به گزارش پایگاه خبری ربیع، یکی از موضوعاتی که در سالهای اخیر، به خصوص در کلانشهرها به وضعیت بحرانی رسیده و در مقایسه با سالیان پیش، روند رو به رشدی دارد، معضل حضور متکدیان است که اینک بسیاری از خیابانهای شهرهای بزرگ و همین طور، ایستگاههای مترو و مکانهای پرجمعیت این شهرها، به محل کسب درآمد این افراد بدل شده‌اند. به طوری که همه ما هر روز، نمودهایی از این بحران را در مسیر آمد و رفت خود مشاهده می‌کنیم؛ متکدیانی در سنین مختلف که کافی است سرمان را بچرخانیم تا در هر گوشه از میادین شهر و در خیابانهای مختلف، چهره‌های آشنای آنها را مشاهده کنیم. در طول سالهای گذشته هر چند بحثهای مختلفی درخصوص ساماندهی متکدیان مطرح شده، اما به نظر می‌رسد تصمیمات و طرحهایی که در این راستا بوده، از لحاظ عملی، تاثیر چندانی در کاستن از جمعیت متکدیان شهرها نداشته است. شاهد آن هم جمعیت رو به رشد این افراد است که حضور دائم آنها در مکانهای شهری، به نوعی موجب بروز انواع آسیب‌های اجتماعی و پیامدها و تبعاتی می‌شود که سلامت روانی جامعه را به خطر می‌اندازد. هر چند به طور طبیعی و منطقی، بسیاری از این افراد، قطعا در اثر مواجهه با فقر به تکدی‌گری روی آورده‌اند، اما این مسأله به همین جا محدود نمی‌ماند و نیندیشیدن تدبیر برای این وضعیت، موجب شده شاهد رونق گرفتن فعالیت باندها و گروههایی کنیم که متاسفانه دایره فعالیت آنها تنها به بزرگسالان محدود نمانده و از کودکان نیز به عنوان وسیله‌ها و ابزارهایی برای جمع‌آوری درآمد از طریق تکدی، استفاده می‌کنند.
در همین راستا، چندی پیش، یکی از مسئولان خبر از برنامه‌ریزی برای جمع‌آوری متکدیان تهران داده و اظهار کرده بود تا سال آینده، در شهر تهران، گدا و متکدی نخواهیم داشت.
این در حالی است که به نظر می‌رسد فعلا، برنامه خاص و ضربتی که موجب تغییر چهره شهر و زدودن آثار تکدی از آن شود، صورت نگرفته است. در این زمینه، بارها و بارها، از سوی مسئولان امر، به اقداماتی مثل جمع‌آوری متکدیان برای حل این مشکل، راه‌اندازی سامانه کشوری شناسه‌دار کردن و ساماندهی متکدیان، ایجاد گرمخانه و مکانهایی برای جای دادن متکدیان و…، اشاره شده است، اما صرفنظر از همه راه‌حلهای مقطعی نظیر جمع‌آوری، که صرفا می‌توانند برای چند روز کوتاه، تعداد متکدیان شهر را کاهش دهند، و با توجه به اینکه تکدی‌گری بیش و پیش از هر چیز دیگر، ریشه در فقر دارد، باید گفت اصلی‌ترین و کلیدی‌ترین راه‌حل برای رفع واقعی و همیشگی معضل تکدی از چهره جامعه‌مان که رفته رفته به بحرانی بزرگ و شاید تا حدی غیرقابل کنترل تبدیل می‌شود، ریشه‌کن کردن فقر و نابسامانی‌هایی است که مستقیم و غیرمستقیم، موجب روبه فزونی رفتن ناهنجاری‌هایی همچون تکدی و مانند آن در جامعه می‌شوند. چرا که عواملی همچون گسترش حاشیه‌نشینی در شهرها، فقر و توزیع ناعادلانه ثروت و امکانات، نبود شغل و نظایر آن، مواردی هستند که موجب گسترش روزافزون تکدی در کشور شده‌اند.
خلاصه آن که هر چند هرازگاه، مسئولان بخشهای مختلف، خبر از طرحهایی برای ساماندهی متکدیان می‌دهند، اما با توجه به گستردگی دامنه این مشکل در کشور، لازم است برای حل مشکل تکدی که می‌رود تا شهرها را یکی پس از دیگری در خود ببلعد و هضم کند، از سوی نهادهای مسئول و متولی در این عرصه، جدیت بیشتری به خرج داده شود.