نجمه کریمیان
به گزارش پایگاه خبری ربیع، نهم مهرماه در تقویم کشور به عنوان روز سالمندان نامگذاری شده است. دوران سالمندی همچون رسیدن به سفری است که گویی از سال‌های قبل خود را برای این سفر آماده کرده‌ای و دیر یا زود به مقصد می‌رسی. سالمندی موهبت پروردگار است که فرد سالمند به عنوان یک گنجینه با توشه‌ای از تجربیات تلخ و شیرین روزگار به شمار می‌آید و همچون آیینه‌ای برای فردا است. یک سالمند پس از عمری تلاش و کوشش و از خودگذشتی به دورانی رسیده است فقط احترام و عزت او را دلشاد می‌کند. با نگاهی به حال و اوضاع جامعه امروزی درمیابیم متاسفانه سایه بی توجهی و نادیده گرفتن سالمندان بر سر آن‌ها سنگینی می‌کند. در این عصر مدرن و با داشتن ارتباطات مجازی و به بهانه‌های مختلف این منابع ارزشمند جز حاشیه‌های زندگی اطرافیان آن‌ها قرار گرفته‌اند در صورتی که باید بخشی از زندگی و دغدغه آن‌ها باشند. وقتی به گذشته نگاهی می‌اندازیم همه ما به یاد می‌آوریم که سالمندان از چه عزت و احترامی در بین افراد برخوردار بودند و حتی در دوران بیماری و از پا افتادن روی چشمان فرزندان خود جای داشتند. ولی حالا چه بر سر فرهنگ دینی و سنت‌های اصیلمان آمده که دیگر حوصله و مجالی برای آن‌ها نداریم و از زندگی‌هایمان کنار زده شدند. تا جایی که به خاطر عدم رسیدگی و توجه به سالمندان پای آن‌ها به خانه‌هایی پر از تنهایی و انزوا باز شده است. مگر نه اینکه در احادیث و آموزه‌های دینی و فرهنگی ما به احترام و تکریم و منزلت سالمندان سفارش و تاکید شده است و از آن‌ها به عنوان برکت زندگی یاد می‌شود. حضرت محمد ص نیز در روایتی در این رابطه می‌فرمایند: پیران مایه خیر و برکت زندگی بوده و وجودشان در میان جمع و خانواده همچون پیامبری در میان امت است. چرا دیگر مثل قبل این گوهرهای ناب برایمان با ارزش نیستند و در روزمرگی‌های زندگی گم شدند. سالمند همچون طفلی است که محبت و توجه او را روی پا نگه می‌دارد و آنچه که بیش از هر چیز دیگری برای یک سالمند اهمیت دارد احترام و تکریم به اوست. سالمند با این توجه امید به زندگی دارد ولی خدا نکند که دل او با بی مهری اطرافیانش بشکند و خود را سربار آن‌ها بداند. تا دیر نشده نگذاریم فرهنگ غربی بیشتر از این در قلب فرهنگ احترام به سالمندان رخنه کند و آن‌ها را از ما بگیرد و گرنه بدا به حال ما که در آخر به این دوران می‌رسیم و درد تنهایی آن‌ها را با تمام وجود درک خواهیم کرد که دیگر فرصت جبران وجود ندارد. بنابراین از همین امروز حواسمان بیشتر از قبل به سالمندان باشد و عزت و احترام به آن‌ها را نیز به جامعه و الخصوص جوانان بیاموزیم. یادمان نرود آن‌ها حاصل یک عمر، تجربه و چشیدن سرد و گرم روزگارند و می‌توانیم از آن‌ها درس زندگی بیاموزیم.
نجمه کریمیان