به گزارش پایگاه خبری ربیع، به نقل از ایسنا، محمدحسین ریاحی در خصوص وجه تسمیه شهرستان دهاقان، اظهار کرد: چند وجه تسمیه در خصوص این شهر آمده است. به اعتقاد برخی از کارشناسان دهاقان از دو واژه “ده” و “آقایان” تشکیل شده است و چون سادات به این محل آمدند و توانستند مالکیت خود را بر دژهای نخستین منطقه تثبیت کنند به این منطقه دهاقان گفته‌اند.
وی افزود: برخی اعتقاد دارند این واژه از ایام بسیار قدیم بوده است و به دوران باستان بر می‌گردد و به دلیل کثرت منابع طبیعی و کشاورزی و اهمیت کشت و زرع و ده نشینی و خاک مرغوب به دهاقان معروف شده است.
این اصفهان شناس تصریح کرد: برخی نیز معتقدند “دهاق” از دهاگان به معنای دهگان گرفته شده است، به معنای محاسب و دهتار که در حقیقت به واژه دهگان “الف” تحکیم اضافه شده و به دهاگان تبدیل شده و به مرور زمان دهاقان شده است.
ریاحی ادامه داد: برخی نیز اعتقاد دارند دهاقان از واژه عربی “دهاق” به معنای پُر و غنی گرفته شده است و این منطقه چون از حیث سرشاری از طبیعت و کشاورزی غنی بوده است دهاق یا دهاقان نامیده‌اند.
وی خاطرنشان کرد: یک وجه تسمیه دیگر که آمده این است که دهاقان، اقتباس شده از لغت “تاقان” به معنای سبک معماری کهن و با عظمت در زمان ساسانیان است.
این اصفهان شناس افزود: با توجه به تحقیقات باستان شناسی وجود بناهای تاریخی همچون میلِ سیاه و قلعه گبری و بودجان و دره‌ای به نام دره پیروزی حکایت از قدمت این شهر به دوران پیش از اسلام دارد. در دوران سلجوقی و صفویان به دلیل آب و هوای مطلوبش شکارگاه مناسبی برای شاهان صفوی بوده است و به خصوص شاه عباس دوم به این شهر توجه خاصی داشته که آثار و نشانه‌هایی از آن دوران وجود دارد.
ریاحی خاطرنشان کرد: دهاقان از نظر موقعیت جغرافیایی، جاذبه‌های گردشگری خوبی دارد و دارای آسیاب‌های زیبا و مزارع فراوان است. پرورش گل در این شهرستان مرسوم است و دره لاله‌های واژگون و جاده تفریحی بابا شیخ حسین بر جاذبه‌های این شهرستان افزوده است.
وی گفت: علما و شخصیت‌های بزرگی مانند آقا شیخ علی‌محمد دهاقانی، شیخ نورالله و شیخ قاسم، حاج عزیزالله ابوالقاسمی و خاندان اسماعیلیان در این شهر زیسته‌اند.
شهرستان دهاقان در فاصله ۹۶ کیلومتری جنوب غربی شهر اصفهان در مرکز فلات ایران و در دامنه شرقی کوه‌های زاگرس واقع شده‌است.
انتهای پیام/