به گزارش پایگاه خبری ربیع، یکی از مسائلی که در جامعه اتفاق می‌افتد و افراد شاغل درگیر آن می‌شوند، فرسودگی شغلی است که پیامدهای خاص خود را دارد و بر جسم و روان افراد اثر می‌گذارد و باعث می‌شود افراد دچار بیماری روحی شوند؛ زمانی هم که روان گرفتار شود، زمان و درمان لازم است تا فرد به شرایط طبیعی برگردد. طبیعتا فردی که در این مرحله است، روابط کاری و اداری و خانوادگی‌اش تحت تأثیر قرار می‌گیرد و بازدهی مناسب را در محیط کار نخواهد داشت. پس این مبحث فراگیر است و جنبه‌های مختلف زندگی را تحت الشعاع قرار می‌دهد؛ بنابراین شایسته است
فرسودگی شغلی جدی گرفته شود تا مشکلات بعدی پیش نیاید؛ اما چرا افراد دچار فرسودگی شغلی می‌شوند؟
منصوره سادات‌هاشمی، روان‌شناس و مشاور خانواده، در این‌باره به کیمیای وطن گفت: فرسودگی شغلی یک حالت خستگی جسمی، روحی و روانی به خاطر نگرانی‌ها و استرس بیش از حد نسبت به مسئولیت مربوط به کار است و زمانی اتفاق می‌افتد که فرد دچار بی‌انگیزگی و ناتوانی در شغل و کار است؛ درواقع فعالیتی که فرد انجام می‌دهد، بیشتر از توانایی جسمی اوست؛
کمبود خواب، مشغله فکری و محیط کار نامناسب نیز تأثیرگذار است. (محیط نامناسب منظور این است که امکانات لازم در اختیار فرد نیست و وسایل سرمایشی و گرمایشی مناسب وجود ندارد؛
همین مسائل سبب می‌شود کارایی و بازدهی فرد کاهش یابد).
هاشمی درباره عواملی که در فرسودگی شغلی دخیل است نیز گفت: معمولا فرد آگاهی لازم را درباره استعدادها و هوش خود ندارد. در سازمان‌ها و ارگان‌های خصوصی و دولتی لازم است مدیران برای بخش‌های مختلف برنامه‌ریزی داشته باشند؛ اما متأسفانه برنامه‌ریزی و مدیریت برای بخش‌های مختلف ضعیف است که همین ضعف سبب فرسودگی شغلی می‌شود. بی‌عدالتی در پرداخت حقوق کارمندان هم بی‌تأثیر نیست.
مریم محمدیان، روان‌پزشک، نیز درباره بهداشت روانی در محیط کار گفت: سلامت روان در محیط کار یعنی مقاومت در مقابل پریشانی‌های روانی و اختلالات رفتاری در کارکنان سازمان و سالم‌سازی فضای روانی محیط کار و درنهایت رضایتمندی از شغل که کارایی بالاتر سازمان را به همراه دارد. توجه به سلامت روان در محیط کار باعث ایجاد حس خوب و عملکرد مناسب و پیشگیری از فرسودگی شغلی می‌شود.
فرسودگی شغلی به دلیل فشار مداوم، مکرر و مدیریت‌نشده محیط کار ایجاد شده و باعث افت کارایی سازمان می‌شود.
محمدیان درباره مؤلفه‌های استرس‌زا در محیط‌های شغلی گفت: بعضی عوامل سبب می‌شود افراد دچار استرس شوند و بازدهی‌شان کاهش یابد؛ محیط فیزیکی کار که شامل میزان سروصدا، وضعیت دمای محیط و شرایط محل کار از نظر میزان نور هستند. ماهیت خود شغل؛ شغل‌هایی که با خلاقیت ارتباط دارند با رضایت بیشتر همراه‌اند.
زمان کار؛ ساعات کاری، شب‌کاربودن و نوبت کاری همه در میزان استرس واردشده بر فرد مؤثرند. نقش کارکنان؛ روابط بین افراد و خشونت و نزاع هم در این جریان تعیین‌کننده است. عوامل سازمانی؛ شامل ثابت‌بودن شغل، آموزش حین کار و تمام مواردی که می‌توانند تنش‌زا باشند.
محمدیان اولویت‌بندی فعالیت‌ها را ضروری دانست و عنوان کرد: اولویت‌بندی در کارها بسیار مهم است. افراد با مهارت مدیریت زمان در طول روز کمتر دچار اضطراب می‌شوند؛ بنابراین باید فهرستی از کارهایی را که باید انجام شوند، درست کنند
و تصمیم بگیرند انجام چه کاری در روز برایشان از اهمیت بیشتری برخوردار است و چه کاری را می‌توانند به بعد موکول کنند. این عمل موجب می‌شود کارها به‌موقع انجام شوند
و برای انجام آن استرس نخواهند داشت. خواسته‌هایشان را بررسی کنند. سعی کنند اهداف واقع‌گرایانه داشته باشند؛ تحت فشار قراردادن خود برای موفقیت خوب است، ولی مطمئن شوند انتظارات واقع‌گرایانه دارند و به آنچه می‌توانند به نحو احسن انجام دهند، قانع باشند.
مریم محمدیان در پایان سخنانش از سبک زندگی سالم گفت: سبک زندگی سالمی را در نظر بگیرند، غذاهای سالم مصرف کنند، برای استراحت خود وقت بگذارند، از دعا، یوگا، فنون آرام‌سازی و تمرین تمرکز کمک بگیرند و سعی کنند از زندگی لذت ببرند؛ همچنین از فعالیت‌هایی که باعث افزایش استرس می‌شوند، نظیر مصرف سیگار، الکل، مواد مخدر و پرخوری خودداری و به طور منظم ورزش
کنند.