به گزارش پایگاه خبری ربیع، کودکان همواره با نگاه پاک و معصوم خود به دنیا نگاه میکنند اما دنیای امروز گاه آنقدر بی رحم است که والدین ترجیح میدهند خیلی زود آنها را از حوادث و خطراتی که ممکن است برایشان پیش بیاید، آگاه کنند. بچههایی که مورد آزار جنسی قرار گرفتهاند، آسیب دیدهاند و حتی کشته شدهاند. این مشکل در تمام کشورهای دنیا مشاهده میشود. اما مثل هر مشکل دیگری راهکارهایی برای جلوگیری از آن وجود دارد.
مهم است که در دوران کودکی بچهها از تربیت جنسی برخوردار شوند. به آنها بیاموزیم هرگونه لمس، بوسیدن، در آغوش کشیدن که حس نامطلوبی در آنان به وجود آورد مانع آن شوند. به بچهها لازم است نه گفتن قاطع را بیاموزین اگر بزرگترها و یا دوستانشان به آنان می گویند که بیا بازی کنیم به هر بازی تن ندهند؛ نقاط خصوصی بدنشان را بشناسند، به بچهها آموزش دهید کسی حق ندارد به ارگان جنسی آنها دست بزند. خانوادهها مهارتهای زندگی و احترام به دیگران، حل مسئله را به بچهها یاد بدهند. با توجه به سن و سطح درک کودکان خانواده باید مهارتهای مختلف را به کودک آموزش دهند یکی از این مهارتها قاطعیت است تا کودک بتواند با شهامت نه بگوید. همچنین باید عزت نفس را در کودکان خود ایجاد و بپرورانیم تا خودارزشمندی کودک پایین نباشد و تن به هر مسئلهای ندهد.
بگذارید کودکتان از شما سؤال جنسی بپرسد: کنجکاوی جنسی کودکان بسته به هوش و روابط اجتماعی آنها از سه سالگی تا شش سالگی شروع میشود. آنچه مهم است این است که بچهها شوق و هیجان زیادی در کشف جنسیت خودشان دارند. دنیای ذهن کودک بسیار پاک و معصوم است و اگر سؤالات جنسی میپرسد، والدین نباید احساس شرم، ناراحتی یا عصبانیت پیدا کنند و نگاهشان باید همسو با نگاه کودک باشد او با دنیای خودش و از دنیای پاک و معصوم خود از والدین سؤال میکند.
بنابراین اگر والدین در برابر هر سؤال جنسی به هر نوعی در مقابل بچهها قرار گرفتند نباید شرم و حیا نشان دهند، در غیراین صورت نمیتوانند به او کمک کنند. اگر والدین سؤالات ابتدایی بچهها را در برابر مسائل جنسی به این شیوه پاسخ دهند اثرات منفی دارند. اول اینکه کودک از این به بعد در این مورد از آنها مشورت نمیگیرد. دوم اینکه منبع آگاهیشان را همسن و سالان خودشان یا منابع نامطمئن بیرونی قرار میدهند و بیشتر در معرض خطر قرار میگیرند و بالاخره اینکه ناراحتی و عصبانیت آنها را از سؤال کودک به او احساس گناه و شرم غیر ضروری میدهد. بنابراین اگر بعدها مشکلی برایش پیش بیاید و خطری او را تهدید کند به والدین نمیگوید.
درست است که سن آموزش مسائل جنسی به کودکان از سه سالگی شروع میشود اما والدین باید بدانند که تنها در صورتی که کودک از آنها سؤال جنسی کرد باید پاسخ دهند نه اینکه خودشان بی مقدمه برای کودک توضیح دهند. ممکن است والدین در کودک رفتاری ببینند که احساس کنند که او آمادگی آموزش مسائل جنسی را دارد. مثلاً وقتی که کودک اندام جنسی خود را نمیپوشاند.
والدین باید به خاطر داشته باشند که سؤالات کودک را به صورت کلی و متناسب با سن او پاسخ دهند. مثلاً اگر کودک میپرسد: مامان من از کجا اومدم. مادر پاسخ میدهد؛ از شکمم و اگر چرایی این مسئله را پرسید مادر میگوید: بچه باید جایی رشد کنه که گرم و آروم باشه و کسی به اون آسیب نزنه و اینجا بهترین جاست. هر چه سن کودک بالاتر میرود پاسخها میتواند بسط بیشتری پیدا کند. در آموزش به کودک خصوصی کردن و شخصی نشان دادن اندامهای جنسی به بچهها مهم است زیرا یاد میگیرند که از خودشان مراقبت کنند. نکته مهم این است که در این آموزش جنسی نباید کودکان به خاطر اندام جنسیشان شرمسار شوند. به عنوان مثال میتوان در آموزش جنسی به کودک گفت: کسی اجازه ندارد به چشم و گوش تو دست بزنه و حتی خودت هم نمی تونی و باید مراقب باشی. بعضی از اندامها مثل چشم و گوش ماست و خیلی خصوصی است و هر کسی نباید به آنها دست بزند. همون طور که اگر کسی به چشم و گوشت دست زد میای به من میگی و از من کمک میگیری. به این ترتیب کودک اول از همه مراقبت از خود را یاد میگیرد و دوم اینکه اگر تعرضی پیش اید بلافاصله والدین را مطلع میکند. اگر والدین پیام عیب است و زشت است به کودک بدهند، اگر تعرضی پیش بیاید شرم و اضطرابی پیدا میکند که آن را بازگو نمیکند.
خیال کودکتان را راحت کنید: اگر والدین در مورد آزار و تعارض جنسی کودک حرفی نزنند و موضوع را نادیده بگیرند، کودک فکر میکند گناهی انجام داده. بدترین کار این است که به او حمله کنید. در این صورت مشکلات او بیشتر خواهد شد. بهترین راه این است که در مورد تجربه تلخی که داشته گفت و گو شود. اگر کودک به والدین بگوید و والدین نیز با او همدردی کنند و به راه حل هم برسند میتوانند از اضطراب دور شوند و آگاهانه زندگی عادیشان را داشته باشند.
منبع: معاونت اجتماعی نیروی انتظامی استان کردستان (مرکز مشاوره آرامش)