به گزارش پایگاه خبری ربیع، به تاثیر تحریمهای آمریکا بر کشور جمهوری اسلامی ایران میتوان از دو زاویه نگاه کرد؛ نگاه اول مربوط به گفته رییسجمهور کشورمان و دیگر مقامات نزدیک به ایشان است که میگویند آمریکا تحریم جدیدی علیه ایران نمیتواند تصویب کند، مقصود این مقامات در این سطح این است که آمریکا بیش از این نمیتواند جلوی درآمد کشور، نفت و تجارت و صادرات را بگیرد. اما زاویه دیگر تاثیر تحریمهای آمریکا، نگاه ترامپ است. رییسجمهور آمریکا میگوید که تحریمهای بیشتری را اعمال و شرکتها،کارخانجات و وزارتخانهها و هر تاسیساتی را به تدریج تحریم میکنیم شاید اثر عملی اینها در کوتاهمدت نباشد مثلا آمریکا بسیج را قبلا هم تحریم کرده در حالی که بسیج خارج از کشور ملک و اموال و دادوستدی ندارد در نتیجه اثر عملیاش کم است و بیشتر جنبه سمبلیک و روانی دارد.
اما اگر همه این تحریمها هر چند سمبلیک دست به دست هم بدهد کشور ما در جامعه بینالملل به عنوان کشوری که دیگر با او هیچ کاری نمیشود کرد نگاه میشود یعنی چیزی که مدنظر ترامپ و آمریکا در درازمدت است. آمریکا میخواهد همه شرکتها و کارخانجات به تدریج تحریم شود و این شاید در کوتاهمدت بیاثر باشد اما اثر روانی میگذارد. با اعمال این تحریمها سایر کشورها در مورد کشورمان میگویند که ایران تا اواسط آبان به طور کل تحریم میشود پس دنبال این نرویم که با این کشور کوچکترین معاملهای کنیم.
پس بدون اینکه مورد تحریم باشیم کشورهای جهان ترجیح میدهند که دنبال شر نباشند و با کشوری در تعامل نباشند که همه شرکتها و موسسات اقتصادیاش مورد تحریم قرار گرفته است.
لذا این دو زاویه دید متفاوت است و هر دو هم درست است؛ هم رییسجمهور درست میگوید که آمریکا تمام زورش را زده و نهایتا نفت ایران از ۵/۲ میلیون بشکه به یک میلیون و صد رسیده یا تجارت ما با کسانی که تابع آمریکا بودند متوقف میشود و تنها معاملاتمان با کشورهایی همچون عراق و امثالهم سرجای خود باقی خواهد ماند لذا این انتهای تاثیرگذاری تحریمها برکشور است.
سرمقاله جهان صنعت/
خطر انزوای ایران با اثر روانی تحریمها
« خطر انزوای ایران با اثر روانی تحریمها » عنوان نگاه نخست روزنامه جهان صنعت به قلم علی خرم است که میتوانید آن را در ادامه بخوانید: