به گزارش پایگاه خبری ربیع، سوم شعبان سالروز ولادت امام حسین علیه السلام، اسوه جهاد، مبارزه و شهادت بر پیروان امامت و ولایت مبارکباد. نام حسین بن علی (ع) به عنوان «اسوه مقاومت، جهاد و شهادت» بر تارک تاریخ می‌درخشد. بزرگ مردی که در سوم شعبان در خانه گلی و ساده امام شیعیان، علی (ع) و حضرت زهرا (س) دیده به جهان گشود و در سال ۶۱ هجری با فریاد مبارزه با طاغوت‌های زمانه خود (بنی امیه)، واقعه عظیم کربلا را در دل‌های مسلمین جاودانه ساخت. امام انگیزه مقاومت و مجاهدت خود را چنین بیان فرمودند: «انّما خرجت لطلب الاصلاح فی امه جدّی»، اصلاح امتی که پس از رحلت پیامبر و شهادت حضرت امیر، بدعت‌های زیادی را بر جامعه اسلامی تحمیل نمودند. پس از پیامبر (ص) و با قدرت گرفتن بنی امیه، ارزش‌های معنوی کم کم رنگ باختند و مدیران سیاسی پایبندی به مفاهیم اخلاقی را زیرپا گذاشتند. در نتیجه اشرافی گری و بذل و بخشش‌های بی حدو حصر از بیت المال به اقوام و نزدیکان به یک سنت متعارف تبدیل شد چیزی که امروز به آقازادگی و فامیل بازی و گروه گرایی نام برده می‌شود. بدیهی است عبارت «اصلاح» در انگیزه امام حسین در کنار اصلاح اخلاقی، اجتماعی و سیاسی به اصلاح اقتصادی جامعه و بازگشت به اصول و احکام اقتصادی اسلام ناب محمدی نیز مربوط می‌شود. اصولی چون عدالت اقتصادی، ساده زیستی، فقر، اصل آزادی اقتصادی و نفی انباشت ثروت که از مصادیق بنیانی اقتصاد اسلامی محسوب می‌شوند.
دور شدن از این اصول توسط بنی امیه در کلام امام حسین اینگونه ترسیم می‌شود: «مردم! آگاه باشید، اینان (بنی امیه) اطاعت خدا را ترک کرده و پیروی از شیطان راپیشه خود ساخته‌اند. فساد را ترویج و حدود الهی را تعطیل کرده «فیی‌ء» را به خود اختصاص داده و حلال و حرام خداوند را تغییر داده‌اند. در حالی که من به هدایت و اصلاح جامعه اسلامی از دیگران شایسته‌ترم.» همچنین وقتی که در روز عاشورا در مورد عدم پذیرش حقانیت امام از جانب دشمنانش از ایشان سؤال می‌شود، امام حسین (ع) پاسخ می‌دهند: «مُلِئَتْ بُطُونُکُمْ مِنَ الْحَرامِ؛ شکم‌های آنها از حرام پر شده است». روشن است شکمی که به فرموده امام مملو از حرام است ره آورد فعالیت ناسالم اقتصادی است. آنچنان اقتصادی که پی آمدش شخص را وادار می‌کند در برابر ولی خدا قد علم کند و در نهایت وی را به سوی نا‌انسانی ترین اقدامات سوق دهد. بی تردید فریاد مقاومت امام حسین (ع) و مبارزه با زیاده خواهان در تمام جوانب از جمله در عرصه اقتصادی در زمانه ما متوقف نخواهد شد. چنانکه در سالیان اخیر رهبر فرزانه انقلاب با رویکرد اصولی و به منظور جلب توجه مردم و مسئولین به آفات اقتصاد لیبرالیستی، مباحث اقتصادی را دستمایه نام گذاری‌های سالانه قرار داده‌اند تا همگان را با مقوله اقتصاد اسلامی آشنا و متوجه مشکلات اقتصادی نمایند.
امسال نیز تحت عنوان «تولید، پشتیبانی‌ها، مانع زدایی ها» نام گذاری شده است. اهمیت این موضوع زمانی دوچندان می‌شود که به گفته برخی از کارشناسان، به رغم اینکه تولید باعث رفاه ۹۹ درصد از مردم می‌شود، به ضرر یک درصد جامعه است. این یک درصد همان مترفین جامعه هستند که از ضعف اقتصاد کشور ثروت می‌اندوزند (با واردات، قاچاق و …) و افزایش تولید ملی برایشان ضرر است. در واقع همانند عصر اموی، اقلیت مفسد با زیرپا نهادن اصول اقتصاد اسلامی و زیاده خواهی، زمینه آسیب‌های جدی را در جامعه فراهم می‌کنند. چنانکه خداوند در قرآن می‌فرماید: «إِنَّ الْإِنْسَانَ لَیطْغَی أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَی» انسان آنگاه که خود را بی نیاز می‌بیند، سرکشی می کند-علق/۶ و ۷» و «إِذا أَرَدْنا أَنْ نُهْلِکَ قَرْیهً أَمَرْنا مُتْرَفیها فَفَسَقُوا فیها» هلاکت و نابودی یک جامعه به دست مترفان، مال اندوزان و ثروت مداران آن صورت می گیرد-اسرا/۱۶». واقعیت این است که نظام اقتصادی که مترف پرور باشد باعث هلاکت جامعه می شود. روند تولید زمانی در ریل خود قرار می گیرد که اقلیتی که عدد سنگینی به بانکها بدهکارند اما از باز پرداخت سرباز می زنند این سرمایه ملی را برگردانند و در چرخه تولید بکار گرفته شود و بانکها نیز به وظیفه خود بپردازند. در واقع باید دست ویژه خواران قطع گردد و پول کشور در اختیار تولید کنندگان واقعی قرار گیرد و دلالان خانه نشین شوند.
باید نظام بانکی کشور به جای تقویت ویژه خواران برای خلق پول های بیشتر که نتیجه آن بدتر شدن اوضاع اقتصادی است، با دادن تسهیلات به شهروندان متوسط و کم درآمد زمینه اشتغال و تولید بیشتری را فراهم نماید. برداشته شدن موانع تولید منجر به رفع بیکاری، فقر، بالا بردن درآمد عمومی و افزایش قدرت خرید مردم، کاهش تورم و رفع رکود خواهد شد و نشاط اقتصادی و اجتماعی را در پی خواهد داشت. توجه به تولید چه اصلاح اقتصادی و جهش تولید مورد نیاز امروز کشور است که باید وسیع و عمیق به آن توجه و پرداخته شود که البته آنچه شایسته و بایسته بود به این شعار مهم توجه نگردیده است. امیدواریم با تدبیر درست، پویایی اقتصادی و توزیع عادلانه ثروت اتفاق بیفتد و با این زمینه اصلاحی، شرایطی داشته باشیم که مقام معظم رهبری دغدغه اقتصاد را به عنوان اولویت بحرانی کشور نداشته باشند و مردم با خاطری آسوده و در آرامش اقتصادی و بدون دغدغه معیشت زندگی کنند و کشور مسیر رشد و توسعه را بپیماید. مردمی که همیشه در میدانند انتظار دارند مسئولان قدمهای اساسی را در جهت ایجاد شرایط بهتر رفاهی و اقتصادی بردارند و زمینه توسعه اقتصادی عادلانه را فراهم نمایند.
محمد حاجیان