به گزارش پایگاه خبری ربیع، بالاخره طرح سوال از رئیسجمهور در مجلس برگزار شد. حسن روحانی طبق قرار قبلی در مجلس حضور یافت و به سوالات نمایندگانی که بیشتر از جناح دلواپسان بودند، پاسخ داد. پاسخهایی که نتوانست نمایندگان را قانع کند و فقط به یکی از پاسخهای رئیسجمهور رأی مثبت داده شد. آقای روحانی مطرح شدن سوال از رئیسجمهور را نماد دموکراسی و مردمسالاری دینی دانستند و از آن به مبارکی یاد کردند. سوالات نمایندگان در مجلس مورد تحلیل و برداشتهای گوناگونی از سوی فعالان و کارشناسان سیاسی قرار گرفته است. سؤال کردن حق قانونی نمایندگان است. در مجموع به نظر بنده نحوه سوالکردن، نیت سوالکنندگان و روش سوال کردن نوعی بیاعتمادی به دستگاههای دولتی را نشان میداد. همانطور که گفتم سوال کردن قانونا حق نماینده است ولی در مجموع سوال را با گوشه و کنایه مطرح کردن، بعضا با توهین مطرح کردن و همچنین طرح آن با کلماتی که نه در شأن گوینده است، نه شنونده و نه در شأن مجلس درست نیست و نشاندهنده این است که کار برای خدمت نیست به ویژه سوال برای خدمت نیست بلکه اینگونه سوال کردن معطوف به نوعی بغض، کینهتوزی و احیانا جلب نظر عدهای است، چون اگر سوال و انتقاد را به معنی امر به معروف و نهی از منکر بدانیم، امر به معروف و نهی از منکر به قصد قربت نیاز دارد. یعنی کسی که امر به معروف و نهی از منکر میکند و یا به گفته امروزیها انتقاد و سوال میکند، باید قصدش خدا باشد وگرنه شیطان در اینجا حاکم میشود. قطعا نفس اماره در اینجا حاکم است. لحن سوال بعضی سوالکنندگان نشان دهنده این بود که لحن، لحن الهی نیست. این لحن لحن اخلاقی نیست. این لحن سخن گفتن برای حفظ منافع ملی کشور نیست. این نحوه سخن گفتن برای رضایت عدهای از جمله حزب و گروه خاصی است. برای رضایت یک مجموعهای است که آنها خوشحال شوند. وگرنه هیچ کس با اصل سوالکردن مخالفتی ندارد. وقتی سوالات نمایندگان را میشنیدم، احساس میکردم که بعضی از این سوالکنندگان برای رضای خدا این کار را انجام نمیدهند بلکه برای رضایت عدهای که همنظر خود هستند، این کار را انجام میدهند. مهمتر از همه باید بدانیم که این جوسازیها و این حرکات در این شرایط موجود مملکت به نفع نظام است یا به ضرر نظام است. اگر به نفع نظام باشد بسیار خوب است ولی اگر به ضرر نظام است خواهیم دید که رسانههای گروهی چه حرفهای ناروایی را به خورد شنوندگان خود خواهند داد. وقتی که ۲۵۰ کانال تلویزیونی فارسی زبان علیه جمهوری اسلامی ایران تبلیغ منفی میکنند، همچنین وقتی که ۱۶۰ الی۱۷۰ شبکه رادیویی فارسی زبان علیه جمهوری اسلامی ایران تبلیغ میکنند، دیگر از خودی انتظار نمیرود که با صدای مخالفان جمهوری اسلامی ایران همراه باشد و این خلاف انتظار و منطق است که ما کاری کنیم که به جای ۲۵۰ کانال تلویزیونی که علیه جمهوری اسلامی تبلیغ منفی میکنند، ما هم کمک کنیم که این تعداد به ۲۵۱ برسد. در این شرایط همه باید به استحکام کشور فکر کنیم و همه باید به استحکام، تقویت کشور و به اقتدار کشور بیندیشند نه اینکه برای خشنودی مخالفان دست به اقداماتی بزنند که منافع ملی کشور زیر سوال برود. با توجه به سخنانی که شنیدم از این رفتار نمایندگان خشنود نیستم و فکر میکنم راه عاقلانهتری هم وجود دارد. چون اگر به طور حقیقی میخواستند سوال بپرسند از آقای روحانی وقتی برای گفتوگو تعیین میکردند و به دفتر وی مراجعه میکردند نه اینکه از رسانه پخش شود، دشمنان ما خشنود شوند و علیه نظام جمهوری اسلامی ایران، تبلیغات و بوقهای تبلیغاتی خود را به راه بیندازند و به افکار عمومی جهان نشان دهند که بین قوه مجریه و قوه مقننه اختلاف وجود دارد. اگرچه ریاست محترم جمهور اظهار داشتند که دشمن بدانند که ما با هم اختلافی نداریم و نخواهند توانست به آرزوی دیرینه خود برسند و آمریکاییها و استکبار باید بدانند که ما ید واحده هستیم. ولی عدهای از سوالکنندگان با بیان خود در تلاش بودند که خلاف این گفته را نشان دهند یعنی آنقدر بیحساب، بدون رعایت نزاکت و بدون رعایت ادب صحبت میکردند که متاسف شدم. رسانهها منتظر بودند که از زبان آقای رئیسجمهور ناگفتههایی را بشنوند و بیش از این مسائل را در مجلس بیان کنند. بنده نظرم این است که آقای رئیسجمهور یک سری ناگفتههایی دارند و مطالبی وجود دارد که رئیسجمهور رعایت حفظ امنیت ملی را در نظر داشتند وگرنه دل رئیسجمهور پردردتر از این است که در مجلس گوشهای از آن را نشان دادند. دل آقای رئیسجمهور پردردتر از رئیس دولت اصلاحات است. در حالی که آقای رئیسجمهور یک شخصیت اعتدالگراست. با این اوصاف، آقای رئیسجمهور میتوانستند بسیاری از دستهای پشتپرده را بیان کنند ولی ظاهرا وقتی که با مشاوران خود مشورت و مذاکره کردند، احساس کردند که بعضی از پیام این سخنان به گونهای است که آب بر آسیاب دشمن ریختن محسوب میشود و خشنودی دشمن را فراهم میکند. افراد و گروهها به ویژه ۲۵۰ کانال تلویزیونی که در خارج از کشور آرزو میکردند که در خارج از کشور، سخنان رئیسجمهور را به گونهای دیگر جلوه دهند، به دلیل بیان نکردن واقعیتهایی که آقای روحانی میدانستند، طبیعتا دست آنها خالی خواهد ماند. بنابراین کسی که مسئولیت اداره کشور را برعهده دارد، باید تمام جوانب را در نظر بگیرد. رئیسجمهور فردی عادی نیست و مسئول عالی کشور است و باید تمام جوانب را در نظر بگیرد، در عین حال با اینکه دل پردردی از رفتارهای غیرمنصفانه عدهای دلواپس دارد که هر روز در کشور بحرانی رقم میزنند، در مجموع رئیسجمهور به مصلحت ندانستند که دشمن از سخنان ایشان سوءاستفاده کند.
سرمقاله آرمان امروز/
رئیسجمهور آب بر آسیاب دشمن نریخت
« رئیسجمهور آب بر آسیاب دشمن نریخت » عنوان سرمقاله روزنامه آرمان امروز است که میتوانید آن را در ادامه بخوانید: