به گزارش پایگاه خبری ربیع، این روزها صفحه فرهنگ و هنر روزنامهها به صفحه آگهی ترحیم شبیه شده است، هر روز خبری تازه از درگذشت هنرمندی منتشر میشود و ما ناخواسته مجبوریم در سوگ این عزیزان از بیمهریها و ای کاشها بنویسیم.
همین چند روز پیش بود که در سوگ زرویی نصرآباد نوشتیم و تا به خود جنبیدیم، خبر درگذشت پیام صابری منتشر شد و هنوز همه در شوک این خبر بودند که خبر درگذشت احمدرضا دالوند، بار دیگر جامعه هنری ایران را در بهت فرو برد. این حجم از خبرهای ناراحتکننده آن هم برای جامعه هنری ما که خود درگیر هزار و یک مشکل کوچک و بزرگ است، مانند تبری است که به ریشه زده میشود.
احمدرضا دالوند نامی شناخته شده در جامعه هنری ایران بود، البته به پاس سالها همکاری در مطبوعات ایران، او عضوی جدانشدنی در جامعه مطبوعات ایران نیز بود. همین موضوع نیز باعث شد، فقدان او امروز هم در فضای هنری و هم در جامعه رسانه کشور بیش از هر زمانی احساس شود.
احمدرضا دالوند منتقد هنری، پژوهشگر، تصویرگر، طراح گرافیک و نویسنده کشورمان از شاگردان زندهیاد استاد مرتضی ممیز بود. او همچنین در مکتب هنرمند دیگری همچون صادق بریرانی و هانیبال الخاص شاگردی کرد تا زمانی که خود به درجه استادی رسید. دالوند فارغالتحصیل رشته گرافیک از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود.
دالوند به بیماری دیابت مبتلا بود و چندی پیش به دلیل عفونت پا در بیمارستان بستری شد. او چند روز پیش پس از جراحی، باوجود مخالفت پزشکان از بیمارستان راهی خانه شد و متأسفانه بامداد دوشنبه در خانهاش در گذشت.
هر چند جای دالوند در هنر معاصر ایران و به خصوص مطبوعات خالی است؛ اما از این هنرمند آثار فراوان و همچنین کتابهای سودمندی به جا مانده که میتواند مشعل راه نسلهای آینده گرافیک ایران باشد.
برخی از اقدامات و فعالیتهای احمدرضا دالوند عبارتنداز:
فعالیتهای بینالمللی:
– سال ۱۹۹۲، طراح برگزیده کتاب سال گرافیک اروپا.
– طراح ممتاز سمپوزیوم بینالمللی طراحی ژاپن – ۱۹۸۹.
-طراح برگزیده روزنامه «یومییوری شیمبون / ژاپن» – ۱۹۹۰.
– همکاری با مجله «ویتی ورلد» آمریکا به عنوان طراح ۱۹۸۸–۱۹۸۹.
فعالیتهای داخلی:
– دالوند سالها در دفتر مطالعات و برنامهریزی رسانهها و برخی دانشگاههای کشور تدریس کرده
– در مراکز متعدد فرهنگی به برپایی دورههای آموزش پیشرفته زیباییشناسی مانند سلسله درسهای چشم متفکر در فرهنگستان هنر، و همچنین در سایر مراکز هنری و فرهنگی.
– برپایی ورک شاپهای تخصصی: اقتصاد هنر، بررسیهای تخصصی در موضوعات متنوع هنر، و …
آرمها و لوگوها:
آرم مؤسسه اعتباری توسعه، آرم نشر ثالث، نشر نکته، نشر برتر، نشر شهریار، و …
لوگوها: ماهنامه گلستانه، ماهنامه مدیریت ارتباطات، ماهنامه وب، روزنامه وقایع اتفاقیه (دوره نخست)، روزنامه حیات نو، روزنامه اقتصاد پویا، روزنامه شهروند، هفتهنامه آتیه، هفتهنامه جوان، و …
– همچنین دیزاینر صفحات بیشماری در روزنامهها و ماهنامههای متعدد در طی بیش از ۲۵ سال گذشته بوده است.
نمایشگاههای انفرادی:
– تالار میرملاس ۱۳۵۶.
– گالری سیحون (دو نوبت ۱۳۷۰. ۱۳۷۸).
– نمایشگاه انفرادی؛ تالار دریای نور، هتل استقلال؛ همایش سراسری مدیران صنایع ۱۳۷۵.
– نمایشگاه ایلوستراسیون در محل کتابخانه دفتر مطالعات و تحقیقات رسانهها.
نمایشگاههای گروهی:
– نمایشگاه گروهی نقاشان معاصر ایران در گالری سیحون ۱۳۷۲.
– نمایشگاه بزرگ هنرمندان معاصر ایران در محل نمایشگاههای بینالمللی تهران
– نخستین بیینال طراحان گرافیک ایران.
– نمایشگاه گروهی طراحی (طرح در برابر طرح) گالری هما.
– نمایشگاه گروهی نقاشی گالری آبتین.
خداحافظ آقای دال
این روزها صفحه فرهنگ و هنر روزنامهها به صفحه آگهی ترحیم شبیه شده است، هر روز خبری تازه از درگذشت هنرمندی منتشر میشود و ما ناخواسته مجبوریم در سوگ این عزیزان از بیمهریها و ای کاشها بنویسیم.