به گزارش پایگاه خبری ربیع، مدتهاست سریالهای طنز خیابان خلوتکن (اصطلاحی که در دوران اوج سریالهای طنز به آنها اطلاق میشد) در تلویزیون ساخته نمیشود. به جرأت میتوان گفت؛ اگر برنامه خندوانه و دورهمی را از لیست برنامههای تلویزیونی خارج کنیم دیگر هیچ برنامهای برای خنداندن مردم در رسانه ملی باقی نمیماند.
اما چرا تلویزیون از دوران حکمرانی سریالهای طنز فاصله گرفته است. خود تلویزیونیها دلیل این اتفاق را مشکلات اقتصادی رسانه ملی میدانند و عنوان میکنند پول برای ساخت سریالهای جذاب موجود نیست؛ اما وقتی به لیست سریالهای درام تلویزیون نگاهی میاندازیم به وضوح مشخص است که پول کافی برای ساخت سریال همچنان موجود است؛ اما گویا تصمیمگیران رسانه ملی ترجیح میدهند به جای تولید سریالهای با کیفیت، طنز درامهای آبکی را به خورد تماشاگر بدهند.
با این حال در طی سالهای اخیر چندین بار تلویزیون برای ساخت سریالهای طنز، خیز برداشته و آثاری هم در این ژانر تولید شده؛ اما مورد اقبال تماشاگران قرار نگرفته است. متن ضعیف، خطوط قرمز فرا قانونی به خصوص از سوی صنفهای مختلف و البته غیبت ستارههای سریالسازی ایران در ژانر طنز از عمده دلایل موفق نبودن این سریالهای طنز در سالهای اخیر بوده است.
یکی دیگر از دلایل موفق نبودن سریالهای طنز استفاده نکردن استعدادهای تازهنفس است. اصولا هر کمدینی پس از چندین سال فعالیت به مرز تکرار میرسد؛ به یاد داشته باشید که حتی اکبر عبدی یکی از اسطورههای بازیگری طنز هم دیگر در خنداندن مردم ناموفق است؛ اما برعکس، کمدینهای برنامه خنداننده شو خندوانه حالا ستارههای بلامنازع شبکههای اجتماعی هستند. استفاده از خلاقیت این چهرهها در تلویزیون به مانند دهه هفتاد میتواند انقلابی را در برنامههای طنز به وجود بیاورد و دوران خوش گذشته را دوباره زنده کند.
اهمیت شاد بودن جامعه بر کسی پوشیده نیست و همانگونه که کارشناسان پیوسته میگویند جامعه ما به دلیل مشکلات عمدتا اقتصادی و اجتماعی نیازمند شادی است و اگر این شادی به جامعه تزریق نشود میتواند عواقب ناگواری را به دنبال داشته باشد.
به هر حال امیدواریم متولیان اندکی جنجالهای سیاسی و اقتصادی را به کنار بگذارند و قدمی برای افزایش شادی در جامعه بردارند.
لبخندهای خشکیده
مدتهاست سریالهای طنز خیابان خلوتکن (اصطلاحی که در دوران اوج سریالهای طنز به آنها اطلاق میشد) در تلویزیون ساخته نمیشود.