«بسم الله الرحمن الرحیم
و لاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون
کسانی را که در راه خدا کشته می‌شوند، چون مردگان ندانید، بلکه آن‌ها زندگانی هستند که نزد خدای خودشان رزق و معاش دارند.
یقاتلون فی سبیل الله فیقتلون و یقتلون
به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان که در راه خدا جهاد می‌کنند پس می‌کشند یا کشته می‌شوند.
با عرض سلام به پیشگاه حضرت، ولی عصر امام زمان (عج) و نایب برحقش امام خمینی و با عرض سلام و درود به مجروحین و معلولین و با عرض سلام خدمت مردم حزب‌الله و مردم شهیدپرور ایران.
اول از همه باید از پدر و مادر عزیزم تشکر کنم برای این که در طول این چند سال برای من زحمت کشیده‌اند و مرا به این سن رسانده و تا این سن من را در راه خدا تربیت کردند تا در راه خدا و در راه اسلام قدم بردارم و امیدوارم که خداوند این خدمت کوچک را در راه اسلام از من قبول کند و تربیت کنندگان من یعنی پدر و مادرم هم بتوانند بعد از من راه من و راه تمام شهدا را ادامه بدهند و امیدوارم که در این سن که عمرم دیگر به پایان رسید از من راضی باشید و خواهش دیگری که از شماها دارم از شما می‌خواهم که در مرگ من گریه نکنید، من می‌دانم که این کار برای شماها مشکل است، ولی ای پدر و مادر عزیز من می‌خواهم که با مرگ من دشمن شاد نشود و اگر گریه هم کردید برای مظلومیت آقا اباعبدالله الحسین (ع) گریه کنید و تقاضای آخری که از شماها دارم این است که در هر حالی و در هر وضعی که هستید دست از پیروی از امام و پیروی از دین اسلام برندارید.
شما ای مردم سعی کنید که با عمل صالح انجام دادن و با کمک کردن به افراد ضعیف و با یاری دادن امام امت آخرت را برای خود بخرید، تا ان‌شاءالله خداوند شماها را از کسانی قرار دهد که اعمالشان دست راست آن‌ها باشد و جزء بهشتیان باشید ان‌شاءالله.
و در آخر برای دوستان و آشنایان تمام کسانی که در راه خدا جان می‌دهند و می‌گویند آن‌ها که جز برای رضای خدا به پیکار نمی‌ایستند، عاقبت با قلبی آکنده از عشق با سینه‌ای خونین و سری شکافته به سوی معبود خود می‌شتابند و رسیدن به مقصود برایشان چه آسان است که خود می‌دانند خدایی شدن چه لذتی دارد: خدایا به مظلومیت امام حسین (ع) قسمت می‌دهم که رهبر عزیزمان را تا انقلاب حضرت مهدی (عج) حفظ فرما ان‌شاءالله.»