به گزارش پایگاه خبری ربیع، به نقل از جام جم/ در روده برخی‌ها، آنزیم لاکتاز یا بتاگالاکتوزیداز به اندازه کافی تولید نشده و لذا قند شیر بنام لاکتوز، به گالاکتوز و گلوگز تجزیه نمی‌شود. لاکتوز باقیمانده، توسط باکتری‌های روده تخمیر شده و با تولید دی‌اکسیدکربن و متان و اسید بوتیریک نفخ را به دنبال دارد.

باقیمانده لاکتوز به دلیل فشار اسمزی آب را به روده جذب کرده و تولید اسید سبب افزایش تحرکات روده می‌شود که اسهال و دلدرد را موجب می‌شوند. عدم تحمل لاکتوز بخشی از سیر تکاملی پستانداران است؛ زیرا تقریبا همه پستانداران به جز انسان، پس از شیرخوارگی تا پایان زندگی نیازی به مصرف شیر ندارند.
معمولا اطفال تا سه سالگی به این عارضه مبتلا نشده و خللی در تغذیه دوران شیرخوارگی ایجاد نمی‌شود؛ بروز مادرزادی در نوزادان نارس خطرناک اما نادر است. حین مسمومیت غذایی، پرزهای روده آسیب‌دیده و تولید لاکتاز کاهش می‌یابد و عارضه عدم تحمل لاکتوز به صورت موقتی رخ می‌دهد؛ لذا زمان بروز مسمومیت غذایی نباید شیر مصرف کرد.
حدود نیمی از بانوان مبتلا به عارضه عدم تحمل لاکتوز، طی بارداری موقتا بهبود می‌یابند که احتمالا به دلیل کند شدن حرکات روده و کاهش تجزیه میکروبی لاکتوز است. عدم تحمل لاکتوز همانند آلرژی به شیر وابسته به ژنتیک است، اما سه فرق اساسی دارند. اولا عدم تحمل لاکتوز ارتباطی به واکنش سیستم ایمنی ندارد. ثانیا عدم تحمل لاکتوز معمولا بزرگسالان را درگیر کرده اما آلرژی عمدتا در اطفال شایع است.
ثالثا آلرژی با نوشیدن حتی یک جرعه شیر رخ می‌دهد، اما عدم تحمل لاکتوز اغلب با مصرف حدود یک لیوان شیر بروز می‌کند. اغلب مبتلایان باید از خوردن یکباره یک لیوان شیر خودداری کرده و حتی المقدور مقادیر کمتر شیر روزانه را به تدریج با فواصل زمانی مشخص مصرف کنند.
عدم دریافت کافی کلسیم به ویژه در بانوان خطر کمبود کلسیم و پوکی و شکستگی استخوان را دارد. شیر بدون لاکتوز کارخانه‌ای جایگزین کاملی برای دریافت کلسیم نیست، زیرا لاکتوز برای افزایش جذب کلسیم ضروری است. مبتلایان معمولا مشکلی برای مصرف فرآورده‌های لبنی نظیر ماست، پنیر، و کفیر ندارند.
زیرا فرآورده‌های لبنی لاکتوز کمتری دارند؛ قوام نیمه جامد آنها موجب کاهش حرکات روده و کنترل اسهال می‌شود؛ همچنین باکتری‌های مفید فرآورده‌های لبنی موجب کنترل تجزیه لاکتوز توسط باکتری‌های روده می‌شود. بیماران باید برای تامین کلسیم بدن خود، میزان کافی فرآورده‌های لبنی، ماهی و غلات را با مشورت پزشک مصرف کنند.