پایگاه خبری ربیع/
دنیای امروز دنیای علم است هر چند در همه زمانها علم در پیشرفت جامعه بشری حرف اول را می زده است. توصیه پیامبر اعظم(ص) مبنی بر”اطلبوالعلم من المهد الی اللحد” نیز تاکید بر اهمیت علم است. در جهان امروز تقویت بنیه علمی کشور، نه تنها اهمیّتی کمتر از تقویت بنیه دفاعی و نظامی ندارد؛ بلکه می تواند ضامن اقتدار کشور در مواجهه با سایر کشورهای دنیا باشد. صدور تفکر انقلاب اسلامی و الگو شدن جمهوری اسلامی ایران، می‌تواند با تقویت بنیه نظامی آغاز شود، ولی استمرار آن بواسطه تقویت بنیه علمی صورت خواهد گرفت. لذا رهبر انقلاب بارها اقتدار علمی کشور و تقویت بنیه علمی را رمز موفقیت ما در مواجهه فکری و عملی با سایر دولت‌ها و ملت‌های جهان مطرح می‌کنند که می‌تواند در مقام عمل، تفکر و علمکرد نظام اسلامی را در نگرش ملّت‌ها و مناسبات سیاسی و اقتصادی دولت‌ها به نفع آرمان های اسلامی و منافع ملّی و مردمی سوق دهد.
رهبرعزیز انقلاب این امر را در وهله اول منوط به درک و فهم مردم، مسئولین و به ویژه نخبگان کشور می‌دانند و معتقدند که تا اصل قدرتمندی علمی ایران در شرایط کنونی مورد غفلت قرار گیرد، ما نمی‌توانیم، اقتدار علمی کشور را در مناسبات فکری، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی با دیگر کشورها اثبات نمائیم. « [تربیت افرادی] با فهم درست از موقعیّت کشور؛ بفهمند کشور الان در چه وضعی است. همه‌ی دنیا -دشمنان ما یک‌جور، دوستان ما یک‌جور- می‌گویند جمهوری اسلامی ایران کشور قدرتمندی است [امّا] این آقا در داخل می‌رود فلان‌جا سخنرانی می‌کند، می‌گوید آقا، ما کسی نیستیم، ما چیزی نیستیم، ما منزوی هستیم! خودکمتربین؛ حالا خودش را کم ببیند؛ ملّت را چرا کم میبیند؟ نظام جمهوری اسلامی و کشور را چرا کم میبیند؟ این خودکم‌بینی خیلی چیز خطرناکی است؛ احساس حقارت؛ که همه‌ی دنیا می گویند کشور عزیزی است، کشور مقتدری است، گله دارند، ناراحتند که [ایران] نفوذ پیدا کرده، همه‌جا را گرفته، این آقا اینجا در داخل، در روزنامه یا در سخنرانی یا در فلان دانشگاه به دانشجوها می‌گوید نه، ما چیزی نیستیم، ما کسی نیستیم! »(۲۰/۸/۱۳۹۴)
در تاریخ و برهه‌های مختلف انقلاب اسلامی، برخی به بهانه مذاکره، به دنبال این بوده‌اند که برخی از جلوه‌ها و ابعاد علمی را کنار گذاریم تا بتوانیم در عرصه سیاسی، موفقیت پیدا کنیم و یا تحریم‌های اقتصادی را برطرف نمائیم. تجربه تلخ اوایل دهه هشتاد و نیز سال های اخیر در متوقف کردن رشد شتابان علوم هسته‌ای و نیز گمانه زنی‌هایی درباره توقف رشد علمی در عرصه توان موشکی، از مواردی است که نه تنها اقتدار و عزت ملت ایران را در مواجهه با سایر ملّت‌ها و دولت‌های دنیا فراهم سازد، بلکه می‌تواند اقتدار علمی ایران را از بین ببرد. با این اوصاف رهبرفرزانه انقلاب معتقدند: « آن‌چه من به ملّت ایران می‌خواهم عرض بکنم [این است] : جمهوری اسلامی به توفیق الهی و به حول و قوّه‌ی الهی، مقتدر و قوی است، روزبه‌روز هم قوی‌تر شده است. ده سال، دوازده سال است که شش دولت بزرگ جهانى -که از لحاظ ثروت اقتصادى و غیره، جزو کشورهاى مقتدر دنیا محسوب می‌شوند- این‌ها نشسته‌اند در مقابل ایران، با هدف این‌که ایران را از پیگیرى صنعت هسته‌اى خودش باز بدارند؛ این را صریحاً گفته‌اند. هدف واقعى آنها این است که پیچ‌ومهره‌هاى صنعت هسته‌اى بکلّى باز بشود؛ این را سالها پیش هم به مسئولین ما صریحاً بیان کردند، الان هم در همین آرزو هستند. ده سال، دوازده سال کشمکش با جمهورى اسلامى، نتیجه[اش] این شد که این شش قدرت، امروز ناچار شدند که گردش چند هزار سانتریفیوژ را در کشور تحمّل کنند؛ ناچار شدند ادامه‌ى این صنعت را در کشور تحمّل کنند؛ ناچار شدند ادامه‌ى تحقیقات و توسعه‌ى این صنعت را تحمّل کنند. تحقیق و توسعه‌ى صنعت هسته‌اى ادامه خواهد یافت؛ گردش صنعت هسته‌اى ادامه خواهد یافت؛ این چیزى است که آنها سالها تلاش کردند، [ولى] امروز روى کاغذ آوردند و امضا دارند می‌کنند که حرفى ندارند. این معنایش چیست جز اقتدار ملّت ایران؟ این بر اثر ایستادگى ملّت، مقاومت ملّت، و بر اثر شهامت و ابتکار دانشمندان عزیز ما است. رحمت خدا بر شهریارى‌ها و رضایی نژادها و احمدى روشن‌ها و علی‌محمّدى‌ها؛ رحمت خدا بر شهداى هسته‌اى، رحمت خدا بر خانواده‌هاى این‌ها، رحمت خدا بر ملّتى که پاى حرف حقّ خود و احقاق حقّ خود مى‌ایستد.»(۲۷/۴/۱۳۹۴)
همانگونه که در عرصه نظامی‌‌گری و دفاع از مرزهای سخت، نیازمند تقویت روحیه شهادت و ازخودگذشتگی هستیم و یا در عرصه اقتصاد، نیازمند روحیه مدیریت جهاد و کار جهادی هستیم، در عرصه علمی نیز باید روحیه اقتدار گرایی خویش را حفظ نمائیم تا در مواجهه با دولت‌ها و ملّت‌های مختلف، استقلال علمی و حراست ازمرزهای نرم فکری و علمی کشور را مورد غفلت قرار ندهیم. رهبرمعظم انقلاب در تبیین این اصل می‌فرمایند: «رمز پیشرفت یک کشور، یعنی آن محور اصلی برای اقتدار یک کشور، پیشرفتِ همراه با اقتدار، علم است. آماج بسیاری از توطئه‌های امروزی که علیه جمهوری اسلامی هست، علم و اهل علم و دانشجویان علم و محیط علمی است؛ این را توجه داشته باشید. نگذارید این تیر طبق آن هدف‌گیری دشمن، به هدفی که آنها گرفته‌اند، اصابت کند. کار علمی را نگذارید متوقف بشود. از همه‌ی این حرف‌هائی که گفته شد، مهمتر، مسئله‌ی علم و تحقیق و پژوهش است. دنیای غرب ثروتش از ناحیه‌ی علم است، اقتدارش از ناحیه‌ی علم است، زورگوئی‌ای که امروز می‌کند، به خاطر علمی است که دارد. پول فی نفسه اقتدار نمی‌آورد. آنی که اقتدار می‌آورد، دانش است. امروز اگر آمریکا پیشرفتگیِ علمیِ خودش را نمی‌داشت، نمی‌توانست در دنیا اینجور زورگوئی بکند و در همه‌ی مسائل عالم دخالت بکند. ثروت هم اگر به دست می‌آید، از ناحیه‌ی علم به دست می‌آید. علم را اهمیّت بدهید. اینی که من سال‌هاست روی مسئله‌ی علم، تحقیق، پژوهش، پیشرفت، نوآوری، شکستن مرزهای علمیِ موجود تکیه میکنم، به خاطر این است. بدون انواع دانش، اقتدار کشور امکانپذیر نیست. دانش اقتدار می‌آورد. …علم مصونیت می‌آورد، اقتدار می‌آورد. مراقب باشید تو دانشگاه شما، تو کلاس شما، تو مرکز تحقیقات شما، تو کار پژوهشی شما، اختلال ایجاد نکنند. اگر دیدید دستی دارد اختلال ایجاد می‌کند، به آن دست بدبین بشوید. اقتدار شما را، آینده‌ی شما را هدف گرفته‌اند.»(۶/۸/۱۳۸۸)در دوران چند ساله اخیر که دانشمند عزیز ما را دشمن ترور کرده است اهمیت علم بیش از پیش قابل لمس است چرا که دشمن حاضر نیست حتی یک دانشمند از ما را ببیند زیرا دانشمندان راههای استعمار و استثمار و سلطه استکبار را می بندند!