به گزارش پایگاه خبری ربیع، ارتش ترکیه از ٣۴ روز پیش همراه با نیروهای مورد حمایت خود از زمین و هوا با دهها هواپیمای بمبافکن اف-١۶ و تانکهای ام-۶٠ آمریکایی و لئوپارد آلمانی به کانتون (منطقه) عفرین سوریه حمله کرده است. این حمله توسط دومین ارتش ناتو با بیش از ١۵ هزار نفر از شبهنظامیان گروههای نزدیک به القاعده مانند جبهه الشام، جبهه النصره و گردان ترکمنهای سوریه انجام شده است. افزون بر این ترکیه با آزادی بیش از هزار نفر از تروریستهای داعش و القاعده که در شهرهای مختلف ترکیه بازداشت بودند و تعهد آنان به جنگ با کردها، نیروهای خود را تقویت کرده است. گزارشهای رسانههای مستقل حکایت از آن دارد که ارتش ترکیه و شبهنظامیان حامی آن حقوق مخاصمات مسلحانه را نقض کردهاند. مقامات اداری عفرین و گریلاهای عضو شورای دموکراتیک شمال سوریه مرکب از مبارزان زن و مرد کرد، عرب و مسیحی که از سرزمین خود دفاع میکنند، با انتشار اسناد، فیلم و عکس، ارتش ترکیه و حامیانش را به ارتکاب اعمال غیرانسانی متهم میکنند. مثلهکردن جسد دختر جنگجوی کرد، «بارین کوبانی» که پس از اسارت توسط ارتش ترکیه و حامیان آن، در فضای مجازی به صورت گسترده تصاویرش منتشر شده، تنها جنایتی نیست که گزارش شده است. حمله یک کشور به خاک کشوری دیگر و اشغال آن، نقض منشور ملل متحد و مخالف اصل تعرضنکردن کشورها به خاک کشوری دیگر است. ترکیه با حمله هوایی و زمینی به سوریه و کشتار غیرنظامیان، این واقعیت را عیان کرد که به موازین حقوقی و تعهدات بینالمللی که قبلا آن را پذیرفته و باید ملتزم به اجرای آن باشد، پایبند نیست. اردوغان با بهانه حفظ امنیت کشورش، وعده تصرف عفرین در مدت سه ساعت و حرکت ارتش به سوی غرب عراق و شمال آن کشور و تصرف کوه قندیل به عنوان مقر اصلی «پکک» را در مدت سه روز داده بود. ناکامی ارتش و شبهنظامیان حامی آن در اجرای وعده اردوغان نهتنها اعتبار ترکیه را در جهان مورد تردید قرار داد، بلکه عملا ثابت کرد اقدام ارتش صرفا برای تثبیت وضعیت سیاسی اردوغان و حزب حاکم ترکیه (عدالت و توسعه) بوده است. ارتش ترکیه که سپر شرقی کشورهای عضو ناتو به شمار میرود، در باتلاقی افتاده که اعلام شده بود عبور از آن فقط سه ساعت طول میکشد! در ٣۴ روز گذشته، نهتنها ارتش ترکیه به شمال و غرب عراق نرسیده، بلکه حتی نتوانسته روستاهای عفرین هممرز با ترکیه را اشغال کند. بیانیههای نظامی ارتش که مدعی هدفقراردادن مواضع نظامی «یپگ» است با تمسخر رسانههای جهان روبهرو شده است زیرا نیروهای «یپگ» به جنگ چریکی روی آوردهاند و پایگاه ثابتی ندارند. اردوغان دولت خود را ادامه حکومت خلافت عثمانی اعلام کرده است.
تاریخ خاورمیانه، شمال آفریقا، شرق اروپا و جنگهای ایران و عثمانی، میراث شومی از خلافت عثمانی و رفتار نظامیان آن با مردم مناطق اشغالشده به ثبت رسانده و جهانیان از تکرار تاریخ میترسند. مردم عفرین ارتش ترکیه و شبهنظامیان مورد حمایت آن را که با تصرف هر روستا در روز، اموال روستاییان، لوازم خانه، احشام، مرغ و طیور و روغنزیتونهای انبارشده را غارت میکنند، «مرغ دزدان» روز مینامند. زیرا حملات ارتش و شبهنظامیان در روز با حمایت بمبافکنهای ترکیه انجام میشود و گریلاها با حملات شبانه، بیشتر روستاهای اشغالشده را آزاد کرده و مهاجمان با دادن تلفات فراوان انسانی و سلاح و مهمات عقبنشینی میکنند. برای اردوغان که در ١٠ سال اخیر با سرکوب مخالفان خود و محدودکردن آزادیهای دموکراتیک و بازداشت و اخراج هزاران نفر از نیروهای نظامی، پلیس، قضات و کارمندان، خود را حاکم بیرقیب ترکیه معرفی کرده است، سخت بود که شرمسارانه در برابر ملت ترکیه عنوان کند: «جنگ ممکن است ماهها به طول انجامد». شکستهای نظامی و سیاسی نهتنها دیکتاتورها را به تأمل و تدبیر برای پیداکردن رهیافتی جدید رهنمون نمیکند، بلکه چون بر توهم خود پافشاری میکنند، همیشه به پیروزی با زور و قدرت نظامی چشم دوختهاند. اردوغان همزمان با ناکامی در جنگ تجاوزکارانه و حمله به سوریه، در داخل کشور نیز اقدام به سرکوب و بازداشت گسترده روزنامهنگاران، استادان دانشگاه و روشنفکران به اتهام مخالفان جنگ کرده و برخی از روزنامهنگاران سرشناس هم به اتهام حمایت از کردها به حبس ابد محکوم شدهاند. در این میان با وجود سکوت دولتهای شرقی و غربی در مورد حمله تجاوزکارانه به خاک سوریه و کشتار مردم بیگناه، افکار عمومی جهان روزبهروز از مردم عفرین و مدافعان آن حمایت میکنند. در مورد سیاست دولتها نسبت به جنگ عفرین، گرچه مواضع آنان در هالهای از ابهام و سکوت مانده و این سکوت به مجوزی برای ادامه کشتار غیرنظامیان در عفرین تبدیل شده ولی اعضای ناتو هم به این نتیجه رسیدهاند که برخلاف ادعای اردوغان، جنگ عفرین برای تثبیت موقعیت متزلزل وی در داخل کشور و پیروزی این حزب در انتخابات سال آینده است. چون نیروهای شورای دموکراتیک سوریه پیش از جنگ هرگز به خاک ترکیه حمله نکرده بودند. روشن است که توهم اردوغان در مورد بهخطرافتادن امنیت کشور توسط کردها از پایه بیاساس است. دولت AKP با مطرحکردن مسئله امنیت کشور و خطری که از جانب کردها تهدیدش میکند با هر کردی صرفا به «گناه کردبودن» در هر کجای جهان مبارزه میکند. یکی از نمایندگان ترکیه در صحن پارلمان با طنزی گزنده گفت: «با کردی که در مریخ باشد چه کار کنیم؟!». پیامد شکستهای نظامى ترکیه در جنگ عفرین، تشدید حملات هوایی و زمینیای است که غیر از مناطق مسکونی شهرها و روستاهای منطقه، اماکن عمومی نیز با شدت هرچه بیشتر بمباران میشوند. به گفته سخنگویان ارتش، تاکنون ۶٧۴ حمله هوایی به کانتون عفرین صورت گرفته است. ادامه جنگ نابرابر بزرگترین ارتش اروپا با گروهی که به دفاع از میهن خویش برخاستهاند، موجب شده بیش از ٢٠٠ غیرنظامی کشته و صدها نفر زخمی و هزاران نفر نیز آواره شوند. کودکان و زنان بیش از دوسوم قربانیان این جنگ هستند. پس از تشدید حملات هوایی و زمینی به اماکن عمومی، ٢٨ دبستان و دبیرستان و مرکز آموزشی و هشت بیمارستان و مرکز درمانی و بهداشتی و دو تلمبهخانه آب شهر عفرین و چند مسجد و کلیسا و آثار تاریخی عفرین مانند معبد رومیان تخریب کامل شده که طبق کنوانسیونهای چهارگانه ژنو و سایر اسناد بینالمللی، حمله به این مناطق در زمان جنگ ممنوع است. این یورش یادآور گفته سیدرضا درسیمی، رهبر کُردهای علوی ترکیه، خطاب به آتاتورک (بعد از کشتار علویان و دستگیری او در ١٩٢۴) است که گفت: «کربلای جدیدی آغاز شده است». ترکیه در جنگ کنونی ابتدا از بمبهای خوشهای و ناپالم در مناطقی که به زعم آنان محل تمرکز گریلاها بود استفاده کرد و در اواخر هفته قبل استفاده از بمبهای شیمیایی با گاز کلر را در برخی مناطق مسکونی آغاز کرده است. البته مسئولان ترکیه هم مانند صدام حسین، استفاده از سلاح شیمیایی را تکذیب میکنند، ولی سازمان دیدهبان حقوق بشر سوریه و بیمارستانهای عفرین و شورای پزشکان، مصدومیت گروهی از غیرنظامیان را بر اثر انتشار گاز کلر تأیید کردهاند. با وجود سکوت دولتها و سازمان ملل متحد، حمله ترکیه به عفرین و کشتار مردم غیرنظامی با عکسالعمل مردم در جهان مواجه شده است. احزاب دموکراتیک و عدالتخواه جهان و استادان دانشگاه، نویسندگان و هنرمندان، آزادیخواهان و نیروهای ترقیخواه در سراسر جهان، ترکیه را بهخاطر تجاوز و کشتار مردم سرزنش و محکوم میکنند. مانند جنگهای داخلی اسپانیا علیه فاشیستها، صدها نفر از آزادیخواهان به یاری نیروهای مدافع عفرین رفتهاند که تاکنون حداقل سه نفر از آنان (تبعه اسپانیا، فرانسه و هلند) کشته شدهاند. دفاع جنگجویان شورای دموکراتیک سوریه منحصر به دفاع و حمله نظامی نیست، بلکه گروه سایبری آنان تاکنون به چند سایت ارتش و دانشگاه استانبول و مراکز دولتی و نظامی حمله کرده و در حمله به سایت دانشگاه استانبول با برافراشتن پرچم امپراتوری ماد در بیانیهای خطاب به اشغالگران آسیای صغیر و آناتولی درخواست کردهاند به وطن اصلی خود، مغولستان بازگردند.
سرمقاله شرق/ کدامین گناه؟
به گزارش پایگاه خبری ربیع، ارتش ترکیه از ٣۴ روز پیش همراه با نیروهای مورد حمایت خود از زمین و هوا با دهها هواپیمای بمبافکن اف-١۶ و تانکهای ام-۶٠ آمریکایی و لئوپارد آلمانی به کانتون (منطقه) عفرین سوریه حمله کرده است. این حمله توسط دومین ارتش ناتو با بیش از ١۵ هزار نفر از شبهنظامیان […]