به گزارش پایگاه خبری ربیع، به نقل ازایسنا، سیف الله فرزانه از جاجیم آلاشت، لاک تراشی مازندران، سفال سلیم آباد، گلیچ هزار جریب و گلیمچه متکازین به عنوان رشتههای دارای نشان جغرافیایی ملی یاد کرد و گفت: نشان جغرافیایی ملی در واقع شناسهای است که بر روی کالاهایی که دارای یک منطقه جغرافیایی خاص هستند و یا کیفیت و شهرت آن بواسطه یک منطقه جغرافیایی بکار می رود گذاشته میشود.
وی یادآور شد: این در واقع برند سازی جغرافیایی برای رشتههای صنایع دستی است و این علامت تجاری یا نشان ملی است که به دارنده آن این امکان را میدهد که تولید و فروش انحصاری آن را در اختیار بگیرد.
فرزانه با بیان اینکه ثبت نشان جغرافیایی ملی به نوعی حفظ و حراست از محصولات بومی و منطقهای به شمار میآید، تصریح کرد: رشتههای متعدد صنایع دستی در مازندران وجود دارد که دارای شاخصهای ویژه بومی و منطقهای است که میتواند شناسه خوبی برای معرفی روستا یا شهر محل تولید یا عرضهاش باشد و در صورت توسعه به مقصدی برای سفر تبدیل شود.
وی از معرفی رشته صنایع دستی جهت دریافت نشان جغرافیایی تا سقف دو رشته در طول یک سال عنوان کرد: نشان جغرافیایی ملی تنها در قالب تعاونی ثبت میشود و هنرمندان میتوانند در هر رشتهای که فعالیت دارند بعد از تشکیل تعاونی مدارک مورد نیاز را به معاونت صنایع دستی اداره کل ارسال کنند.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران از بازاریابی جهت فروش صنایع دستی به عنوان مهمترین مسئله در رونق صنایع دستی و هنرهای سنتی اشاره کرد و یادآور شد: رشتههای شاخصی در مازندران وجود دارد؛ دریافت ۴۸ نشان ملی و ۱۲ نشان یونسکو توسط هنرمندان و صنعتگران مازندران در رشته های مختلف صنایع دستی نشان دهنده قابلیت بالای این هنر-صنعت ملی برای برنامه ریزی اقتصادی به ویژه در زمینه صادرات دارد.
فرزانه با بیان اینکه حفظ فرهنگ و ارزش های فرهنگی وظیفه همه دستگاههای اجرایی است، خاطرنشان کرد: حفظ صنایع دستی حفظ بخش از فرهنگ بومی و ملی کشور است و هیچ مکانیسمی غیر از رونق تولید و فروش آن نمیتواند زمینه حفظ و احیای آن را فراهم کند و اختصاص اعتبارات هدایای دستگاه های اجرای به خرید صنایع دستی بومی استان می تواند به رونق تولید و فروش صنایع دستی بومی استان کمک شایانی کند.
انتهای پیام/