پر رفت‌وآمد کنار خیابان و از جایگاه بالای معنوی و مذهبی نیز برخوردار است. در آینده‌ای نه‌چندان دور احداث ابنیه جدید و نمایه محوطه و بقعه میرزا مهدی خان استرآبادی گواه بر معنویت خاص این مکان خواهد بود.
امروزه وجود آثار و ابنیه از اسناد مهم و قابل‌توجه تاریخ و فرهنگ ایران اسلامی است.
حکمت اله زمانی