به گزارش پایگاه خبری ربیع، برخی مدیران گرفتار دنیایی می شوند که آنها را به زمین می زند و نه اینکه آنها را نابود می کند بلکه جایگاهی که در آن قرار گرفته اند را نیز تخریب می نماید وقتی مدیری گرفتار ارباب ثروت شد از مردم جدا می شود و دیگر نی تواند افراد ضعیف جامعه و متوسط را که عمده اعضا و افراد جامعه راتشکیل می دهند ببیند و به تعبیری آنها را درک کند جدا شدن از عموم مردم و همراهی با قدرتمندان و صاحبان ثروت، از دیگر آسیب های بزرگ است که استقلال مدیریت صحیح را تهدید می کند و روند آن را از رسیدن به اهداف آرمانی، همچون جامعه عدالت محور دور می کند و به پرتگاه ها و چالش ها خواهد کشاند. در دین مبین اسلام آن چه از ابتدا مایه افتخار بوده، دوری از صاحبان زور و زور و ثروت و مقابله با آنان جهت اجرای عدالت بوده و هست.اگر به دوران برگردیم خواهیم دید که نبی مکرّم اسلام از آغاز تا پایان رسالت خود تمامی تلاش های خویش را مبذول داشت تا از وادی منفعت پرستان و زراندوزان به دور باشد و بتواند رسالت الهی را خالی از هرگونه جانب داری و مصالح به صورت ناب در اختیار تشنگان مکتب الهی قرار دهد.اینکه امام خمینی(ره) می فرمودند به کسانی رای بدهید که طعم تلخ فقر را چشیده باشند حکایت از همین معناست و از رفتار همین نبی مکرم الگو گرفته است. امام علی(ع) نیز در خطابی به مسؤول جمع آوری زکات چنین سفارش می فرماید: «فاذا قدمت علی الحیّ فانزل بمائهم من غیر ان تخالط ابیاتهم؛ هنگامی که بر قبیله ای وارد شدی در منازل آنان مسکن نگزین و بر سر سفره کسی ننشین و بر لب آب چشمه یا قنات آنان که عمومی است فرود آی.»

چقدر دقت! تا آنجا که مامور حکومت نباید بر سفره کسی بنشیند بلکه باید جایی برود که متعلق به عموم باشد این رمز دوری از انواع مختلف اتهام و نزدیک شدن به عموم مردم و حفظ عامه مردم برای حکومت است حال اگر خود مدیر مثلا از ثروتی آنچنانی برخوردار باشد چه می شود؟ به راستی رمز پویندگی و بالندگی مدیریت سالم دوری از وابستگی به قدرت هاست مخصوصا همنشینی با گروه ثروت اندوزی که دستشان تا مرفق در کیسه بیت المال است و به انحاء مختلف از بیت المال متنعم می شوند و هر از گاهی هم برای رد گم کردن فریادی می زنند که بعضی می خورند و برند و …و این حکایت دزدی است که مالی را دزدیده و در حال فرار فریاد می زند دزد را بگیرید، بگیریدش که مال مردم را برد، و …اینکه مولای متقیان می فرمایند هر کاخی دیدی بدان که در ازای آن کاخ عده زیادی کوخ نشین شده اند نیز همین معنا را می رساند و آیا راستی کسی که مالش شمارش ندارد می تواند بفهمد گرسنگی و نداری چه مزه ای دارد؟! اکنون چند ماه به انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی مانده است و گروههای سیاسی به شدت در حال سازماندهی و ساماندهی فعالیت های تبلیغاتی هستند مردم باید چشمشان باز باشد و از هم اکنون رفتارها را زیر نظر بگیرند تا بتوانند به تشخیص درست برسند و به کسانی رای بدهند که به واقع وضعیت و. شرایط زندگی مردم را درک کنند و برای برداشتن سنگینی مشکلات از دوش مردم برنامه و توانایی داشته باشند باید دید چه کسانی برای تبلیغ بیشتر خرج می کنند و دست به فعالیت های ناسالم می زنند و چه کسانی به کمترین هزینه ممکن بسنده می کنند و با سلامت نفس کار معرفی خود را انجام می دهند و…مدیران باید متصف به صفاتی همچون قناعت، شجاعت و بردباری و ساده زیستی و مردمداری باشند تا بتوانند در مجموعه سازمان ها سلامت و خدمت را نهادینه کنند.بدیهی است ترجیح صاحبان ثروت به مردم آفتی است که مثل خوره پایه های مدیریت را می خورد و پوک می کند و باعث سقوط هر مدیری خواهد شد.البته صاحبان ثروت خرج هم می کنند گاهی نیز در قالب امور به ظاهر خیر هم وارد می شوند اما در پشت این حرکت رانتی است که از مدیران می طلبند بد نیست اشاره کنیم که ثروت مشروع و ثروتمندان خیر خواه مردم فراوانند که معمولا خود را به مدیران نزدیک نمی کنند و بدون قید وشرط و قیل و قال دست محرومان و نیازمندان را می گیرند حتی اگر کسی آنها را نشاسد و نداند که باید دستشان را بوسید.