به گزارش پایگاه خبری ربیع، شناخت حوزه ماموریت و اهم را از مهم تشخیص دادن از مهمات امر مدیریتی است اگر مدیر و مسئولی نتواند اولویت ها را بشناسد و خود را گرفتار روز مرگی کند هم خود را نابود نموده و در معرض آسیب قرار داده و هم کار مردم را ضایع نموده است که این خیانتی بزرگ است و از دیگر عوامل آسیب زا در موفقیّت مدیران به شمار می رود، عدم شناخت اولویت ها و طبقه بندی کارها چیزی است که نیروی انسانی را خسته می کند و هزینه سنگینی را به بیت المال تحمیل می نماید. شاید امروز اولویتی مهم تر از توجه به معیشت مردم و جلوگیری از گرانی های افسار گسیخته نباشد؟ چیزی که همچنان به مردم حمله کرده و دست بردار نیست! افزایش ۶۰ در صدی قیمت برنج؟ و قیمت برخی کالاهای اساسی دیگر آنقدر نگران کننده است که دغدغه همگانی شده است؟ بخش اعمش نیز ارتباطی با تحریم و دشمن ندارد بلکه همچنان ضعف مدیریتی است؟ سوال اینست که اگر این دغدغه همگانی اولویتی مهم است چه باید کرد؟ آیا ستادهای تنظیم بازار نباید حتی روزانه فعال باشند و با آنالیز هزینه‌های تولید اجازه گرانی های بی مورد را ندهند؟ چرا ستادهای تنظیم بازار مرکزی و استانی تحرکی از خود نشان نمی دهند؟ چرا دستگاههای نظارتی خنثی عمل می کنند؟ آیا حاشیه‌ها جای اصل را نگرفته اند؟ آیا فرعیات جای اصول را پر نکرده اند؟
پرداختن به کارهای روزمره و اداری بدون اولویت بندی زمینه سردرگمی را فراهم می نماید. هم چنین اقدام به آمور جزئی و غیر ضروری پردازش کارهای مهم را به تعویق می اندازد مدیر باید بتواند با شناخت کامل کارهای جزیی را از کارهای مهم جداسازی نماید و آمور جزیی را به زیر مجموعه بسپارد و خود وقت و همتش را صرف آمور مهم و بزرگ وحیاتی جامعه کند که البته باید بر روند اجرای آمور کوچک و کم اهمیت نیز نظارت کند. و از طرفی در جهت برنامه ریزی گام بردارد امام علی (ع) راز کامیابی در مدیریت را دوری از آمور کوچک و پرداختن به آمور مهم می داند و در این زمینه می فرماید: «به دنبال کارهای مهم برو و از پرداختن و دل مشغولی به کارهای غیرضروری بپرهیز، زیرا با ترک کارهای غیر مهم زمینه رسیدگی به آمور اساسی فراهم می آید.» اینکه می بینیم گاهی یک مدیر و مسئولی به آمور ریز وارد می شود و سر و صدا راه می اندازد و یک آسیب بزرگ مدیریتی است زیرا مدیر ارشد باید اجازه دهد مسئول و مدیر پایین دست اتخاذ تصمیم کند و به اقدام بپردازد و خود را مشغول چیزهایی که باعث گرفتن وقت و زمان می شود و تاثیری در آمور مهم مردم ندارد پرهیز کند مدیرانی که خود را مشغول حاشیه‌های کاذب و غیر موثر می کنند خود را گرفتار آسیب می کنند و در مدیریت ناکام خواهند شد بی تردید در مقوله پر ارزش و مهم مدیریت هرگونه سستی و جزئی نگری و نداشتن اولویت بندی، چیزی جز انهدام و پاشیدگی به دنبال نخواهد آورد. علی علیه السلام در این زمینه می فرمایند: «من اشتغل بغیر المهمّ ضیّع الاهمّ؛ هر کس خود را به آمور جزیی مشغول سازد، زمینه پاشیدگی و تضییع مسائل مهم تر را فراهم نموده است.» دولت و رییس محترم آن چندین بار قول دادند گرانی ها متوقف می شود اما این اقدام به نتیجه نرسیده است! برخی کالاها همچنان در حال گرانی است! انصاف هم لازم است که البته بعضی کالاها متوقف شده است و قیمتش تثبیت گردیده است که این نشان می دهد کار نشدنی نیست! فقط باید به دغدغه اصلی تبدیل گردد. بنابراین بر مدیران و برنامه ریزان لازم است تا خود را از بند مسائل جزئی و آمور غیر مفید برهانند و با اولویت شناسی زنجیره‌ای از زمینه های کاری سنجیده شده را به ترتیب اهمیّت فراهم آورند تا با تمرکز نیروها بر یک محور، کارها با سرعت و دقّت بیش تر به پیش روند و برنامه کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت کمبودهد و مشکلات را یکی پس از دیگری و البته پایدار و نه مقطعی حل نمایند. با توجه به مطالب یاد شده پرداختن به آمور اساسی و اولویت شناسی و داشتن طرح و برنامه‌ای کلی می توان مدیریت سازمان ها و ادارات را با سرعتی مطمئن به سوی اهداف تعیین شده به پیش برد. آنچه لازم است اینکه هر کاری در زمان مقرر و مناسب خود انجام گیرد و این امر بوسیله برنامه ریزی میسر می گردد. رسول خدا (ص) در ارتباط با برنامه داشتن آمور فرمودند: «الامور مرهونهٌ باوقاتها؛ هر کاری در گرو زمان خودش است.» از طرف دیگر اگر فرصت دادی و با برنامه ریزی در زمانش انجام ندادی دچار حزن و اندوه می شود و این حزن و اندوه همان آسیبی است که بر مدیریت وارد می شود. آری، برنامه ریزی باعث می شود هر کار در جای خود انجام و به اندازه خود وقت ببرد، در نتیجه امکان ذخیره سازی وقت فراهم است. حال اگر مدیر نتواند اولویت ها را بشناسد تصمیماتی می گیرد که بجای منفعت برای جامعه زیان آور است و مردم را هم نگران می کند مثلا وقتی جامعه از نبود سلامت رنج می برد مدیری تصمیم بگیرد فلان اتفاق بیفتد! در حالیکه امروز مردم نگران سلامتی خود هستند و انتظارشان پرداختن مدیریت به رفع نگرانی های این حوزه است. یا مردم از گرانی رنج می برند یا از آلودگی هوا رنج می برند و مدیری نتواند این موضوع را درک کند و از اولویت های کاری خود قرار دهد باعث آسیب رساندن به مدیریت خواهد شد. مردم در انتظار رفع گرانی ها و پربار شدن سفره‌هایشان هستند.