به گزارش پایگاه خبری ربیع، دربی ۸۸ در حالی با نتیجه مساوی بدون گل به پایان رسید که نمایش ضعیف هر دو تیم موجی از انتقادات را به راه انداخت.
طی دو دهه اخیر تعداد بازی‌های محتاطانه دو تیم استقلال و پرسپولیس کم نبوده است؛ اما حذف قانون ۹۰ – ۱۰ تماشاگران و بازی کسل‌کننده و کاملا تصنعی هر دو تیم در دربی ۸۸، خشم تماشاگران را به دنبال داشت. در ادامه نگاهی خواهیم داشت به آمار و ارقام و البته دلایل بی‌کیفیت‌بودن این دیدار.
نیمه نخست
علی علی‌پور می‌توانست خیلی زود و در دقیقه یک استقلال را غافلگیر کند؛ اما ضربه سر این بازیکن از میان مدافعان آبی‌پوش دقیق نبود و راهی اوت شد.
هر دو تیم در ۱۰ دقیقه نخست سعی در حفظ توپ و میدان داشتند، اما هیچ‌کدام نتوانستند برای بیش از چند ثانیه نبض بازی را در اختیار بگیرند.
در دقیقه ۱۱، ارسال وریا غفوری از روی ضربه ایستگاهی و برگشت ناقص مدافعان پرسپولیس منجر به فراهم‌شدن موقعیت مناسب برای روح‌الله باقری شد که شوت فنی و محکم او در آغوش بیرانوند آرام گرفت.
احمد نوراللهی با حرکتی خیلی خوب وارد محوطه جریمه استقلال شد، اما پاس او از زاویه بسته و مماس با خط افقی زمین به سمت دروازه استقلال رفت که ممکن بود توپ با پای رحمتی وارد دروازه آبی‌ها شود؛ اما دروازه‌بان استقلال توپ را کنترل کرد. در حالی که بازی بدون هیجان و با اشتباهات متعدد بازیکنان هر دو تیم دنبال می‌شد، حسین ماهینی در برخورد با بازیکن استقلال مصدوم شد تا برانکو با وجود کمبود بازیکن، شایان مصلح را به صورت اجباری وارد زمین کند.
نیمه دوم
شفر این نیمه را با بیرون‌کشیدن طارق همام و ورود الحاجی گرو شروع کرد تا تیمش با سه مهاجم هجومی کار را دنبال کند؛
اما اولین فرصت نه‌چندان جدی بازی را علی علی‌پور با شوت از پشت محوطه جریمه به سمت دروازه رحمتی فراهم ساخت که توپ داخل چهارچوب نبود و اعتراض شدید رحمتی را به دنبال داشت.
نیمه دوم هم همانند نیمه نخست بسیار پراشتباه آغاز شد و در ۱۵ دقیقه ابتدایی موقعیت جدی نداشت.
در دقیقه ۶۳ پرسپولیس حمله تند و تیزی را تدارک دید که حرکت علی علی‌پور داخل محوطه جریمه استقلال سرنگون شد و توپ به رحمتی رسید که داور اعتقادی به خطای پنالتی نداشت. استقلال در دقیقه ۶۵ و روی حرکت انفرادی اسماعیلی جدی‌ترین موقعیت بازی را در اختیار داشت که ضربه او در حالت نامتعادل و از فاصله چند متری توسط بیرانوند کنترل شد.
بازی پراشتباه و بی‌کیفیت دو تیم در نیمه دوم سرمربیان دو تیم را وادار به انجام چند تعویض فنی کرد. در دقیقه ۸۴، کمال کامیابی‌نیا می‌توانست از روی توپ ارسالی به روی دروازه استقلال دروازه رحمتی را باز کند، اما ضربه او داخل چهارچوب دروازه استقلال نبود.
دقایق پایانی این دیدار بسیار پراشتباه دنبال شد تا دربی ۸۸ پایتخت یکی از کم‌موقعیت‌ترین و بی‌کیفیت‌ترین تقابل‌های دو تیم نام بگیرد.
بازی کسل‌کننده و کند
اگر نگاهی به دیدارهای قبلی دو تیم مقابل حریفان قبلی بیندازیم، هر دو تیم تعداد پاس زیادی داشتند، اما در اتفاقی عجیب مجموع پاس‌های دو تیم در این دیدار عدد نازل ۳۵۵ را نشان می‌دهد. در این دیدار استقلال ۱۸۴ پاس درست و پرسپولیس ۱۷۱ پاس درست ثبت کردند و ۱۲ پاس اشتباه استقلال در مقابل ۱۹ پاس اشتباه پرسپولیس قرار گرفت.
در جریان این بازی چیزی که در بیشتر دقایق بازی به چشم می‌خورد، اصرار بیش از اندازه برای ارسال پاس‌های بلند بود؛ مسئله‌ای که باعث می‌شد تا هافبک‌ها در بیشتر دقایق بازی از جریان خارج شوند و موقعیت‌ها به کمترین حد خود برسد. ۱۲ پاس بلند درست استقلال در مقابل ۱۹ پاس درست پرسپولیس نشان از علاقه دو تیم به پاس‌های بلند و بازی مستقیم دارد. اگر هر دو تیم از اشتباهاتی که در این دیدار داشتند، سود می‌بردند، شاید نتیجه در حالت عادی می‌توانست به شکل دیگر رقم بخورد.
استقلال در این بازی ۱۸ بار و در سمت مقابل نیز پرسپولیس ۱۴ بار توپ را لو دادند؛ یک بی‌دقتی غیرقابل توصیف که می‌تواند عامل دیگری برای یک نمایش بی‌کیفیت تلقی شود.
در این بازی ۸ شوت به سمت دروازه‌ها روانه شد که سهم هر تیم ۴ شوت بود. چهار شوت البته به مقصد خارج از چهارچوب و یک مؤلفه دیگر برای بی‌دقتی بازیکنان.
استقلال در این بازی ۵ کرنر نصیب خود کرد و پرسپولیس فقط یک کرنر به دست آورد که البته هیچ‌کدام از این کرنرها نیز سودی برای دو تیم نداشت و یکی از ضعیف‌ترین بازی‌های امسال فوتبال ایران با نتیجه مساوی و البته دلخواه برای هر دو تیم به پایان رسید.