به گزارش پایگاه خبری ربیع، به نقل از فارس، آیین رونمایی و امضای نخستین کتاب «شقیقه های سفید» به کارگردانی ایوب آقاخانی و با حضور اهالی ادبیات و هنر در مجموعه فرهنگی ـ هنری شهر کتاب فرشته برگزار شد.
ایوب آقاخانی؛ نمایشنامه‌نویس، کارگردان، بازیگر و مدرس دانشگاه درباره کتاب «شقیقه های سفید» ابتدا با اشاره به هنرمندان حاضر در مراسم از جمله محمد رحمانیان، سعید شاهسواری، فرشته طائرپور و … بیان کرد: من شاگرد اساتید بسیار بزرگی بوده ام؛ استاد بهرام بیضایی، محمود دولت آبادی نازنین که در محضر ایشان داستان نویسی آموختم، زنده یاد هوشنگ گلشیری که تنها یک ترم افتخار شاگردی‌اش را داشتم و جمال میرصادقی عزیز که سه ترم در حوزه های گوناگون داستان نویسی استاد من بودند.
وی در ادامه افزود: این درس ها را در دانشگاه آموختم. اما امروز دوست دارم اقرار کنم که از کمتر کسی همچون محمد رحمانیان آموختم و این واقعیتی انکارناپذیر در زندگی هنری من است. من از نمایشنامه های او، نگاهِ سنجیده به درام را آموختم، جنسِ نگاهی متفاوت که همواره مرا مدیونِ تلاش های محمد رحمانیان کرده است.
در ادامه رحمانیان از نخستین رمان ایوب آقاخانی و آنچه که برای نخستین بار پس از خواندن این داستان در ذهنش ایجاد شد گفت: یکی از گله های من از او این است که چرا انقدر دیر به فکر رمان‌نویسی افتاد. «شقیقه های سفید» رمانی است که حتما باید بیش از دو بار خوانده شود چرا که چه در ساختار و چه در زبان، ریزه کاری‌های فراوان دارد. این روزها کمتر اثری را می بینیم که مستقیم و بی واسطه به مسائل بسیار مهم جامعه امروز ایران می پردازد؛ به اعتقاد من سال ها بعد زمانی که بخواهند از این روزهای جامعه ما یاد کنند می توانند از آثار ایوب آقاخانی تصویر درستی از این دوران بگیرند.
رحمانیان افزود: نخستین نکته ای که در خواندن این رمان مخاطب را شگفت زده می کند، این نکته است که اثر برخلاف پیشینه مولفش که یک نمایشنامه نویس است، بر پایه دیالوگ نمی چرخد. در این رمان با یک ایوب آقاخانی جدید رو به رو هستیم؛ چه در سبک و چه در نحوه نگارش. همان فصل نخست کتاب که شرح خونینی از جنگ است با کلمات مختصری بیان می شود به مخاطب انگیزه پیگیری داستان را می دهد و بدون تعارف تا حد زیادی مرا به یاد آثار محمود دولت آبادی می اندازد؛ نگاهی دردمندانه با زبانی بسیار پاکیزه و توصیفاتی بسیار درخشان از جنسِ توصیفات دولت آبادی در داستان هایش.
وی با اشاره به ساختار پیچیده و روایت غیر خطی داستان گفت: این امر مخاطب را به یاد روایت های غیر خطی استاد گلشیری می اندازد. گلشیری فضا و فرمی را به ما یادآوری کرد که همواره در کنار ما هست، و این نکته را به سادگی در ذهن مخاطب ایجاد می کند و این همان چیزی است که ایوب آقاخانی به خوبی از استاد خود آموخته است. شخصیت اول داستان از جهانی بسیار پیچیده می آید که به تبعِ آن مخاطب نمی تواند قضاوتِ قطعی در موردش داشته باشد.
رحمانیان افزود: یکی از ویژگی های مثبت اثر ایوب آقاخانی این نکته است که آموخته های بسیاری دارد اما از آنها گذر می کند. همه آنچه که از دیگران تاثیر پذیرفته را در خود حفظ می کند اما در عین حال از آنها عبور می کند و این بهترین اتفاقی است که می تواند برای یک نویسنده رخ دهد. این اتفاق برای او در مورد نمایشنامه هایش نیز افتاده است؛ بسیاری از آثار او برای من یادآور آثار اکبر رادی است، اما در ادامه سرانجامِ این خودِ ایوب آقاخانی است که در آثار پیدا می شود.
در بخش دیگری ازمراسم، محمد رحمانیان بخشی از این رمان را برای حضار خواند.
پس از آن سعید شاهسواری؛ فیلمنامهنویس، تهیه‌کننده و تدوینگر نیز بیان کرد: توقعِ نوشتن یک رمان از کسی که نمایشنامه نویس و بازیگر تئاتر است، انتظار عجیبی نیست. اما نوشتنِ رمان نیز کار بسیار غریب و دشواری است. از قضا این روزها نویسنده بسیار داریم اما آنچه که باید نوشته نمی شود و کمتر اثری را می بینیم که ماندگار باشد. برای من بسیار تحسین برانگیز است که دوستی دارم که چنین اثری را خلق کرده است. من از همین جا علاقمندان به ادبیات را دعوت می کنم که رمان «شقیقه های سفید» را به دقت بخوانند چون ریزه کاری ها، ظرافت ها و جزئیات فراوانی دارد.
در این مراسم جواد پیشگر٬ برزو نیک‌نژاد٬ بهزاد ابطایی٬ علی میلانی، فرشاد آذرنیا، الهام نامی، روزبه حصاری ٬بهزاد ابطایی ٬میلاد نیک آبادی و لیلا بلوکات حضور داشتند. این برنامه با آیین جشنِ امضای «شقیقه های سفید» با حضور نگارنده اثر پایان یافت.
انتهای پیام/