به گزارش پایگاه خبری ربیع، خدایا، تو را شکر که به من منت گذاردی و من را در جوار مجاهدان راهت قرار دادی. خدایا، چقدر نعمتها که به من دادی و نتوانستم شکرگزار باشم. خدایا، اکنون که قلم در دست گرفتم و وصیتی مینویسم تو میدانی در قلبم و قلبها چه میگذرد. خدایا، تو میدانی من باور نمیکنم که شهید شوم. لیکن صفت رحمانیت و رحیمیت تو امیدوارم کرد و همواره با درنظرگرفتن این صفت است
که خود را آماده رزم و شهادت میکنم. خدایا، مرا ببخش و از تقصیرات و گناهانم بگذر. بگذار عاشقانه شهید شوم و عاشقانه پای در وادی عشق بنهم.
خدایا، اکنون بار شهیدان زنده تاریخ و بار حماسهآفرینان صحرای غریب کربلا و بار تمامی عزیزانی را که پیکرشان در زیر گرمای خوزستان است و مادرانشان چشم به در دوخته و منتظرشان هستند، بر دوش من گذاشتهای؛ به اشک چشم خردسالانشان که همواره سراغ پدر را از مادر گرفته و مانند رقیه حسین(ع) سراغ پدر را از خویشان میگیرند، خدایا، تا کی به فرزندان شهیدان بگوییم پدر در سفر است؟
خدایا، تا کی بگوییم پدر رفته کربلا؟ خدایا، تا کی بگوییم ما هم میرویم کربلا؟ خدایا، عنایتی و لطفی کن ما را و من را در زمره شهیدان در خون غلطان قرار بده.
آری، خوشا به حال آن کسانی که رفتند و کلمه «لا» بر لب داشتند! «لا» به همه لذایذ زندگانی، «لا» به هوای نفس، «لا» به احساسات مادر، «لا» به عواطف و لبیک به هل من ناصر ینصرنی. حسین زمان، خمینی بتشکن، گفتند: یا مهدی(عج) ادرکنی!
در آخر کمک میگیرم از مهدی سالم که معلم آخر من بود.
آری، چه به جا میگفت من عزادار نمیخواهم، من پیرو میخواهم. خداوند همهتان را حفظ کند و توفیق خدمت به اسلام و قرآن را بدهد. اگر جنازهام به دستتان رسید، مانند دیگر شهیدان دفن کنید. سعی کنید قوانین دفن رعایت شود. حتما پس از دفن، پدرم برگردد و سفارش مرا به حسین(ع) بکند و اگر جنازهام به دستتان نرسید، یک قبر در بهشت زهرا(س) اختیار کنید و همان را به اسم من بردارید. سعی کنید قبرم را ساده درست کنید؛ چون در تیپ سیدالشهداء و در گردان علیاصغر(ع) شهید شوم،
لذا سعی کنید در مراسم ختم روضه علیاصغر و مصیبتهای واردشده بر زینب(س) و حسین(ع) و فاطمه(س) خوانده شود. خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی حتی کنار مهدی، خمینی را نگهدار!
خدایا، خدایا، رزمندگان اسلام نصرت عطا بفرما!
خدایا، خدایا، مریضان و جانبازان انقلاب را شفا عنایت فرما!
خدایا، خدایا، اسیران اسلام آزادشان بگردان! خدایا، خدایا، به خانواده شهدا اجر و صبر عنایت بفرما!
والسلام
وصیتنامه شهید غلامحسین طالبی
خدایا، تو را شکر که به من منت گذاردی و من را در جوار مجاهدان راهت قرار دادی. خدایا، چقدر نعمتها که به من دادی و نتوانستم شکرگزار باشم. خدایا، اکنون که قلم در دست گرفتم و وصیتی مینویسم تو میدانی در قلبم و قلبها چه میگذرد.