به گزارش پایگاه خبری ربیع، ممکن است روزی رباتهایی به هوشمندی یک انسان داشته باشیم. چطور این اتفاق پیش خواهد آمد؟
اولین راهکار این است که همچنان نرم افزارهای بهتری مانند ۷۰ سال گذشته و با همان نرخ پیشرفت ایجاد کنیم. هرچند ممکن است این امر قرنها طول بکشد که البته بعضیها معتقدند چون ما نظریههای جدید، بنیادی و قدرتمند هوش را کشف خواهیم کرد پس سریعتر پیش خواهیم رفت. در همین راستا نظریهای برای انتقال مستقیم نرم افزار از مغز انسان مطرح است که برای انجامش به سه فناوری مناسب نیاز خواهیم داشت که هنوز هیچ کدامشان وجود ندارند.
۱- تعداد زیادی رایانه ارزان، سریع و موازی
۲- الگوهای رایانهای از عملکرد هر نوع از سلولهای مغز که سیگنالهای ورودی را میگیرند، ترتیبها را تغییر میدهند و سیگنال خروجی را میفرستند.
۳- باید بتوانیم مغز انسان را با جزئیات شیمیای و مختصات فضایی دقیق اسکن کنیم تا دقیقاً ببینیم که هر سلولی کجاست؟ به چه متصل شده و چه نوعی است.
اگر مدلهای مناسبی از انواع سلولهای مغزی و مغز داشته باشیم میتوانیم آن را به شیوه مناسب شبیهسازی و ایجاد کنیم که رفتارهای ورودی و خروجی یکسانی با نمونه اولیه خواهد داشت و نتیجه آن چیزی است که اگر با آن صحبت کنیم ممکن است پاسخ دهد و اگر از آن کاری بخواهید ممکن است انجامش دهد. اگر بتوانیم این کار را انجام دهیم همه چیز عوض میشود. دهها سال است درباره این نظریه صحبت میشود. در همین راستا با سوالاتی مواجه هستیم:
آیا ساخت رباتی به هوشمندی انسان امکان دارد؟
اگر رباتی ساخته شود، ادارک خواهد داشت؟
اگر رباتی از روی انسان ساخته شود، خود انسان خواهد بود یا کس دیگری؟
چه اتفاقی خواهد افتاد؟
ساخت و ارائه شبیه ساز مغز انسان، چیزی است که امروزه قابل تأمل است. تفاوتهایی بین مغز انسان و شبیه ساز آن وجود دارد، البته بعضی چیزها برای شبیه سازها فرق میکند. اگرچه احتمالاً شما همیشه میفهمید که واقعیت مجازی کاملاً واقعی نیست ولی یک شبیه ساز ممکن است آن را کاملاً واقعی بداند. لازم به ذکر است که شبیه سازها تواناییهای بیشتری نسبت به مغز انسان دارند به فرض مثال مغز انسان همیشه با سرعت ثابتی فعالیت میکند اما یک شبیه ساز میتواند سرعتش را با کم و زیاد کردن سخت افزار تغییر دهد بنابراین اگر سرعت دنیای اطرافشان به نظر زیاد باشد میتوانند سرعت ذهنشان را زیاد کنند تا دنیای اطرافشان آهسته به نظر رسد.
انتهای پیام/