به گزارش پایگاه خبری ربیع، این هفته قرار است طرح منع به کارگیری بازنشستگان در مجلس مورد بررسی قرار گیرد. طرحی که تصویب آن میتواند یکی از موانع مهم حضور جوانان در مدیریتهای کشور را حذف کند. منع به کارگیری بازنشستگان، یکی از قوانین مهمی بود که از ۲۰ اردیبهشت ۹۵ مصوب شد اما به دلیل کثرت استثناهای قانون، در اجرا کارایی لازم را نداشت تا مدیران مختلف دولتی بتوانند با بهره گیری از این استثناها، قانون را هر زمان که خواستند دور بزنند و بر منصب مدیریت بمانند. استفاده از تجربیات این مدیران، بهانه ای برای پشت خط ماندن جوانانی شده بود که همواره در انتخاباتها، حضوری فعال داشتند و تکریم میشدند، اما زمان فعالیت، به حاشیه میرفتند تا همان مدیران بعضا بازنشسته به فعالیت خود ادامه دهند.
سرانجام مدتی پیش اصلاح این قانون قدیمی موردتوجه مجلس قرار گرفت و طرح جدید در کمیسیون اجتماعی تصویب و به صحن علنی مجلس ارایه شد و کلیات آن هم روز دوم خرداد با ۱۷۴ رای مثبت در صحن مجلس رای آورد. در این طرح دستگاهها مکلف شدند که بازنشستگان دارای شرایط را از خدمت منتزع کرده و با آنان تسویه حساب کنند. جالب اینجاست که دولت، مخالف این طرح بود و دلایل مخالفت خود را به صورت مکتوب برای نمایندگان ارسال کرده بود. این قانون شامل حال بسیاری از استانداران، سفرا، معاونین وزراء، مدیران سازمانها و … میشود و طبیعی است که بخشی از بدنه دولت به دلیل چسبندگی زیادی که به میزهای خدمت – بخوانید قدرت – دارند، در مقابل آن مقاومت کنند.
در واقع این طرح که کلیاتش تصویب شده، همین روزها پس از اصلاحاتی در جزییات، برای تصویب نهایی به صحن علنی مجلس میآید و با توجه به رویکرد قاطبه نمایندگان، تصویب نهایی طرح هم قطعی است. اما جالب اینجاست که بخشی از مدیران دولتی نه تنها همچنان در برابر تصویب آن مقاومت میکنند، بلکه از گوشه و کنار به دنبال آن هستند که به هر قیمتی که شده این طرح در مجلس تصویب نشود. طبیعی هم هست. ارزش کار مدیرانی که به سن بازنشستگی رسیده اند به جای خود. اما واقعا تا چه زمانی میخواهند فرصت مدیریت و خدمت را از مدیران جوان سلب کنند؟ چه زمانی باید شاهد حضور مدیرانی جوان در عرصههای مهم مدیریتی کشور باشیم؟ چرا حتی کسانی که خودشان شعار جوانگرایی میدهند کمتر به این جوانگرایی اعتقاد دارند و وقت عمل که میرسد، مخفی میشوند و هر کاری میکنند تا چند روزی بیشتر پشت میز بنشینند؟
رای مثبت نمایندگان مجلس به جزییات طرح منع به کارگیری بازنشستگان تقریبا قطعی به نظر میرسد. هرچند که تصویب این طرح برای ورود جوانان به عرصههای مهم مدیریتی لازم هست؛ اما کافی نیست و لازم است عزمی جدی برای بکارگیری جوانان ایجاد شود. اما به هر حال مقدمه ورود جوانان، خروج بازنشستگانی است که چسبندگی زیادی هم به میزهای مدیریتی دارند؛ مدیران دولتی بازنشسته ای که همچنان منتظرند این طرح به تصویب نهایی برسد و بعد، عرصه خدمت را ترک کنند! در حالیکه شاید زیباتر این باشد که خودشان قبل از آنکه قانون، آنها را ملزم به ترک این مناصب کند، جایشان را به جوانهایی بدهند که با کوهی از ایدههای نو، سالهاست پشت خط مانده اند. مشکلاتی که در کشور در تمام حوزهها شاهد هستیم حاصل رویکرد آن دسته از مدیرانی است که نه تنها خودشان از مسئولیتها کنار نمیروند، بلکه حاضر نیستند در مجموعه تحت امرشان، جوانان را وارد عرصه فعالیت کنند و حلقهای از مدیران بازنشسته یا در شرف بازنشستگی، مسئولیتها و عضویت در هیات مدیرهها و … را بین خود به طور چرخشی تقسیم کردهاند و آنقدر این رانت قدرت و ثروت برایشان جذاب است که حاضر نیستند به این راحتی از آن دست بکشند.
اگر جای این بازنشستگان بودم، خودم بدون آنکه منتظر اجبار قانونی بمانم، از منصب خود کنار میرفتم و جایم را به جوانترها میدادم و این شعر اخوان ثالث را زمزمه میکردم که:
رسیدهایم من و نوبتم به آخر خط
نگاهدار! جوانها بگو سوار شوند…
سرمقاله مردم سالاری/
طرحی برای رفع چسبندگی مدیران بازنشسته از میزهای مدیریت
« طرحی برای رفع چسبندگی مدیران بازنشسته از میزهای مدیریت » عنوان سرمقاله روزنامه مردم سالاری به قلم حمیدرضا شکوهی است که میتوانید آن را در ادامه بخوانید: