به گزارش پایگاه خبری ربیع، شاید وقتی در سال ۱۳۴۹ با تلاشهای رئیس وقت سازمان محیط زیست ایران، کنوانسیون رامسر که پیمانی بین‌المللی با هدف حمایت از تالاب‌ها و گیاهان و حیوانات وابسته به آنها بود، با امضای نمایندگانی از ۱۸ کشور جهان که بعدها به تعداد ۱۶۹ کشور ارتقا پیدا کرد، در رامسر به تصویب رسید، تصور نمی‌شد روزی وضعیت ما در حوزه تالاب‌ها این گونه رقم بخورد؛ کنوانسیونی که روز تصویبش با عنوان «روز جهانی تالاب‌ها» نامگذاری شد و کشورهای عضو را در حفاظت از تالاب‌ها و تبدیل آنها به زیستگاههایی مناسب برای پرندگان آبزی هم‌پیمان کرد.
این پیمان که از آن با عنوان قدیمی‌ترین معاهده بین‌المللی در زمینه حفاظت از محیط زیست هم نام برده‌اند، و نامگذاری روز تصویب آن با نام «روز تالاب‌ها»، موجب شده هر ساله در سراسر دنیا، به مناسبت این روز (دوم فوریه) مراسمی در پاسداشت تالاب‌ها برگزار شود.
تالاب‌هایی که در کشور ما، حال و روز مساعدی ندارند و گواه آن هم، صحبتهای یکی از نمایندگان مجلس و عضو شورای عالی آب است که چند روز پیش در همایش روز جهانی تنوع زیستی گفته بود طبق آمار سال ۲۰۱۳، ایران در مدیریت تالاب‌ها و رودخانه‌ها، رتبه یکی مانده به آخر را در سطح دنیا دارد! یعنی از میان ۲۳۲ کشور، در زمینه مدیریت تالاب، ایران در جایگاه دویست و سی و یکم ایستاده است.
این اظهارنظر، در چند روز اخیر، بسیار مورد توجه قرار گرفت و البته دستمایه طنزهایی هم شد. هر چند در اوایل سال گذشته، قانون مهم زیست‌محیطی حفاظت از تالاب‌ها به تصویب مجلس رسید تا جلوی بهره‌برداری و تخریب تالاب‌ها گرفته شود، و گرچه تصویب این قانون در روزگاری که تالابهای ایران یکی پس از دیگری، با مرگ، دست و پنجه نرم می‌کنند، اتفاق مبارکی بود، اما به نظر می‌رسد سوءمدیریت‌ها و کم‌توجهی‌هایی که در طول سالیان سال نسبت به تالاب‌ها صورت گرفته – از احداث بزرگراه و برخی طرحهای عمرانی گرفته تا شکار غیرقانونی و بهره‌برداری بی‌رویه آب، توسعه نامتعارف کشاورزی و صنعتی، ریختن پسابها، وارد کردن گونه‌های گیاهی و جانوری غیربومی به تالاب‌ها و…، موجب شده تلاش برای احیای تالاب‌ها، نیازمند حرکت جدی و دلسوزانه مضاعفی باشد تا بلکه داستان سریالی خشک شدن تالابهای هزار ساله در نقاط مختلف ایران و تبدیل آنها به کویر، به اتفاقات خوبی ختم شود.
در این میان، در شرایطی که نگرانی‌های جهانی بابت تالابهای ما وجود دارد و نام برخی از تالابهای ایران، در زمره فهرست مونترو که تالابهای در معرض خطر را ثبت می‌کند، جای گرفته، شاید هیچ راه‌حل و راهکار دیگری به اندازه در پیش گرفتن یک برنامه کارآمد نمی‌تواند موثر باشد.
برنامه‌ای که یگانه راه نجات تالاب‌ها را صرفا بارندگی تلقی نکند، و جلوی عوامل تخریب و تهدید ازجمله عدم تأمین حق‌آبه تالاب‌ها را بگیرد.