افزایش قیمت مسکن در کنار افزایش تقاضا در این بازار، باز هم کورسوی امید برای خانه‌دار شدن دهک‌های پایین جامعه را کم‌ررنگ‌تر کرده است، چرا که متوسط متری قیمت مسکن معامله شده در تهران در آبان ۱۴۰۱ به ۴۶ میلیون و هفتصد هزار تومان رسیده که رشد ۸.۶ درصدی نسبت به ماه قبل را نشان می‌دهد و از سوی دیگر تقاضا به میزان ۸.۴۷ درصد نسبت به ماه قبل رشد داشته که این نیز نشانگر تأثیر عوامل متعدد در این موضوع است؛ از جمله بازی قیمت دلار در کانال ۳۶ هزار تومان در بازار آزاد و در پی آن افزایش قیمت خودرو، سکه و مصالح ساختمانی و افزایش نقدینگی و کاهش میزان ساخت‌وساز که همگی فضا را برای التهاب در بازار مسکن مهیا کرده است. از طرف دیگر حرکت لاک‌پشتی نهضت ملی مسکن باعث انصراف عده‌ای از متقاضیان از این پروژه شده و تغییر وزیر راه و شهرسازی نیز نشان‌دهنده آن است که دولت از روند نهضت ملی مسکن راضی نیست و آگاه شده که اجرای این طرح در این ابعاد و ارقام، پرچالش‌تر و مشکل‌تر از وعده‌هایی است که به آن متعهد شده بود.
همچنین قشر مورد هدف نهضت ملی مسکن نیز توان پرداخت آورده اولیه و اقساط وام‌های آن را ندارند. تجربه دولت‌های گذشته نشان داده که اکثر پروژه‌های دولتی به درازا کشیده و تعدیل‌های قیمتی الحاق شده، آن پروژه‌ها را پر هزینه کرده است. شاید نمونه بارز آن مسکن مهر باشد و نمونه دیگر آن اینکه دولت در یک‌سال گذشته در چند مرحله قیمت هر متر ساخت نهضت ملی مسکن را افزایش داده است.
دولت در یک سال گذشته تلاش‌های بسیاری کرد که بازار مسکن را سامان دهد، از مالیات بر خانه‌های خالی تا عودت زمین‌های مسکونی مالکانی که فقط برای سوداگری آنها را خریده‌اند و مالیات بر عایدی سرمایه؛ اما این تلاش‌ها نتوانست بازار پر التهاب مسکن را آرام کند.
نهایتاً باید گفت که این مقوله، مدیریت معقولانه‌تر بر اساس ظرفیت‌های موجود برای رسیدن به هدفی قابل دسترس‌تر را می‌طلبد.
اطلس محمودیان