به گزارش پایگاه خبری ربیع، تجربه سوریه برای دول استعماری این آموزه را داشته که مخرب‌ترین راهکار برای مقابله با موجودیت‌های مقاوم، تخریب از درون به‌واسطه خرابکاری‌های داخلی است؛ در واقع آنها در ناخودآگاه خود پذیرفته‌اند که اولاً توان عملیات نظامی موفق را ندارند و در ثانی اگر در حمله نظامی نیز توفیق یابند، نیروهای مقاومت را تقویت کرده و عملاً با شرمندگی مجبور به خروج از کشورهای اشغالی شده‌اند. خرابکاری‌های داخلی طیف متنوعی را در برمی‌گیرد؛ از حملات کور دسته‌های تروریست در نقاط مرزی، انجام عملیات در شهرهای مرکزی، به آشوب‌کشاندن درخواست‌ها و مطالبه‌های مردمی، تقویت شکاف‌های قومی-مذهبی و… آنچه در ایران و پیرامون آن در سال‌های اخیر (از سوی اوباما و با فشار بیشتر ترامپ) صورت می‌گیرد، شتاب‌دادن به چنین حرکت‌هایی است تا در مقیاس جهانی مسأله فلسطین را به طور کامل به فراموشی سپارند (نمونه‌اش اقدام ترامپ برای شرکت در جلسه ۱۰مهرماه شورای امنیت)، در مقیاس منطقه‌ای اجازه هژمون‌شدن به‌قدرت مقاومت را ندهند و در مقیاس ملی، موتور محرکه اصلی را مختل کنند. ترامپ ژاندارم سیاست خارجی توسعه‌گرای آمریکا برای تحقق افسانه صلح بزرگ در خاورمیانه است که در آن موجودیت اسرائیل باید حذف شود و همه دول مرتجع پول‌دار نیز به زیر یوغ آن درآیند. جنگ خانگی آمریکایی‌ها چهل سال پیش در ایران تجربه شد و همه جریان‌های معارض، سرکوب و منکوب شدند؛ آمریکایی‌ها حالا با پول سعودی در حال آتش‌بازی جدیدی بوده و فکر می‌کنند که خودشان زیانی نخواهند دید.