به گزارش پایگاه خبری ربیع، سوال کلیدی این است، پس از پاکسازی ادلب، معارضان مسلح به کجا می‌روند؟ امری که کُردها از آن به عنوان آغاز مرحله دیگری از درگیری ترکیه با نیروهای کُرد در شمال سوریه نام می‌برند. «بروسک حسکه» سخنگوی نیروهای مدافع خلق (YPG) در عفرین در گفت و گویی با خبرگزاری کُردپرس اعلام کرد:از همان‌ ابتدا هم‌ مشخص بود که پایان ادلب یعنی آغاز مرحله دیگری از درگیری معارضان وابسته به ترکیه با کُردها در شمال سوریه.او افزود: راه دیگری برای پاکسازی ادلب وجود ندارد غیر از آن که ترکیه شبه نظامیان را به مناطق کُردی که تصرف کرده، منتقل نماید. این اظهارات مقامات کُرد در حالی است که به گفته برخی ناظران سیاسی کُرد سوری، کمپ‌های بزرگی در مناطق مرزی عفرین ایجاد شده و درصدی از آوارگان سوری مهاجری که به ترکیه رفته بودند به این‌کمپ‌ها بازگردانده شده و همچنین خانواده معارضان‌ مخالف دولت سوریه هم در این‌ کمپ‌ها جای داده شده‌اند. مشابه این کمپ‌ها در جرابلوس و باب هم ایجاد شده و بخشی از معارضان در آن‌ها جای گرفته‌اند.
خبرگزاری زرنیوز وابسته به کُردهای سوریه مدعی شد که براساس اطلاعات به دست آمده از سازمان‌های مدنی سوریه نیروهای ارتش آزاد سوریه و ارتش ترکیه بعد از آن که عفرین و شهرهای اطراف این کانتون کُردنشین را به تصرف خود درآورده اند تا کنون دست کم ۲۶۰ هزار عرب و ترکمن سوری را در این کانتون کُردنشین و مناطق دیگر تحت کنترل خود مستقر کرده‌اند. حتی به ادعای برخی رسانه‌های کُردی از انتقال ترکمن‌های چین توسط ترکیه به کانتون عفرین خبر می‌دهند. آنچه که مشخص است،ترکیه در حال بازی جدیدی است.مرحله اول این بازی جداکردن‌ معارضان از تروریست و نامگذاری و کُدگذاری بر روی این گروه‌ها است.مرحله دوم تشخیص سوری از غیرسوری بودن گروه‌های مسلح و مرحله سوم تلاش برای ایجاد نیروهایی یکدست و تحت یک‌فرماندهی واحد در این‌مناطق خواهد بود.حال پرسشی که پیش می‌آید این است سرنوشت گروه‌هایی که تروریست نامیده می‌شوند و اعضای غیر سوری دارند چه خواهد شد؟ به نظر می‌رسد سه راه حل در این‌ باره وجود داشته باشد.راه حل اول تسلیم و عودت این‌ افراد به کشورهای مبدا خواهد بود.راه حل دوم، البته (بصورت غیرقانونی)ترانزیت این افراد به مناطق بحرانی در افغانستان و لیبی و کشمیر و شرق آسیا است؛همان اتفاقی که (برخی می‌گویند توسط آمریکا و ترکیه و برخی کشورهای دیگر)برای بخشی از اعضای داعش افتاد و یا اتفاقی که اعضای القاعده در افغانستان و طالبان پس از سال ۲۰۰۱ با آن ‌روبرو شدند و در نقاط مرزی و کوهستانی افغانستان و پاکستان‌ جای داده شدند.راه حل سوم انتقال به مناطق حائل زیر نظارت ترکیه در شمال سوریه است. اما در حال حاضر بخشی از آن معارضانی که با ترکیه همکاری می‌کنند به نقاط تحت سلطه ترکیه منتقل شده اند و این‌ها قبلا در عملیات عفرین‌ نیز، قسمتی از پیاده نظام‌ارتش ترکیه بودند.در سوی دیگر خبرگزاری آناتولی در خبری با اشاره به توافقنامه تثبیت وضعیت در ادلب میان ترکیه و روسیه عنوان کرده است: سلاح‌های سنگین نیروهای ارتش سوریه و نیروهای مخالف دولت مرکزی از منطقه عاری از سلاح در ادلب خارج به پشت مرزهای تعیین شده در این منطقه منتقل شده است.بر اساس توافقات به دست آمده میان ترکیه و روسیه قرار بر این شده است که تا تاریخ ۱۰ اکتبر سال جاری تمام سلاح‌های سنگین و تا ۱۵ اکتبر تمام نیروهای مسلح گروه‌های رادیکال از منطقه عاری از سلاح که توسط ترکیه در یک محدوده ۱۵ الی ۲۰ کیلومتری تشکیل می‌شود خارج شوند. این تحولات در حالی رخ می‌دهد که سخنگوی یگان‌های مدافع خلق در عفرین در گفت گویی با کُردپرس اعلام کرده بود که مرحله دوم عملیات «مقاومت دوران» در عفرین آغاز شده و آن‌ها منتظر نظر هیچ گروهی برای بیرون راندن تروریست‌ها از عفرین نخواهند ماند و در همین رابطه «نوری محمود» از فرماندهان ارشد نیروهای YPG در اظهارنظری گفته بود، که اولویت آن‌ها عفرین است و در حال حاضر خود را برای بازپسگیری عفرین متمرکز می‌کنند.در همین حال YPG در چند روز گذشته اعلام کرد: در حلب و نزدیک شهرک ماره درگیری با نیروهای ارتش آزاد سوریه داشته اند که خبر زیادی از این درگیری منتشر نشده است.می‌توان گفت ترکیه در قضیه ادلب از دو سیاست مجزا اما با همپوشانی استفاده می‌کند. اولی سیاست سروسامان دادن به گروه‌های معارض و دومی آماده کردن گروه‌های دیپلماتیک از دل معارضان برای روند سیاسی آینده در سوریه است؛ امری که بشدت به ماندگاری و حضور بلند مدت ترکیه در خاک‌ سوریه منجر می‌شود.