به گزارش پایگاه خبری ربیع، به نقل از ایمنا، سیداحمد حسینی‌نیا در گفت و گو با خبرنگار ما با اشاره به روز معمار اظهار کرد: شیخ بهایی مردی فراتر از زمان و مکان است که از او به عنوان معجزه‌ای در معماری و شهرسازی ایران یاد می‌کنند، این دانشمند با طراحی و اجرای ابنیه گوناگون در تمام قالب‌ها از مسجد گرفته تا کاخ، پل، خیابان و باغ به دنبال کسب مانایی و پایداری و قدرت سخت تمدن‌سازی در گذر قرون و اعصار بود تا از مسیر معماری به رشد و شکوفایی تمدن اسلامی_ایرانی یاری کند.
وی افزود: بر همین مبنا، سال ۲۰۰۹ (۱۳۸۸) از سوی یونسکو به نام سال بزرگداشت شیخ بهایی نامگذاری شد و از این سال، روز سوم اردیبهشت به طور رسمی به عنوان روز معماری در ایران پذیرفته و در تقویم رسمی ایران نیز از سوی دولت ثبت شد.
معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان با بیان اینکه اندیشمندان و صاحب‌نظران معتقدند که معماری علاوه بر اینکه بیان‌کننده شاهکارهای هنری بزرگ است، یک تجربۀ روزمره و بخشی از زندگی روزانه یک فرد نیز به شمار می‌آید، گفت: خلق معماری ارتباط تنگاتنگی با درک و شهودی دارد که ساختمان‌ها به ما می‌دهد همچنین موجب برانگیختگی احساسات و افکار می‌شود.
وی تاکید کرد: معماری زمانی اهمیت پیدا می‌کند که شادی، غم، حیرت و سرگشتگی به همراه آورده و آرامش و نشاط بیافریند تا به آن حد که حتی، اضطراب، خصومت و ترس را تداعی کند در حقیقت یک معمار باید تمام ارزش‌های زیبایی‌شناسانه و تمام خواست‌ها و نیازهای روحی، روانی و مادی مردم یک شهر را برآورده سازد.
انبوه‌سازی‌ها بدون توجه به اصول معماری و آرمان‌های فرهنگی کشور
حسینی‌نیا با بیان اینکه معماری باید خالق و آفرینشگر زیبایی، آرامش، هارمونی، ارتباطات معقول، خلاقیت و نوآوری در شهر باشد، گفت: آنچه که امروزه در معماری بیش از ۱۲۰۰ شهر کشور می‌بینیم، نشان دهنده زندگی قوام یافته ایرانی و هویت ملی کشور نیست، زیرا انبوه‌سازی‌هایی که در کشور انجام می‌شود، بدون توجه به اصول معماری، بافت اجتماعی، جامعه‌شناسی و آرمان‌های فرهنگی کشور است.
وی ادامه داد: بدون تردید امروز، اصالت میراث معماری ایرانی در شهرهای کشور گم شده و ما نتوانسته‌ایم میراث ملموس و ارزشمند به جای مانده از گذشتگان خود را در شهرها بسط دهیم و چیزی برای انتقال به آیندگان نداریم؛ در واقع آنچه در زمان فعلی به عنوان معماری و ساختمان در شهرها می‌بینیم هیچ‌گونه وجه مشترکی با گذشته، فرهنگ و هویت ملی نداشته و برگی از تاریخ و میراث ما نخواهد بود.
معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان با تاکید بر اینکه اصفهان مظهر و تجلی‌گاه بزرگترین شاهکارهای معماری ایرانی است، اما امروز در حال فراموش کردن آن هستیم، گفت: به وضوح مشخص است که ساختمان‌های مدرنی که در شهر شکل گرفته، بازتاب شاهکارهای سبک معماری اصفهان نیست و در طراحی آنها نگرش عمیقی وجود ندارد، زیرا این ساختمان‌ها دیگر روح را جلا نمی‌دهد و اصالتی در خود ندارد و اگر به همین منوال پیش رویم روزگاری نه چندان دور سبک معماری ایرانی اسلامی در ساخت و سازهای اصفهان به کلی به پستوی فراموشی سپرده می‌شود که این امر اتفاق خوبی در حوزه معماری شهری نیست، فراموش کردن و کنار گذاشتن معمای خاص یک شهر نشان از بی‌تفاوتی نسبت به فرهنگ و هنر است.
وی اظهار کرد: امروز باید منزلت دوباره‌ای به معماری کشور ببخشیم و از طریق ضوابط و قواعد مستحکم اجازه ندهیم هرکسی هر مصالحی در هر بنایی با هر ارتفاعی و با هر ابعادی از پنجره بسازد، بنابراین باید نوعی انضباط جاری و ساری سازیم که به جای این که ذاتی باشد و از درون جامعه بجوشد، به صورت قانون مدنی به مردم القاء شود.